Βάλε χιούμορ στη ζωή σου…

18 ατάκες και οι… υπότιτλοι που μας «τρελαίνουν» τελείως!

«Πες μου, πες μου, πες μου..» 

(Σπάω το κεφάλι μου, ρε γαμώτο, αλλά τίποτα δεν μου' ρχεται). 

«Σ' αρέσει, μωρό μου, σ' αρέσει;» 

(Αν βάλεις γλώσσα μέσα και σταματήσεις να με αποσπάς, μπορεί και να αποφασίσω). 

«Α, καλά το κάνεις!» 

(Μωρ' τι μας λες, μπράβο μου!)

 «Τι σου κάνω;» 

(Τίποτα στην πραγματικότητα, αλλά μην το κάνουμε και θέμα). 

«Τι άντρας είμαι εγώ!» 

(Μαλάκας;) 

«Πώς το θες;» 

(Ψιλοαβανταζέ, 30 μοίρες απόκλιση δεξιά, μια μερίδα βιδωτό με μια ιδέα από πλαγιομετωπικό, στη συνέχεια θέλω να τελειώσεις εκτός δωματίου και θα πάρω άλλη μια φέτα με ρίγανη, ευχαριστώ). 

«Παρ' τα μωρή άρρωστη/πουτάνα/ξεσκισμένη/κατσίκα κλπ» 

(Ωραίοι τρόποι. Με ήξερες και από χθες;) 

«Πώς στον χώνω!» 

(Υπάρχει θεός και βλέπει.) 

– «Θα σε σουβλίσω!» 

(Τι; Με απειλείς κιόλας;) 

– «Σιγά, παιδάκι μου, θα με φας!» 

(Ναι, έχω ένα πεινασμένο πιράνχας ανάμεσα στα πόδια μου και είναι η ώρα που του πετάω ένα σνακ). 

– «Αργκδμπιαααχ» 

(Υπότιτλους δεν έχει; Εγώ φταίω που σου δίνω σημασία και προσπαθώ να βγάλω νόημα.) 

– «Θα στον βάλω μέχρι τ' αυτιά!» 

(Α, ωραία, γιατί είχαν βουλώσει από τα κενά αέρος.) 

– «Θα σου ξεσκίσω την μήτρα» 

(Θα σου κάνω μήνυση) 

– «Άαααχ, με καις μωράκι μου» 

(Το έχω από ώρα στον θερμοθάλαμο και τώρα το έβαλα στους 250.) 

– «Mη σταματάς, μη σταματάς, μη σταματάς!» 

(Ναι, τώρα το θυμήθηκες να αργήσεις που είμαι εγώ από πάνω η ξεγοφιασμένη.) 

– «Ο φίφης μου έγινε πέτρα/σίδερο/γρανίτης/σχιστό-λιθος/σκυρόδεμα/πλάκα Καρύστου/Πεντελικό/μωσαικό κλπ» 

(Ζελέ έγινε, αλλά θα μείνει μεταξύ μας.) 

– «Νιώσε το λοστάρι μου!» 

(Α, εσύ τα' χεις παίξει τελείως, αυτό ήταν, ΦΕΥΓΩ!) 

– «Άααχ, έρχομαι» 

(αλλά εμένα δε θα με βρεις εδώ.)