Πόσες φορές έχεις μιλήσει με πάθος για κάτι που σε καίει και η απάντηση που πήρες ήταν: «Μην είσαι τόσο έντονος», «Μπορείς να το πεις πιο ήρεμα;» ή «Με αυτόν τον τόνο δεν σε παίρνει κανείς στα σοβαρά»; Αν ναι, τότε έχεις βρεθεί αντιμέτωπος με το φαινόμενο του tone policing.

Τι είναι το tone policing;

Το tone policing είναι μια τακτική που χρησιμοποιείται για να αποδυναμώσει κάποιον που εκφράζεται, όχι με το να αντικρούσει τα επιχειρήματά του, αλλά με το να επικρίνει τον τρόπο που μιλά. Αντί να συζητηθεί το περιεχόμενο, γίνεται εστίαση στο ύφος: αν είναι θυμωμένο, έντονο, φορτισμένο ή απλώς… άβολο.

Γιατί είναι προβληματικό

• Αποπροσανατολίζει: Αντί να συζητείται το ουσιαστικό ζήτημα, η κουβέντα μετατοπίζεται στον «τόνο».
• Σιωπά τα συναισθήματα: Αγνοεί το δικαίωμα κάποιου να νιώθει και να εκφράζεται έντονα, ειδικά όταν μιλά για προσωπική εμπειρία ή αδικία.
• Αναπαράγει ανισότητες: Συχνά χρησιμοποιείται σε κοινωνικά ζητήματα (π.χ. φεμινισμός, ρατσισμός) ώστε να αποδυναμωθούν οι φωνές των μειονοτήτων ή των ατόμων που διεκδικούν δικαιοσύνη.

Πώς να το αναγνωρίσεις

Αν κάποιος:

• σου λέει «Αν το έλεγες πιο γλυκά, θα σε άκουγα»
• εστιάζει αποκλειστικά στο αν ήσουν θυμωμένος αντί στο γιατί ήσουν θυμωμένος
• υποβαθμίζει το περιεχόμενο επειδή δεν ειπώθηκε «ευγενικά»

…τότε μάλλον προσπαθεί να σε αποπροσανατολίσει με tone policing.

Τι μπορείς να κάνεις

• Φέρε ξανά τη συζήτηση στην ουσία: «Το σημαντικό δεν είναι πώς το λέω, αλλά αυτό που λέω».
• Διεκδίκησε το συναίσθημά σου: Η ένταση πολλές φορές είναι ένδειξη ότι κάτι σε αγγίζει βαθιά — και αυτό είναι απολύτως θεμιτό.
• Μην αφήσεις να σε σιωπήσουν: Η φωνή σου έχει αξία ακόμη κι αν δεν ταιριάζει στα πρότυπα «ευγένειας» του άλλου.

Το tone policing είναι ένα εργαλείο αποπροσανατολισμού. Αντί να σε κάνει να αμφισβητήσεις το δίκιο σου, μάθε να το αναγνωρίζεις και να μένεις σταθερός στην ουσία: το μήνυμά σου.