Τα 20000000 ευρώ (συν bonus) έφτασε ο Lionel Messi ως ετήσια αποζημίωση από την Barcelona. Το εξασφάλισε το super συμβόλαιο μέχρι το 2018 ή 2019 (μικρή σημασία έχει αυτό).

Ο Αργεντίνος είναι ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στον κόσμο  -μόνος του ή μαζί με τον Cristiano Ronaldo- και φαντάζει απολύτως φυσιολογικό να έχει και το μεγαλύτερο συμβόλαιο… Κοντά του, βέβαια, ο CR7, του οποίου η συμφωνία με την Real Madrid προβλέπει 18.000.000 ευρώ (συν bonus) τον χρόνο… Κοντά είναι, άλλωστε και οι δύο ποδοσφαιριστές σαν αξία… Δεν θα μπω στην διαδικασία να διαλέξω στην παρούσα φάση ποιος από τους δύο είναι (λίγο) καλύτερος από τον άλλον… Χαίρομαι απλώς σε πολύ μεγάλο βαθμό που έχω την τύχη ν’ απολαμβάνω ταυτόχρονα δύο τόσο μεγάλους ποδοσφαιριστές να διεκδικούν τα πάντα σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο. Διότι, προσωπική μου άποψη, είναι ότι ένας κάνει καλύτερο τον άλλον, διότι πολύ απλά έτσι συμβαίνει στην ζωή -σε όλους τους τομείς- όταν υπάρχει συναγωνισμός… Όταν είσαι μόνος σου κάποια στιγμή βαριέσαι, σταματάς να εξελίσσεσαι…

Ο Rakitic, η Conchita και οι… υποκριτές!

Το θέμα, το οποίο θα ήθελα να σχολιάσω σήμερα, είναι -με αφορμή τις δηλώσεις που έκανε περί Messi και Mundial ο θρυλικός Johan Cruyff- το κατά πόσο ο Αργεντίνος super star είναι σε θέση να οδηγήσει την Αργεντινή στην κορυφή του κόσμου… Πόσω μάλιστα, μέσα στην Βραζιλία, κάτι που θα σημαίνει ακόμα περισσότερα για την «Biancoceleste»!

Τι ακριβώς είπε ο «Ιπτάμενος Ολλανδός»…; Είπε, με λίγα λόγια, ότι ο Messi δεν είναι σε θέση να δώσει το κύπελλο στην Αργεντινή…

«Το Μουντιάλ κρίνεται από τους καλούς ποδοσφαιριστές αλλά αυτό δεν εξασφαλίζει τίποτα. Ο Μέσι μόνος του δεν μπορεί να κερδίσει το Μουντιάλ. Η Αργεντινή είναι μια ομάδα πολύ δυνατή όπως ήταν πάντα, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα γιατί και η Ισπανία, η Βραζιλία και η Γερμανία είναι δυνατές είναι πολλές οι ομάδες που έχουν ίδιες πιθανότητες. Το ότι ο Μέσι θεωρείται ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου δεν έχει σχέση…»  ήταν η τοποθέτηση του Johan Cruyff, η οποία σίγουρα θα συζητηθεί αρκετά τις επόμενες εβδομάδες.

Γιατί το είπε, όμως, αυτό ο θρυλικός Ολλανδός; Δεν έχει τόση εμπιστοσύνη στον Αργεντίνο; Χλωμό… Δεν εμπιστεύεται την συνολική ποιότητα της Εθνικής ομάδας της Αργεντινής; Πιθανότερο… Δεν πιστεύει ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο του 21^ου αιώνα είναι δυνατόν ένας -και μόνο- παίκτης μπορεί ν’ αλλάξει τον ρου της (ποδοσφαιρικής) ιστορίας…; Ακόμα πιο πιθανό…

Ας χαρεί όλη η Ελλάδα αν έρθει κάποιος… Diego!

Θα ‘ναι Mundial αυτό που θα δούμε στο Κατάρ;

Ο Lionel Messi, θα έλεγα εγώ, έχει το… θείο χάρισμα να μπορεί να κάνει με την μπάλα ό,τι δεν μπορεί κανείς άλλος. Το έχει αποδείξει άπειρες φορές, οι αριθμοί μιλούν γι’ αυτόν, τα video με τα γκολ, που έχει πετύχει, είναι πλέον αναρίθμητα, όπως και τα ρεκόρ που έχει καταρρίψει… Κι έπονται κι άλλα στο μέλλον, γιατί δεν τον πήραν και τα χρόνια…

Το θέμα είναι ότι πλέον στις μέρες μας, το ταλέντο -ακόμα κι αν είναι σχεδόν… θεϊκό, όπως του Messi- δύσκολα μπορεί να τα βάλει με το ποδόσφαιρο των ρομπότ (που έλεγε και ο μεγάλος Γιάννης Διακογιάννης πριν πολλά χρόνια). Όχι ότι δεν μπορεί να επιβληθεί (το ταλέντο), αλλά χρειάζεται συμπαράσταση, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για μια διοργάνωση, όπως το Mundial και όχι απλώς για έναν αγώνα, έναν τελικό για παράδειγμα, που διαρκεί μόνο 90 λεπτά…

Ο Messi θα χρειαστεί άξιους συμπαραστάτες για να μπορέσει να οδηγήσει την Αργεντινή στην κορυφή του κόσμου φέτος το καλοκαίρι… Αυτός είναι σίγουρο ότι μπορεί να κάνει το κάτι παραπάνω, να βάλει το κερασάκι στην τούρτα, να βάλει την κορδέλα και τον φιόγκο στο πακέτο, να πασπαλίσει με άχνη το κέικ! Όπου «άχνη» βάλτε «έμπνευση», «θεϊκό ταλέντο», «μαγικό άγγιγμα»… Όπου «κέικ» βάλτε «αγωνιστική πειθαρχία ομάδας», «σωστό διάβασμα αντιπάλων», «κατάλληλο rotation και φυσική κατάσταση ομάδας», αλλά και «αμυντική λειτουργία»… Καταλάβατε;

Ακόμα κι αν… μιμηθεί τον ανυπέρβλητο -προσωπικά για μένα καλύτερο ακόμα κι από τον Messi- τον καλύτερο ποδοσφαιριστή που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης, τον Diego Armando Maradona και σκοράρει παίρνοντας την μπάλα από τη μεσαία γραμμή κι αφού αποφύγει 6-7 αντιπάλους του, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι στο τέλος της γιορτής θα είναι εκείνος που θα σηκώνει το βαρύτιμο τρόπαιο στον ουρανό…

Διότι ο Diego κατάφερε να νικήσει μόνος του το ποδόσφαιρο των ρομπότ το 1986 (αν τον άφηναν θα το είχε ξανανικήσει και το 1990, αλλά τέλος πάντων…), αλλά τότε τα πράγματα ήταν αλλιώς… Στο ποδόσφαιρο δεν κυριαρχούσαν οι δεκαθλητές, ούτε όλα είχαν να κάνουν με συμπληρώματα διατροφής, κατάλληλα προϊόντα για αύξηση μυϊκής μάζας και συστήματα, που οι προπονητές τα βγάζουν με αλγόριθμους μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών… Τότε το ποδόσφαιρο ήταν και λίγο… τσογλανιά, λίγο αλητεία, λίγο τσαμπουκάς! Ήθελε -εκτός των άλλων- και ψυχή…

Τότε αρκούσε ένας -αρκεί βέβαια αυτός ο «ένας» να ήταν «Θεός»- για να τα βάλει με τους «κοινούς θνητούς»… Τώρα δεν είμαι και πολύ σίγουρος ότι ο ένας -έστω κι αν αυτός είναι ο Lionel Messi- μπορεί να φέρει μόνος του αυτό το έργο εις πέρας… Στην τελική, δεν είναι κι ο Diego Armando Maradona!

Jose Cordellas