Η ανάληψη του FIFA World Cup 2022 από το Κατάρ, έστρεψε όλα τα βλέμματα του αθλητικού (και όχι μόνο) κόσμου στο μικρό κρατίδιο της αραβικής χερσονήσου. Ήταν η πρώτη -ουσιαστικά- φορά, που ο πλανήτης… ανακάλυψε πως η Ντόχα όχι μόνο υπάρχει στον αθλητικό χάρτη, αλλά πλέον μπορεί να παίξει κυρίαρχο ρόλο. Για να φτάσουμε, όμως, μέχρι εκεί, υπάρχει ένα ολόκληρο σχέδιο, πάρα πολλά εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια που έχουν πέσει πάνω στο τραπέζι και κάποια, που πολλοί υποστηρίζουν, ότι κινήθηκαν κάτω από αυτό.
Οι τέσσερις πυλώνες της στρατηγικής ανάπτυξης του Κατάρ
Όσοι πιστεύουν ότι το Κατάρ εμφανίστηκε ξαφνικά στη FIFA και ζήτησε να διοργανώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο, είναι γελασμένοι. Το Μουντιάλ του 2022, θα είναι για τους Καταριανούς, το επιστέγασμα μιας προσπάθειας, που έχει ξεκινήσει χρόνια πριν, βασιζόμενη σε τέσσερις κύριους πυλώνες: 1) Απευθείας επένδυση στην αθλητική βιομηχανία, 2) Διοργάνωση μεγάλων αθλητικών γεγονότων, 3) Αθλητική ανάπτυξη του υψηλότερου επιπέδου και 4) Αθλητική διπλωματία. Πάμε να τους δούμε έναν-έναν:
1) Απευθείας επένδυση στην αθλητική βιομηχανία. Ή αλλιώς, πώς γίνεσαι καλός φίλος με το ζόρι…
Τα τελευταία χρόνια, το Κατάρ είναι… παντού στον αθλητικό κόσμο, μέσω κυρίως ενός fund. Το Qatar Sport Investment (QSI) ιδρύθηκε το 2005, ως μια κοινή πρωτοβουλία της Ολυμπιακής Επιτροπής του Κατάρ και του Υπουργείου Οικονομίας της χώρας. Από τότε, έχει αποκτήσει την Παρί Σεν Ζερμέν, έχει συμβάλλει στην απόκτηση πάμπολλων τηλεοπτικών δικαιωμάτων από το Al Jazeera Sport, έχει υπογράψει συμβόλαιο χορηγίας με την Μπαρτσελόνα ύψους 30 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο μέχρι το 2016, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και το Ολυμπιακό Χωριό του Λονδίνου πουλήθηκε στην θυγατρική του QSI, την Qatari Diar, για 700 εκατομμύρια ευρώ!
Ο σκοπός της τελευταίς αγοραπωλησίας, είναι άξιος αναφοράς. Σύμφωνα με τους ειδικούς των Αγορών, είναι μια ξεκάθαρη προσπάθεια ανάπτυξης των Αράβων σε τομείς εκτός πετρελαίου και φυσικού αερίου – μια στροφή από την αγορά της ενέργειας, σε αυτή του εμπορίου, της ιδιοκτησίας ακινήτων, της φιλοξενίας και του τουρισμού. Καμία σχέση με τον αθλητισμό, δηλαδή.
Αυτές οι επενδύσεις ήδη αποδίδουν. Ένα καλό παράδειγμα είναι το Al Jazeera Sport, το οποίο πλέον είναι ο κυρίαρχος τηλεοπτικός παίκτης στην Μέση Ανατολή και τη Β. Αφρική, επεκτείνοντας τη συμφωνία του με τη FIFA (!) μέχρι -βεβαίως- και το Μουντιάλ του 2022 για τα αποκλειστικά τηλεοπτικά, δορυφορικά, επίγεια, κινητά και ιντερνετικά δικαιώματα σε 23 χώρες και περιοχές, ένα deal που κόστισε περίπου 1 δις δολάρια! Και φυσικά, το κανάλι κάνει κινήσεις και προς την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, χτυπώντας στα ίσα κολοσσούς όπως το Canal+ και το ESPN. Δεν είναι τυχαίο ότι εκπέμπουν ήδη δύο κανάλια στη Γαλλία (Sport 1 και 2) και δύο στις ΗΠΑ (σε αγγλικά και ισπανικά).
2) Διοργάνωση μεγάλων αθλητικών γεγονότων. Νόμιμα;
Η αρχή έγινε το 2006, όταν το Κατάρ ανέλαβε τους Πανασιατικούς Αγώνες. Τότε ήταν που οι Καταριανοί… γλυκάθηκαν και ξεκίνησαν μία οργανωμένη προσπάθεια ανάληψης όσο το δυνατόν περισσότερων διοργανώσεων. Και η αλήθεια είναι ότι τα έχουν καταφέρει μια χαρά. Μέχρι στιγμής, έχουν αναλάβει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Υγρού στίβου 25άρας πισίνας, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα χάντμπολ του 2015, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ποδηλασίας δρόμου του 2016, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ρυθμικής γυμναστικής του 2018, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου του 2019 και φυσικά, το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου του 2022!
Αυτή η απότομη και μαζική στροφή όλων των παγκόσμιων ομοσπονδιών προς το Κατάρ, όπως είναι λογικό, έχει κινήσει το ενδιαφέρον του κόσμου. Κι αυτό, γιατί, μια χώρα με μηδαμινό παρελθόν κι εμπειρία στη διοργάνωση τέτοιων γεγονότων, αλλά απύθμενους τραπεζικούς λογαριασμούς, ξαφνικά θα γίνει το επίκεντρο του παγκόσμιου αθλητικού χάρτη. Και αν η FIFA, ως η μεγαλύτερη ομοσπονδία συλλογικού αθλήματος στον κόσμο, έχει ήδη πληγεί με… φήμες σκανδάλων περί χρηματισμού μελών της για να ψηφίσουν Κατάρ, μένει να δούμε αν θα προκύψουν στο μέλλον αντίστοιχες καταγγελίες και για τις FINA, IHF, FIG, UCI και IAAF. Μόλις πρόσφατα, έγινε γνωστό ότι οι… υποψίες που υπάρχουν για χρηματισμό στις τάξεις της FIFA, θα φτάσουν μέχρι τον Γενικό Εισαγγελέα στη Βέρνη.
3) Αθλητική ανάπτυξη του υψηλότερου επιπέδου και… προσηλυτισμός;
Όσοι παρακολουθούν Eurosport, σίγουρα έχουν προσέξει τη διαφήμιση για την Aspire. Η Aspire είναι η αθλητική ακαδημία του Κατάρ, κάτι σαν τη γαλλική Insep, η οποία τα τελευταία χρόνια, έχει στρατολογήσει τους κορυφαίους αθλητικούς επιστήμονες και ο στόχος της είναι ξεκάθαρος: «Μέχρι το 2020, θέλουμε να είμαστε η παγκόσμια αναφορά της αθλητικής υπεροχής».
Πράγματι, οι εγκαταστάσεις της είναι εντυπωσιακές, τελευταίας τεχνολογίας και πλέον παράγει ντόπιους πρωταθλητές, ακόμα και Ολυμπιονίκες, όπως ο χάλκινος στο Λονδίνο στο ύψος, Μουτάζ Έσσα Μπαρσίμ, σε αντίθεση με την πολιτική «μεταγραφών», που εφάρμοζε (κι εφαρμόζει ακόμα) το Κατάρ, με δρομείς από την Κένυα και αρσιβαρίστες από τη Βουλγαρία.
Βέβαια, επειδή η Aspire είναι κατά βάση σχολείο, γίνονται και διαλέξεις… εποικοδομητικού χαρακτήρα. Όπως αυτή, που διοργανώθηκε τον Ιούνιο -την περίοδο του Ραμαζανιού- σε συνεργασία με το ίδρυμα του Σεΐχη, Thani bin Abdullah Al Thani, υπό το λογότυπο της Aspire και την επίβλεψη του πρωθυπουργού του Κατάρ και του Υπουργού Εσωτερικών και με βασικό ομιλητή τον κληρικό Μοχάμεντ Αλ-Ερέφε. Ποιος είναι αυτός; Ο κληρικός που έχει εξοριστεί από το Ηνωμένο Βασίλειο από το 2009, επειδή κατηγορήθηκε ότι προσηλύτισε τρεις νεαρούς Μουσουλμάνους, τους Ασίλ Μουτάνα, Νάσερ Μουτάνα και Ρεγιάντ Καν, οι οποίοι πλέον έχουν ταυτοποιηθεί μέσω βίντεο και κοινωνικών δικτύων ως μέλη του ISIS!!!
4) Αθλητική (;) διπλωματία
Με αφορμή όλη τη δραστηριότητά του στον αθλητικό τομέα, το Κατάρ έχει μπει τα τελευταία χρόνια πολύ δυνατά στο παιχνίδι της παγκόσμιας διπλωματίας. Σημαία των Καταριανών είναι τα Doha Goals Forums, που διοργανώνονται από το 2012. Αν δει κανείς τη λίστα των ομιλητών από τότε, θα βρει ονόματα επιφανών αθλητών, Ολυμπιονικών, διπλωματών, καθηγητών, προέδρων διεθνών μη κερδοσκοπικών οργανισμών, αλλά και ονόματα, όπως αυτό του Νικολά Σαρκοζί, πρώην προέδρου της Γαλλίας και του Αλί Μπονγκό Οντιμπά, προέδρου της Γκαμπόν. Ο άνθωπος που διοργανώνει αυτές τις συγκεντρώσεις, είναι ο Ρίτσαρντ Άτιας, παντρεμένος με την πρώην γυναίκα του Σαρκοζί, Σεσίλια, αλλά και στενός συνεργάτης οργανισμών όπως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και το ίδρυμα του Μπιλ Κλίντον (Clinton Global Initiative).
Συμπέρασμα
Αυτό που πρέπει να γίνει αντιληπτό, είναι ότι όλες οι τεράστιες επενδύσεις που γίνονται στο Κατάρ, απευθύνονται σε ένα μικρό κοινό υπερπλουσίων, χωρίς ουσιαστικά να υπάρχει καμία ανταποδοτικότητα στο έτσι κι αλλιώς μικρό πληθυσμό της χώρας (2,1 εκατομμύρια). Εκτός αυτού, οι καταγγελίες από τη Διεθνή Αμνηστία -και όχι μόνο- για εκμετάλλευση μεταναστών-εργατών δεν έχουν πάψει από τη στιγμή που άρχισαν τα έργα για το Μουντιάλ 2022. Έργα, τα οποία δέχονται κι έντονα πυρά από περιβαλλοντολογικές οργανώσεις, καθώς στην προσπάθειά τους να… τιθασεύσουν την απίστευτη ζέστη που θα επικρατεί το καλοκαίρι (θερμοκρασίες άνω των 45 βαθμών Κελσίου) στην έρημο, οι Καταριανοί ετοιμάζονται να χτίσουν γήπεδα-τέρατα, χωρίς καμία πρακτική χρησιμότητα, μετά το τέλος του Μουντιάλ.
Το Κατάρ, όπως η Ανατολική Γερμανία και η Σοβιετική Ένωση στο παρελθόν και η Κίνα στο παρών, είναι φανερό πως θέλει να χρησιμοποιήσει τον αθλητισμό ως όχημα για την είσοδό του σε ένα νέο πολιτικό-οικονομικό παιχνίδι του μέλλοντος. Μένει να αποδειχθεί, το ποσοστό επιτυχίας του. Γιατί η τελευταία, φαίνεται δεδομένη…
Πηγή gazzetta.gr
