Η απιστία με την παραδοσιακή έννοια περιλαμβάνει κρυφές συναντήσεις, ημιδιαμονή σε ξενοδοχεία, μυστικά ραντεβού και διάφορους άλλους τρόπους επαφής δυο εραστών. Η απόδειξη από το δείπνο σε ένα εστιατόριο θα μπορούσε να είναι στοιχείο αποκάλυψης της απιστίας.
Τι συμβαίνει όμως σε μια εποχή όπου πολλές δραστηριότητες έχουν μεταφερθεί στο διαδίκτυο; Η ανταλλαγή μηνυμάτων με σεξουαλικό περιεχόμενο (sexting) ή το online σεξ μέσω κάμερας είναι ενδεικτικά παραδείγματα του cybersex. Αν είμαι σε σχέση και κάνω sexting με έναν άλλο άνθρωπο, θεωρούμαι άπιστος/η;
Η διάθεση για πειραματισμό γύρω από το κεφάλαιο σεξ είναι συνήθως μια υγιής διαδικασία. Μπορεί να δώσει ένα παιχνιδιάρικο χαρακτήρα στη σχέση ή να ανανεώσει ένα ζευγάρι που γνωρίζεται πολλά χρόνια. Αρκεί να υπάρχει αμοιβαιότητα σε αυτήν την εξερεύνηση.
Όταν ένας από τους δύο συντρόφους κατηγοριοποιεί αυτή τη διαδικασία ως ατομική του/της υπόθεση, χωρίς να μοιράζεται τις εμπειρίες του/της, πέφτει ένα πέπλο μυστικότητας.
Το cybersex είναι το ιδανικό περιβάλλον για κρυφές εμπειρίες. Τα μηνύματα και τα mail μπορούν να διαγραφούν σε δευτερόλεπτα. Η εκκαθάριση του ιστορικού στον browser δεν αφήνει κάνενα ίχνος. Το μπλοκάρισμα ενός πιθανού φασαριόζου online εραστή δημιουργεί μια αίσθηση ελέγχου και ασφάλειας.
Πολλοί που έχουν διαβάσει το άρθρο μέχρι εδώ ίσως σκέφτονται ότι είναι υπερβολικό να χαρακτηριστεί ένα απλό παιχνίδι επικοινωνίας μέσω μηνυμάτων ως απιστία. Θα έλεγαν ότι είναι απλώς μια απασχόληση, για να περνούν την ώρα τους. Δεν υπήρξε ποτέ σωματική επαφή ούτε θα υπάρξει. Και ότι κάποιες φορές οι άνθρωποι είναι καλό να έχουν κάτι μόνο για τον εαυτό σου. Δεν χρειάζεται να τα ξέρει όλα ο/η σύντροφος. Άλλωστε δεν έχει γίνει σεξ. Οπότε όλα είναι τακτοποιημένα.
Είμαι κάθε φορά περίεργη να ακούσω τον τρόπο που τακτοποιεί ένας άνθρωπος το cybersex στο μυαλό του/της, ενώ βρίσκεται σε σχέση. Έχει πάντα ετυμολογία να απαντήσει σε κάθε ερώτημα χωρίς να δείχνει φαινομενικά αναστατωμένος/η με αυτό που κάνει.
Και όταν ρωτώ τι απολαμβάνει με τον/την σύντροφό του/της, τότε εισπράττω παύση και ησυχία. Η φόρα περί προσωπικής τακτοποίησης κόβεται απότομα. Ακόμα κι αν απαντήσει, ξέρουμε και οι δύο ότι η συντροφική απόλαυση είναι χλιαρότατη.
Βέβαια αυτό είναι πολύ αναμενόμενο να συμβεί. Κάτι που μας έδινε ευχαρίστηση, μπορεί να μη μας ενθουσιάζει πλέον. Τι κάνουμε λοιπόν στην περίπτωση της κάμψης του ενθουσιασμού; Ή όταν βαριόμαστε; Ή όταν θέλουμε να ηρεμήσουμε από ένα καβγά; Ψάχνουμε κάτι γρήγορο, για να ξεχαστούμε. Και ίσως κάπως έτσι αυτή η τάση μας να αποφύγουμε αυτό που μας δυσκολεύει, ενδέχεται να μας οδηγήσει να οικοδομήσουμε ένα τεράστιο μυστικό.
Το cybersex μπορεί να είναι μια τεράστια κρυψώνα. Τέτοιων διαστάσεων που φοβίζει κι εμάς τους ίδιους να την επισκεφθούμε. Στην πραγματικότητα αυτό που ισχύει για όλους μας είναι ότι κάθε συμπεριφορά μας εξυπηρετεί μια λειτουργία. Και οι λειτουργίες μας διαφέρουν. Για παράδειγμα, η σεξουαλική επαφή είναι μια συμπεριφορά. Για κάποιον μία από τις κύριες λειτουργίες της είναι η ικανοποίηση, η συναισθηματική εγγύτητα, ενώ για κάποιον άλλον μπορεί να είναι η επιβεβαίωση, η διαχείριση του άγχους (μέσω του σεξ) κλπ. Αντίστοιχα το cybersex εξυπηρετεί ποικίλες λειτουργίες.
Σε μια σχέση το μοίρασμα των λειτουργιών και των δυσλειτουργιών είναι μια διαδικασία που ενισχύει την αμοιβαία πίστη. Τα μυστικά σε οποιαδήποτε κρυψώνα κι αν είναι στοιβαγμένα αποδυναμώνουν την εμπιστοσύνη δημιουργώντας ένα τυφλό σημείο. Κι όταν το τυφλό σημείο γίνει χρόνια κατάσταση, μεταμορφώνεται σε μαύρη τρύπα.
Το εξωσυζυγικό cybersex μπορεί να γίνει μια ευκαρία να φωτίσει τη μαύρη τρύπα της σχέσης. Αν οι δύο σύντροφοι είναι διατεθειμένοι να κρατήσουν φακούς, τότε θα ξεφύγουν από το ερώτημα “απιστία ή όχι”, για να ασχοληθούν με τα ουσιαστικά ερωτήματα στη σχέση τους.
