Το καλοκαίρι κάποιοι “διασώζουν” μέλισσες από την πισίνα τους, δίνοντας τους ζάχαρη για να μπορέσουν να πάρουν τη δύναμή τους και να καταφέρουν να πετάξουν και πάλι. Κάποιοι κάνουν αγαθοεργίες, χωρίς να τις διαφημίζουν, (μια εικονική υπογραφή στο Avaaz δε συγκαταλέγεται σε αυτές). Μαγειρεύουν για τους φτωχούς, στέλνουν μεταχειρισμένα ρούχα σε οργανισμούς που τις παραδίδουν με τη σειρά τους σε οικογένειες που ζουν στο όριο της φτώχειας και τις χρειάζονται, συντρέχουν πάντα τους φίλους σε μια δύσκολη στιγμή και η λίστα δε σταματά.
Ωστόσο η ζήλια είναι ένα “αναφαίρετο και ανθρώπινο δικαίωμα του κάθενος που…μπορεί να του καταστρέψει σιγά αλλά σταθερά ό,τι προσπάθησε να διατηρήσει σε ισορροπία και να τον τρελάνει μεθοδικά και αποτελεσματικά.
Είναι πολύ συχνό φαινόμενο η κοπέλα σας (αλλά και αντίστροφα εάν είστε γυναίκα) να έχει ένα φίλο του αντίθετο φύλου (προσαρμόστε το) και να περνάνε πολύ χρόνο μαζί, να ακούνε την ίδια μουσική, να τους αρέσουν οι ίδιες σειρές, να βγαίνουν σε δικά τους στέκια, να ενημερώνουν ο ένας τον άλλο για events που “έρχονται” και δε θέλουν να χάσουν, να συνεννοούνται με ένα γνέψιμο, emoticon ή να έχουν δημιουργήσει δικά τους inside jokes και δε συμμαζεύεται. Αυτό φυσικά δεν είναι πάντα ό,τι καλύτερο για το άτομο της σχέσης που μένει στην απ’ έξω, ήτοι εσένα!
Φυσικά και πιστεύω στη φιλία (όχι μόνο το haging out προφανώς) μεταξύ των δύο φίλων και εννοείται πως την τιμάω και τη σέβομαι. Στην πραγματικότητα όμως δεν ξέρεις ποτέ, πότε το διαβολάκι με το όνομα ζήλια θα σου χτυπήσει την πόρτα και πολλές φορές, δεν έρχεται μόνο του. Σου βγάζει ένα βουνό από ανασφάλειες και κρυμμένες φοβίες, προσωπικά άγχη ενώ προκαλεί μια τερατώδη έλλειψη αυτοπεποίθησής που είτε ενεργοποιεί τον “πάσχοντα” ώστε να συμπεριφερθεί κατακτητικά, υπερβολικά, ή και…καφρίλικα, θέλοντας να “κατουρήσει” την περιοχή του ή παθητικά, επισημαίνοντας με την πρώτη ευκαιρία πόσο τον ενοχλεί η τόσο καθημερινή επαφή με τον χ ψ φίλο από τη σχολή, από το γυμναστήριο κ.ο.κ, δημιουργώντας επικών διαστάσεων σκηνές, με αποτέλεσμα να “φέρει” κατά πάνω του αυτό που ήθελε ν’αποφύγει, it’s called αυτοεκπλιρούμενη προφητεία και όσοι το έχουν ζήσει και κυρίως έχουν συνειδητοποιήσει ότι τους συνέβη, γνωρίζουν πόσο δυσάρεστο είναι να αυτοσαμποτάρεσαι. Ακόμα κι αν έχεις δίκιο ότα επισημαίνεις διαρκώς τα κακώς κείμενα του άλλου και τη συμπεριφορά του, και γίνεσαι ολοένα και πιο uncool και τον “σπρώχνεις” ώστε να συναντηθεί και να θέλει να δει άλλους ανθρώπους θέλοντας να ξεφύγει από την ασταμάτητη κριτική σου.
Φυσικά το συναίσθημα της ζήλιας δίνει άλλο χρώμα και ύφος σε αυτά που συμβαίνουν γύρω σας ως ζευγάρι και σε ό,τι αφορά τον άνθρωπο που στο προκαλέί κι αυτό πρέπει να το θυμάστε καλά. Το να γράφεις σενάρια, να μπαίνεις μέσα στο πετσί του ρόλου ενός δημιουργού- σεναριογράφου που επινοεί λόγους για να εμποτίζει ένταση και γκρίνια σε κάθε “επεισόδιο” είναι ακραία αυτοκαταστροφικό, ενώ δε φτάνεις ποτέ σε σημείο χαλάρωσης και ανακούφισης. Αλλά μην ζητάτε από τον-την σύντροφο σας να αλλάξει τη συμπεριφορά του; Εσείς πρέπει να αλλάξετε τη δική σας.
Εάν πραγματικά νομίζετε ότι ο σύντροφος σας σας απατά, τότε έχετε ένα πρόβλημα εμπιστοσύνης όχι ζήλιας. Αν πραγματικά δεν εμπιστεύεστε τον σύντροφό σας, το καλύτερο και για τους δυο σας είναι να βγείτε από αυτή τη σχέση!
Εάν σας πιάνουν μόνο κάποιοι οίστροι και συναισθηματικοί κόμποι στο στομάχι, τότε αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να διοχετεύσετε κάπου αυτή την “ενέργεια”. Ακόμα και σε μια όμορφη σχέση, το αίσθημα και η τάση της ζήλια; συνήθως προέρχεται από την αίσθηση ότι δεν είστε εσείς επαρκείς. Είναι ένα συναίσθημα που “μεγαλώνει” όλους τους υπόλοιπους και “σμικραίνει” εσάς.
Αρχίστε να κάνετε yoga, αρχίστε να μιλάτε περισσότερο στα άτομα που εμπιστεύεστε, ξεκινήστε σωματικό θέατρο, αυτοπαρατήρηση, αρχίστε να κάνετε πράγματα που έχουν ως πρωταρχικό στόχο εσάς και την αυτοβελτίωση σας! ‘Εκμεταλλευτείτε” τη ζήλια όσο μπορείτε και μην ανησυχείτε για το-την συνάδερφο του συντρόφου σας, που τυχαίνει να έχει κοιλιακούς ακόμη και όταν κάθετε ή να είναι πιο ψαγμένο “τυπάκι” από σας.
