Ο Μάικ Μπατίστ blogάρει! Και αυτά που γράφει για την ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού αλλά ιδίως για τον προπονητή του, Ζέλικο Ομπράντοβιτς, είναι κορυφαία! Αξίζει να διαβαστεί!
Αναλυτικά τα λόγια του Αμερικανού στο paobc.gr μετά την νίκη επί της Μακάμπι Τελ Αβίβ:
Καλησπέρα σε όλους σας!
Βρισκόμαστε και πάλι στην Αθήνα, έτοιμοι να αρχίσουμε την προετοιμασία μας για τον πέμπτο αγώνα με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Πήραμε μία νίκη στο Τελ Αβίβ και τώρα βρισκόμαστε και πάλι στην Αθήνα, διατεθειμένοι να παλέψουμε για ένα θετικό αποτέλεσμα που θα μας οδηγήσει στο Final Four.
Την προηγούμενη της τέταρτης αναμέτρησης δήλωσα πως ήμουν τσαντισμένος κι ήταν η αλήθεια. Ήμουν τσαντισμένος με τη θετική έννοια, γιατί ήξερα ότι θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει τη νίκη στον τρίτο αγώνα. Αλλά δεν παίξαμε. Δεν μπήκαμε δυνατά στον αγώνα. Βρεθήκαμε να χάνουμε με 15 πόντους κι ήταν αγώνας ζωής και θανάτου. Δεν παίξαμε καλά στο πρώτο ημίχρονο. Το δεύτερο ήταν πολύ καλύτερο για εμάς, αλλά γνωρίζουμε πως, σε παιχνίδια αυτού του επιπέδου, πρέπει να παίζεις καλά 40 λεπτά, από την αρχή ως το τέλος κι όχι μόνο σε ένα ημίχρονο. Ένιωθα πως υπήρχε κάτι που δεν κάναμε σωστά κι υποφέραμε απ' αυτό, άσχετα με το πόσο καλά παίξαμε για ένα 20λεπτο. Ήξερα ότι είμαστε ικανοί να πάρουμε τη νίκη, ήξερα ότι όλοι έπρεπε να ανταποκριθούμε αγωνιστικά στις προσδοκίες, για να επιστρέψουμε στο Final Four και να υπερασπιστούμε τον τίτλο μας ως πρωταθλητές Ευρώπης. Βάλαμε τους εαυτούς μας στον κίνδυνο να μη φτάσουμε ως εκεί. Είναι μία μεγάλη σειρά και την Πέμπτη (29/3) καταθέσαμε τα πάντα στο παρκέ, παίξαμε πολύ καλύτερα. Ακόμη κι αν είχαμε χάσει, θα ήμουν ευχαριστημένος για τον τρόπο με τον οποίο αγωνιστήκαμε, γιατί παλέψαμε ως το τέλος κι ήταν κάτι που δεν είχαμε κάνει στον τρίτο αγώνα.
Κάποιοι προσπάθησαν να με ενημερώσουν για το τι ειπώθηκε για εμάς τις τελευταίες μέρες. Για την ομάδα, τους παίκτες, τον προπονητή. Αλλά, για να σας πω την αλήθεια, δεν ήθελα να ακούσω ή να μάθω. Δεν μίλησαν στην πραγματικότητα καν προς τον Τύπο όλες αυτές τις μέρες, με εξαίρεση την Τετάρτη (28/3), στη media day. Κι αυτό γιατί ήθελα να συγκεντρωθώ και να κάνω τη δουλειά μου. Σε αυτού του τύπου τους αγώνες, υπάρχουν όρια και σε αυτό το επίπεδο. Το να μιλάς στον Τύπο και να κάνεις τη δουλειά σου στο παρκέ είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ξέρω ότι ως ομάδα έχουμε ένα στόχο να πετύχουμε και ότι ο δρόμος προς το Final Four δεν είναι ποτέ εύκολος. Ξέρω τι ευθύνες έχω εγώ, ξέρω τι ευθύνες έχουν οι συμπαίκτες μου και θέλω να συγκεντρωθώ σε αυτό που έχουμε να κάνουμε, να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει έναν ακόμη στόχο, που δεν είναι άλλος από την κατάκτηση ακόμη ενός ευρωπαϊκού τροπαίου.
Ακόμη και μεταξύ μας πραγματικά δεν χρειάστηκε να ειπωθούν πολλά. Έτσι κι αλλιώς μπορείς πάντα να καταλάβεις από τη γλώσσα του σώματος, τι σκέφτεται ο καθένας για το παιχνίδι. Ξέραμε όλοι ότι είμαστε ικανοί να πάρουμε τη νίκη στον τέταρτο αγώνα, απλά έπρεπε να τα δώσουμε όλα στο παρκέ. Κι αυτό κάναμε την Πέμπτη (29/3). Είμαι περήφανος για τον τρόπο που παλέψαμε. Παρά το ότι ήταν δύσκολο και το είδαμε, καθώς, ακόμη κι όταν πήραμε μια διαφορά 11 πόντων, επέστρεψαν για να πάρουν και το προβάδισμα με 1 πόντο. Καταφέραμε και πάλι, όμως, να σημειώσουμε κάποια σημαντικά καλάθια, να βγάλουμε κάποιες καλές άμυνες. Πήραμε μία μεγάλη νίκη και τώρα η σειρά επιστρέφει στο ΟΑΚΑ, έχουμε το πλεονέκτημα και πάλι και θα αγωνιστούμε μπροστά στον κόσμο μας. Και φυσικά θέλουμε τη νίκη.
Δεν ξέρουμε τι θα γίνει… Τίποτα δεν είναι εγγυημένο. Όπως λέω πάντα, είτε έχεις το πλεονέκτημα, είτε όχι, όλα καταλήγουν στο ποια ομάδα θέλει περισσότερο τη νίκη, ποια θα μπει πιο αποφασισμένη στο γήπεδο. Χάσαμε τον δεύτερο και στον τρίτο αγώνα, φτάσαμε στον τέταρτο, που είχε αναδειχθεί σε καθοριστικό. Αν είχαμε χάσει, θα βρισκόμασταν εκτός Ευρωλίγκας, δε θα είχαμε τη δυνατότητα να υπερασπιστούμε τον τίτλο μας, κάτι που δεν είχαμε ποτέ στο παρελθόν την ευκαιρία να κάνουμε. Νομίζω ότι στον αγώνα αυτόν η πίεση είχε μεταφερθεί πλέον στη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Είχαν χάσει μόνο έναν αγώνα εντός έδρας όλη τη χρονιά, απ' την Μπαρτσελόνα. Οπότε, φτάνοντας εκεί τον τίτλο του αουτσάιντερ, τον είχαμε εμείς. Είχαμε μπάσκετ ακόμη να παίξουμε, γνωρίζαμε ότι δεν θέλουμε να καταθέσουμε τα όπλα, ότι έπρεπε να παίξουμε όσο καλύτερα μπορούσαμε. Κι όταν παίζεις, θέλεις να νικάς.
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας και κάτι τελευταίο. Με πληροφόρησαν χθες (30/3) τι είπε ο προπονητής, ότι θα πεθάνει με τους παίκτες του. Είναι κάτι αμφίδρομο. Θα είμαστε πάντα δίπλα στον προπονητή μας, όποτε ήταν κι αυτός για εμάς φέτος κι όλα τα χρόνια που είμαι εδώ. Αυτός είναι ο κόουτς. Είναι πάντα εκεί για εμάς σε επαγγελματικό, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Γι' αυτό τον σεβόμαστε όλοι τόσο πολύ, γι’ αυτό είμαστε διατεθειμένοι να θυσιαστούμε, να κάνουμε ό,τι μας ζητά, όταν μας κοουτσάρει ή όταν μας σπρώχνει στα όριά μας, γνωρίζοντας τι μπορεί να καταφέρουμε. Κι επίσης είμαστε έτοιμοι να κάνουμε οτιδήποτε χρειάζεται για να πάρουμε τη νίκη την Πέμπτη (5/4) στο ΟΑΚΑ. Ξέρουμε ότι θα είναι ένας δύσκολος αγώνας, ξέρουμε ότι θα είστε εκεί να μας στηρίξετε, ωθώντας μας προς τη νίκη.
Σας περιμένουμε λοιπόν στο ΟΑΚΑ…
Να είστε καλά,
Μάικ.
