Η εικονική πραγματικότητα, τα smart ρούχα και η “θεραπεία αναμνήσεων” προσφέρουν ανακούφιση σε ασθενείς και φροντιστές!

 

Ένας στο εκατομμύριο των ανθρώπων παγκοσμίως, πεθαίνει κάθε χρόνο από τη νευροεκφυλιστική νόσο του Alzheimer, για την οποία δεν έχει βρεθεί θεραπεία μέχρι σήμερα.

 

Μια από τις πολλές μορφές άνοιας, προκαλείται από “πονηρές” πρωτεΐνες που “προσκολλώνται” και “μπλέκονται” στα νευρικά δίκτυα του εγκεφάλου, προκαλώντας ανεπανόρθωτη βλάβη στα δισεκατομμύρια των νευρώνων που μεταδίδουν τα ηλεκτρικά σήματα που δημιουργούν μνήμες.

 

Αυτά τα κύτταρα πεθαίνουν βαθμιαία, προκαλώντας απώλεια μνήμης και αλλαγή προσωπικότητας, τελικά σταματώντας τις βασικές λειτουργίες του εγκεφάλου.

 

Παρά τις τόσες δεκαετίες ιατρικής έρευνας για θεραπείες για την επιβράδυνση της προοδευτικής πορείας της ασθένειας ή για την πλήρη πρόληψή της – τον τομέα από τον οποίο η Pfizer αποσύρθηκε κυρίως τον Ιανουάριο, μετά από χρόνια αποτυχιών – δεν είναι ακόμη γνωστό τι προκαλεί τη συγκέντρωση αυτών των πρωτεϊνών και, συνεπώς, ή να τους μπλοκάρει.

 

Και παρόλο που το Αλτσχάιμερ είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος “δολοφόνος” στον κόσμο, τα επίπεδα χρηματοδότησης για την έρευνα έχουν μείνει συγκλονιστικά πίσω από αυτά για τον καρκίνο και τον επόμενο μεγαλύτερο τομέα της ιατρικής έρευνας, των καρδιαγγειακών παθήσεων.

 

Εν τω μεταξύ, το μεγαλύτερο κόστος είναι η παροχή φροντίδας και θεραπείας για όσους πάσχουν από τη νόσο – ένα παγκόσμιο σύνολο που υπολογίζεται σήμερα στα 818 δισεκατομμύρια δολάρια. ισοδύναμο με πάνω από 1% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Εάν δεν βρεθεί αποτελεσματική θεραπεία και προληπτική λύση, το ποσό αυτό θα αυξηθεί, ενώ κάθε χρόνο θα διαγιγνώσκονται πάνω από 10 εκατομμύρια νέα περιστατικά άνοιας.

 

Μια νέα βρετανική healthcare startup, η Virtue, εφαρμόζει τις τελευταίες αναδυόμενες τεχνολογίες στη διαδικασία της «θεραπείας αναμνήσεων»- “reminιscence therapy”.

 

Ενώ η παραδοσιακή προσέγγιση βασίζεται σε φυσικά οπτικά ερεθίσματα, όπως είναι τα φωτογραφικά άλμπουμ ή ακόμα και συνεπάγεται ουσιαστική επένδυση για την κατασκευή στοιχείων, τόπων που δημιουργούν νοσταλγικές σκηνές, η Virtue έχει αναπτύξει έναν νέο τύπο portal μνήμης που χρησιμοποιεί εικονική πραγματικότητα.

 

“Μόνο τώρα που το τηλέφωνο που έχετε στην τσέπη σας είναι αρκετά προηγμένο και τα ακουστικά VR σχετικά οικονομικά, μπορούμε πραγματικά να εκδημοκρατίσουμε την πρόσβαση σε αυτό το είδος επιθετικής θεραπείας”, λέει ο συνιδρυτής και διευθυντής επικοινωνιών της Virtute, Scott Gorman.

 

Η εφαρμογή της Virtue, LookBack VR, προσφέρει μια μεγάλη ποικιλία περιεχομένων 360 VR και ταινιών εμπειριών που θυμίζουν τις αναμνήσεις της ηλικιακής ομάδας του ασθενούς – ταξινομημένες ανά προορισμό, θέμα, δραστηριότητα ή δεκαετία. Οι θεατές μπορούν να επιλέξουν από εμπειρίες που κυμαίνονται από το χρόνο διαμονής στην παραλία του Μπράιτον στη δεκαετία του ’70, για να βρεθούν σε ένα τσαγιέρα της δεκαετίας του 1950 και μπορούν να δημιουργήσουν ένα εξατομικευμένο playlist ή «διαδρομή για ταξίδια στο χρόνο» με τη βοήθεια της οικογένειας ή του φροντιστή τους. Ο σύντροφός τους μπορεί να δει την προβολή του ακουστικού VR σε μια εφαρμογή συνοδείας μέσω tablet, μαζί με μια σειρά προτεινόμενων ερωτήσεων για να τονωθεί η σχετική συζήτηση για την εποχή εκείνη.

 

“Το όραμά μας είναι το LookBack VR να γίνει μια παγκόσμια πλατφόρμα που μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους με άνοια οπουδήποτε”, δήλωσε ο συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος Arfa Rehman. “Αρχίζουμε να επιδιώκουμε συνεργασίες με οργανισμούς και ιδιώτες για να συλλέξουμε περιεχόμενο από όλο τον κόσμο”.

Η αποδεδειγμένη αντίληψη της θεραπείας αναμνήσεων είναι ίσως το πιο εντυπωσιακό φαινόμενο στο Dementia Villages που αναπτύσσονται σε ολόκληρη την Ευρώπη – τμε πιο γνωστό το Hogeweyk στις Κάτω Χώρες.

Το πρώτο έργο του Ηνωμένου Βασιλείου, αυτού του είδους, είναι έτοιμο να ανοίξει στο Kent, στο νοτιοανατολικό τμήμα, το 2020. Αυτά τα ολοκληρωμένα χωριά φροντίδας (care villages) σχεδιάζονται ως κλειστά καταφύγια που παρέχουν οικείο περιβάλλον και διέγερση προσαρμοσμένα στις αναμνήσεις και τα σημεία αναφοράς των κατοίκων του.

 

Αυτού του είδους οι μεγάλης κλίμακας δομημένες λύσεις προφανώς λαμβάνουν τεράστιες επενδύσεις και μπορούν να βοηθήσουν μόνο έναν πολύ επιλεγμένο λίγους ανθρώπους. Έτσι εάν αυτό το είδος ανακούφισης μπορεί να παρέχεται για πολλούς περισσότερους ανθρώπους, οικονομικά, μέσα από το δημοκρατικό φωτοστέφανο των τεχνολογιών, τότε ελπίζω για έναν κόσμο όπου – μέχρι να βρεθεί μια προληπτική θεραπεία – η αντιμετώπιση της άνοιας δεν θα είναι τόσο αληθινά τρομερή και απομονωτική εμπειρία.

 

Παρόλο που υπάρχουν πολλές προσφορές “έξυπνης οικίας” που στοχεύουν στην υποστήριξη της εμπειρίας της περίθαλψης, από τα ρολόγια τροφίμων (food clocks), για να υπενθυμίσουν στα άτομα που πάσχουν από άνοια να φάνε, ενόσω χάνουν το ένστικτο της πείνας, μέχρι τους προσωπικούς βοηθούς όπως το DRESS, ένα νέο αυτοματοποιημένο σύστημα που μόλις κοινοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και το οποίο υπόσχεται να βοηθήσει τους ανθρώπους να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους το πρωί, με εξωτερική βοήθεια από τον φροντιστή.

 

Τέτοιου είδους τεχνολογίες είναι αναμφισβήτητα σημαντικές και επιτακτικές που μπορούν να προσφέρουν μια ανάπαυλα από τις συναισθηματικές συνέπειες της άνοιας, ώστε να βοηθηθούν τόσο οι ασθενείς που υποφέρουν από άνοια,αλλά και τα αγαπημένα τους πρόσωπα.