Διάβαζα σήμερα στην «Equipe» ότι ο Ερνέστο Βαλβέρδε έριξε -ευγενικά μεν- μια μεγαλοπρεπέστατη «χυλόπιτα» στην Barcelona, στην πρόταση που του κατέθεσε ν’ αναλάβει το «τιμόνι» της από το καλοκαίρι και μετά διαδεχόμενος τον Τίτο Μαρτίνο. Το ρεπορτάζ της έγκριτης γαλλικής -παγκόσμιας αναγνωσιμότητας ωστόσο- εφημερίδας δεν έχει ακόμα διαψευστεί ή επιβεβαιωθεί από τον Ισπανό τεχνικό και ίσως αυτό να μην γίνει και ποτέ… Δεν είναι, άλλωστε, υποχρεωμένος ο Βαλβέρδε και κανένας Βαλβέρδε να παίρνει θέση στα ρεπορτάζ των δημοσιογράφων. Ο καθένας κάνει την δουλειά του… Αρκεί, βέβαια, να την κάνει σωστά και όχι με δόλο ή κακοπροαίρετα…
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι ίσως να παραξενεύτηκαν διαβάζοντας για το «όχι» του senor Ernesto στην Barcelona… Κι αυτό διότι είναι δεδομένη η αγάπη, την οποία τρέφει ο άλλοτε τεχνικός του Ολυμπιακού για το καμάρι της Καταλονίας κι αφετέρου γιατί ξέρω ότι ο ίδιος έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση κι εμπιστοσύνη στις προπονητικές του ικανότητες, οπότε θα λεγε κανείς ότι η πρόσκληση-πρόκληση της Barca θα φάνταζε ιδανική στα μάτια του…
Ήμαρτον με τους… Ινσαουράλδες!
Κι όμως, τα πράγματα φαίνεται πως δεν είναι έτσι… Όχι βέβαια ότι ο Βαλβέρδε δεν αγαπάει την Barcelona, την φανέλα της οποίας φόρεσε στο παρελθόν, ούτε πως δεν θεωρεί ότι θα τα κατάφερνε στην άκρη του πάγκου των «Blaugrana»… Απλώς για κάποιους ανθρώπους μετράει πολύ -περισσότερο από κάθε τι άλλο- ο λόγος τους και οι δεσμεύσεις που έχουν! Και δεν αναφέρομαι στις δεσμεύσεις που προκύπτουν από συμβόλαια, ρήτρες κτλ Αναφέρομαι στις δεσμεύσεις που δίνει μια χειραψία μεταξύ ανδρών, μια κουβέντα που γίνεται μεταξύ συνεργατών, οι οποίοι πριν απ’ όλα είναι φίλοι και εκτιμούν ο ένας τον άλλον.! Αυτές -για κάποιους ρομαντικούς- είναι ισχυρότερες δεσμεύσεις από μια… στίβα χαρτιά, που μπορούν να γίνουν… χαρτοπόλεμος αν έχεις καλούς δικηγόρους!
Ο Ερνέστο Βαλβέρδε υποσχέθηκε στον καρδιακό του φίλο και πρόεδρο της Athletic Bilbao, Γιόσου Ουρούτια, όταν αναλάμβανε πέρσι τις τύχες της βασκικής ομάδας, ότι θα «χτίσει» μια αξιόμαχη, υγιή ομάδα, η οποία θα πρωταγωνιστεί στην Primera Division -ναι, ενδεχομένως δεν θα καταφέρει ποτέ να διεκδικήσει τον τίτλο από την Real ή την Barcelona, αλλά θα παίζει μπάλα που θα ικανοποιεί τους Βάσκους φιλάθλους- και θα την βγάλει στο Champions League της επόμενης αγωνιστικής σεζόν.
Ο «txingurri» τα κατάφερε… Έφτιαξε μια ανταγωνιστική ομάδα, που παίζει όμορφο ποδόσφαιρο και της εξασφάλισε ένα εισιτήριο -μέσω προκριματικών βεβαίως- για το Champions League της σεζόν 2014-15. Αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα για την ομάδα της Βασκονίας. Να μπορεί, δηλαδή, να συμμετάσχει στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης και μάλιστα, να το κάνει έχοντας στο «τιμόνι» της ένα «δικό της παιδί», έναν άνθρωπο που ξέρει από πρώτο χέρι τις αξίες και τις ιδιαιτερότητες ενός «κλειστού» club, όπως είναι η Athletic...
Το συμβόλαιο του Βαλβέρδε με την Athletic ολοκληρώνεται το επόμενο καλοκαίρι. Ο Ισπανός τεχνικός θα οδηγήσει την -αγαπημένη του- Athletic στα σαλόνια του UCL και μετά έχοντας ζήσει κι αυτό ως προπονητής ίσως ν’ αλλάξει περιβάλλον… Ίσως «μετακομίσει» στην Καταλονία για να καθοδηγήσει -ακόμα πιο έμπειρος και «μπαρουτοκαπνισμένος» απ’ ότι τώρα- την άλλη μεγάλη του αγάπη, την Barcelona, σε νίκες, επιτυχίες και τίτλους… Ποιος ξέρει; Ίσως τότε η Barca να έχει βρει τον κατάλληλο προπονητή και να μην ξαναχτυπήσει την πόρτα του senor Ernesto… Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, ούτε φυσικά ο πρώην προπονητής του Ολυμπιακού…
Διαβάστε πώς σχολιάζει την αθλητική επικαιρότητα ο Jose Cordellas!
Αυτό που είναι σίγουρο ότι ο Βαλβέρδε δεν πρόκειται να μετανοιώσει για την απόφασή του… Για την στάση ζωής, η οποία του επιβάλει να τιμήσει τον λόγο του και για την επιλογή του να πηγαίνει στην καριέρα του βήμα-βήμα, ν’ ανεβαίνει σκαλοπάτι-σκαλοπάτι… Όχι από φόβο μήπως αποτύχει, αλλά γιατί -είπαμε- αυτή είναι η φιλοσοφία του, αυτή είναι η στάση ζωής που ακολουθεί… Και γι’ αυτό οφείλουμε να του βγάλουμε το καπέλο…
