Πριν από μερικά χρόνια είχα πάρει συνέντευξη από τον Άντονυ Γκράντι που τότε έπαιζε στον Πανελλήνιο και θα ξεκινήσει την σεζόν με την ΑΕΚ. Κάποια στιγμή τον ρώτησα την καλύτερη 5άδα όλων των εποχών κατά την γνώμη μου… Ξεκίνησε με τον Μάτζικ Τζόνσον, συνέχισε με τον Σακίλ Ο'Νίλ, είπε τον Τζόρνταν, κόλλησε λίγο και για small forward μου είπε Duran… Εγώ δεν κατάλαβα και ρώτησα: Duran who? Και απάντησε Kevin Durant, he plays for the Sonics, he is my best friend… (Ο Κέβιν Ντουράντ παίζει στους Σιατλ Σουπερσόνικς και είναι ο ακλύτερος μου φίλος…)

Έτσι έμαθα τον Ντουράντ… Μετά τον είδα να πηγαίνει στους Οκλαχόμα Σίτυ Θάντερ, να κόβεται από τον Σιζέφσκι στην προηγούμενη εθνική ΗΠΑ για τους Ολυμπιακούς του Πεκίνου, να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ του ΝΒΑ με 30,1 πόντους κατά μ.ό. και φέτος να έρχεται στην Τουρκία να διαλύει τα πάντα και να δίνει σε μια από τις πιο μέτριες εθνικές που έχουν "κατεβάσει" ποτέ οι ΗΠΑ σε Ολυμπιακούς ή Μουντομπάσκετ το χρυσό δια περιπάτου, χωρίς ήττα και με ένα μόνο στενό μαρκάρισμα που τους έκαναν οι Βραζιλιάνοι στην φάση των ομίλων.

Με την κατακτήση του τροπαίου από τις ΗΠΑ το ΝΒΑ φαίνεται να απομακρύνεται από την Ευρώπη. Στο Μουντομπάσκετ είδαμε γενικά μέτριες ομάδες που πριν μερικά χρόνια θα αποκλείονταν στα προημιτελικά και φέτος φτάσαν στην τετράδα…

Κάθε φορά που έρχονται οι Αμερικάνοι και χάνουν, λέμε πως η ψαλίδα κλείνει επειδή η ζώνη τους μπερδεύει και ο ευρωπαϊκός κλεφτοπόλεμος που βασίζεται στην μπασκετική ιδιοφυία του Παπαλουκά, του Γκασόλ, του Διαμαντίδη, του Τζινόμπιλι πετυχαίνει μοιραία πλήγματα…

Αλήθεια φέτος τί έκανε η ψαλίδα…;;