Πέρασαν κιόλας 88 χρόνια από εκείνη την ιστορική μέρα στην ταβέρνα του Μοίρα στον Πειραιά όπου ο «Ολυμπιακός» πήρε σάρκα και οστά. Ήταν 10 Μαρτίου 1925.

 Εκείνη τη μέρα ο Πειραιάς απέκτησε το δικό του καμάρι τον Ολυμπιακό με έμβλημα τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο, εξάλλου το λέει και το τραγούδι: «Περαία μου με το Σαρωνικό σου που έχεις για καμάρι σου τον Ολυμπιακό σου…».

Έτσι άρχισαν όλα…

Ας πάμε πίσω στις αρχές του 1924. Ο Πειραϊκός Σύλλογος ενώθηκε με την Πειραϊκή Ένωση και δημιουργήθηκε ο Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Πειραιώς που κατέκτησε από την πρώτη κιόλας χρονιά το πρωτάθλημα Κέντρου.

Οι διαφωνίες έκαναν νωρίς την εμφάνισή τους με αποτέλεσμα οι αδελφοί Ανδριανόπουλοι μαζί με τον τερματοφύλακα Κώστα Κλειδουχάκη να δημιουργήσουν Ολυμπιακό Όμιλο Πειραιώς, ενώ οι Χατζηανδρέου, Φερλέμης και Πέππας ίδρυσαν τον Πειραϊκό Όμιλο. Και πάλι όμως δεν κράτησε για πολύ ούτε και αυτό καθώς ο Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς διασπάστηκε.

Έτσι, ένα χρόνο μετά, φτάνουμε στις 10 Μαρτίου 1925 οι Βασίλης Ανδριανόπουλος, Γιάννης Ανδριανόπουλος, Γιώργος Ανδριανόπουλος, Ντίνος Ανδιανόπουλος, Νότης Καμπέρος και Μιχάλης Μανούσκος αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα νέο ισχυρό σύλλογο που θα είναι το καμάρι του Πειραιά. Σε αυτή τους την προσπάθεια βρήκαν και άλλους υποστηρικτές τους Δημήτρη Ανδρόνικο, Δημήτρη Αυδή, Νίκο Βλάσση, Στέφανο Εμμανουήλ, Νίκο Ζαχαρία, Θανάση Καλλίτση, Νίκο Καλούδη, Ντίνο Καλούδη, Κώστα Κλειδουχάκη, Όθωνα Κόκκινο, Τριαντάφυλλο Κρέμο, Παναγιώτη Κωστάλα, Παναγιώτη Λαγουμιτζή, Ανδρέα Λουκάκη, Σπύρο Λουκάκη, Γιάννη Λουλουδάκη, Βαγγέλη Μαγγόπουλο, Σταύρο Μαραγκουδάκη, Γρηγόρη Ντούφα, Θόδωρο Ορλώφ, Φώτη Πρωτοψάλτη, Γιάννη Συμιγδαλά, Νίκο Συμιγδαλά, Χρήστο Τζουμερικιώτη, Βρασίδα Τρουποσκιάδη και Σπύρο Ψαλλιδά.

Τη μέρα της συνάντησης των ιδρυτικών μελών του συλλόγου ο βιομήχανος Μιχάλης Μανούσκος πήρε το λόγο λέγοντας πως πρέπει να δημιουργηθεί μία ομάδα που θα αποτελεί πηγή έμπνευσης όχι μόνο για τους Πειραιώτες αλλά και για όλους τους Έλληνες με την πρότασή του να βρίσκει σύμφωνους και τους  υπόλοιπους. Το όνομα «Ολυμπιακός» ακούστηκε για πρώτη φορά από τα χείλη του Νότη Καμπέρου. Σκέφτηκε αυτό το όνομα προκειμένου το Ολυμπιακό ιδεώδες να διέπει το σύλλογο.  Σε αυτό το σημείο να πούμε ότι  ονομασία του συλλόγου παραπέμπει στο έργο του Λυσία Ολυμπιακός το οποίο έγραψε το 388 π.Χ. ως έπαινο για τον ιδρυτή των Ολυμπιακών Αγώνων Ηρακλή αλλά και ως προτροπή για ομόνοια ανάμεσα σε όλους τους Έλληνες.

Η πρότασή του έγινε δεκτή  με τον Μιχάλη Μανούσκο να συμπληρώνει το «Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς». Μετά από όλα αυτά εκείνη την ιστορική ημέρα γεννήθηκε ο «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς».

Κόκκινο και Λευκό ήταν τα χρώματα που επιλέχθηκαν για να φοράνε οι παίκτες της ομάδας τα οποία έχουν παραμείνει έως και σήμερα.

Κόκκινο του πάθους, της φωτιάς και της γενναιότητας, λευκό της αγνότητας και της ηθικής. Αυτά τα χρώματα τα αγαπούσε ιδιαίτερα ο  Γιάννης Ανδριανόπουλος καθώς ήταν θερμός υποστηρικτής της Άρσεναλ από την εποχή που σπούδαζε στο Λονδίνο.

Η «δαφνηφόρος κεφαλής αθλητού» αποφασίστηκε να είναι το έμβλημα του συλλόγου καθώς αντιπροσωπεύει το Ολυμπιακό ιδεώδες.

Ισχυρός άνδρας του συλλόγου ήταν ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος ενώ πρώτος πρόεδρος του Ολυμπιακού ορίστηκε ο Μιχάλης Μανούσκος, αντιπρόεδροι οι Νότης Καμπέρος και ο Τριαντάφυλλος Κρέμος, Γενικός Γραμματέας ο Σταύρος Μαραγκουδάκης, ταμίας ο Θανάσης Κόκκινος και έφορος ο Παναγιώτης Λαμουμιτζής.

Τον Απρίλιο του 1925 δημιουργήθηκε η πρώτη Λέσχη του Ολυμπιακού τα γραφεία της οποίας ήταν στην οδό Κολοκοτρώνη 69 με πρόεδρο τον «δάσκαλο» Γιάννης Ανδριανόπουλος, ο οποίος έως το 1927 διετέλεσε και προπονητής της ποδοσφαιρικής ομάδας.

Το καταστατικό ίδρυσης του Ολυμπιακού

Δύο μήνες μετά την ημέρα ίδρυσης του Ολυμπιακού συντάχθηκε το πρώτο καταστατικό του συλλόγου.

 «Συνίσταται εν Πειραιεί υπό τον τίτλον «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς» Σωματείον, ούτινος σκοπός είναι η ανάπτυξις της σωματικής αγωγής παρά τη νεολαία και η κατά πάντα φίλαθλον τρόπον εξύψωσις αυτής.

Τα προς επίτευξιν του σκοπού αυτού μέσα έσονται: 

α) η ίδρυσης αθλητικών χώρων πάσης φύσεως, 

β) η οργάνωσις πάσης κατά θάλασσαν αθλητικής κινήσεως, 

γ) η οργάνωσις αθλητικών αγώνων πάσης φύσεως, εορτών, εκδρομών ορειβασιών κλπ, 

δ) η δια διαλέξεων και εκδόσεως εντύπων προπαγάνδισις της αθλητικής ιδέας και 

ε) η δια παντός τρόπου ανάπτυξις κινήσεως εξυπηρετικής της νεολαίας.

Ο «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς» έχει ιδία σφραγίδα εικονίζουσαν δαφνηφόρον κεφαλήν αθλητού και περί αυτήν τον τίτλο του Σωματείου», είναι το πρώτο άρθρο του καταστατικού και αναφέρεται στην δημιουργία του Ολυμπιακού.

 «Μέλη του «Ολυμπιακού»  δύναται να εγγραφώσιν, πολίται αδιακρίτως εθνικότητος ή φύλλου, χρηστοί εμπνεόμενοι από τας υγιείς περί σωματικής αγωγής αρχάς. Διακρίνονται δε τα μέλη του «Ολυμπιακού»  εις Επιτίμους Ηγέτας, Επίτιμα Μέλη, Τακτικά Μέλη, Πάρεδρα Μέλη και Αθλητικά Μέλη».

 «Εν τη κοινωνία και των φιλάθλω κόσμω θέσις των, ένεκα των οποίων δύναται αποδεδειγμένως να παράσχωσιν υπησερίας εις τόν Σύνδεσμόν».

Αρχικά ο Ολυμπιακός είχε 100 μέλη καθώς οι συντάκτες  ήθελαν έτσι να διατηρηθεί η κοινωνική, πολιτιστική  και αθλητική ταυτότητα του συλλόγου.

Τέλος, η επίσημη ίδρυση του Ολυμπιακού είναι στις 20 Μαΐου 1925 με την υπ’ π' αριθμ. 1247 / 1925 απόφαση του Δικαστηρίου των εν Πειραιεί Πρωτοδικών, το οποίο «διατάσσει τη επιμέλεια του Γραμματέων του Δικαστηίου την τοιχοκόλλησιν του Καταστατικού του Σωματείου υπό την επωνυμίαν «Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς».