Πιστέψτε με, αλλά το κύριο θέμα συζήτησης των φιλάθλων, για το μεγάλο ντέρμπυ του Μάντσεστερ, που ξεκινά σε λίγες ώρες, είναι κατ αρχήν το θέαμα.  Μετά την τραγωδία του περασμένου Νοεμβρίου, δύσκολα θα αντέξει κανείς, μια επανάληψη, του απόλυτου μηδέν. Ιδιαίτερα την ώρα του φαγητού, για τους Άγγλους. Όλοι θα προτιμούσαν πχ το εκπληκτικό 4-3 του Σεπτεμβρίου του 2009, το «καλύτερο ντέρμπυ όλων των εποχών», όπως έλεγε ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον. Τρεις φορές οι «μπλέ» ισοφάρισαν τους «κόκκινους», για να έρθει ο Μάικλ Όουεν στο 6ο λεπτό των καθυστερήσεων, για να χαρίσει το τρίποντο στους «μπέμπηδες». Δεν έλειψε η γκρίνια και οι διαμαρτυρίες ότι ο Μαρκ Ατκινσον είχε υποδείξει 4 λεπτά (ούτε εκεί ήξεραν τον κανονισμό, ότι ο «πίνακας» δείχνει το ΜΙΝΙΜΟΥΜ των καθυστερήσεων, που είναι στην ευχέρεια του ρέφερι να μεγαλώσει, εάν υπάρχει λόγος – τι μου θυμίζει…). Τουλάχιστον όμως είχε γκολ, δράση, σασπένς, τα στοιχεία που εξηγούν τα ποσά, που ξοδεύονται από συλλόγους, τηλεοράσεις, φιλάθλους. Όχι αυτό το άθλιο πράγμα του Σιτυ οφ Μάντσεστερ, που δεν δικαιολογεί, ούτε η σκοπιμότητα του αποτελέσματος.

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο πατήστε ΕΔΩ