Το κυβερνητικό επιτελείο φαίνεται πως έχει… χάσει -για τα καλά μάλιστα!- την μπάλα! Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η νέα… εμπνευσμένη (sic) εισήγηση του Υπουργείου Οικονομικών αναφορικά με το σύστημα καταβολής των τελών κυκλοφορίας.
Πραγματικά, είναι ν’ απορεί κανείς σχετικά με όλα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας και αφορούν τον σχεδιασμό των κυβερνώντων, σε μια εποχή που οι Έλληνες αδυνατούν να φανούν συνεπείς ακόμα και στις πιο βασικές οικονομικές τους υποχρεώσεις ή ανάγκες…
Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των προηγούμενων ημερών, τα μέλη της επιτροπής του Υπουργείου Οικονομικών βρήκαν -λέει- εξαιρετικά ενδιαφέρον ένα μοντέλο, το οποίο προβλέπει τη μηνιαία είσπραξη τελών κυκλοφορίας ανάλογα με τα χιλιόμετρα που διανύει κάθε αυτοκίνητο! Κάθε όχημα, δηλαδή, θα είναι εφοδιασμένο με μια συσκευή GPS, η οποία θα καταγράφει τα διανυόμενα χιλιόμετρα και το κόστος των τελών θα υπολογίζεται με μια ενιαία και συγκεκριμένη χρέωση ανά χιλιόμετρο (π.χ. 0,03 ευρώ/χλμ, δηλαδή 300 ευρώ / 10.000 χλμ).
Οι απορίες, λοιπόν, που δημιουργούνται -φαντάζομαι όχι μόνο σε μένα, αλλά σε κάθε νοήμων πολίτη αυτής της δύσμοιρης και ταλαιπωρημένης χώρας- είναι οι εξής:
Πώς είναι δυνατόν να μπαίνουν στο ίδιο σακούλι όλα τα αυτοκίνητα; Είναι, δηλαδή, το ίδιο το 1000cc με το υπερπολυτελές αυτοκίνητο των 5000cc…; Το 1000αράκι που έχει κάποιος για να μπορεί να πάει στην δουλειά του είναι -για τους «εγκέφαλους» της ελληνικής κυβέρνησης- ακριβώς το ίδιο με το θηριώδες τζιπ του μεγαλοδικηγόρου (ή του μεγαλογιατρού, του δημοσιογράφους, δεν έχει σημασία…), το οποίο βγαίνει ενδεχομένως μόνο τα Σαββατοκύριακα για βόλτα, καθώς είναι πολύ πιθανό να είναι το 3ο ή το 4ο αυτοκίνητο που έχει στην κατοχή του…;
Τα 10.000χλμ, τα οποία καλύπτει ο μεροκαματιάρης με το… σαραβαλάκι του για να μπορέσει να πάει μέχρι τον Ασπρόπυργο ή την Ελευσίνα ή την Λυκόβρυση, όπου βρίσκεται το εργοστάσιο που δουλεύει, για την ελληνική κυβέρνηση κοστολογούνται ακριβώς το ίδιο με τα 10.000χλμ, τα οποία θα κάνει ο νεόπλουτος εισοδηματίας για να πάει να κάνει σκι στην Αράχωβα ή να πιει το καφεδάκι του στο Λαγονήσι;
Ο ένας κυκλοφορεί ακόμα και με κίνδυνο της ζωής του, καθώς το φθηνό όχημά του δεν διαθέτει όλα τα τα standards παθητικής ασφάλειας και ο άλλος βγαίνει στον δρόμο με την αστραφτερή του κούρσα, που πιάνει τα 100 σε 5” ή με το «θωρηκτό» 4Χ4 του, το οποίο τις περισσότερες φορές είναι σε όγκο όσο… ένα δυάρι στην Κυψέλη!
Ο ένας έχει μισθό 700 ευρώ το μήνα και ο άλλος χαλάει 700 ευρώ τη μέρα για την πλάκα του! Όμως και οι δύο, σύμφωνα με τα μέλη της επιτροπής του Υπουργείου Οικονομικών (τα οποία πληρώνουμε εμείς, ο ελληνικός λαός!), θα πρέπει να πληρώσουν το ίδιο ποσό -300 ευρώ πχ- επειδή έκαναν αμφότεροι 10.000χλμ…
Πέρα, όμως, από την κατάφωρη κοινωνική αδικία, η οποία θα ήταν προφανής ακόμα και σε παιδάκια Τετάρτης Δημοτικού, τίθεται πλέον και το θέμα της καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως κι αυτό της προστασίας προσωπικών δεδομένων… Με το πρόσχημα, δηλαδή, της καταγραφής των χιλιομέτρων που θα διανύει ένα όχημα, θα υπάρχει ένας φορέας, ο οποίος θα ελέγχει ανά πάσα στιγμή το πού βρίσκεται ο κάθε πολίτης; Θα εμπίπτει ο καθένας μας, δηλαδή, σ’ έναν άνευ προηγουμένου έλεγχο για το πού πάει, πόσο μένει εκεί, κάθε πότε πάει κτλ Είναι ποτέ δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο; Ή μάλλον, είναι ποτέ δυνατόν ν’ αποδεχτεί ο -ταλαιπωρημένος, εξευτελισμένος και ταπεινωμένος από χίλιες πλευρές- Έλληνας μια φασιστικής λογικής καταπάτηση της προσωπικής του ιδιωτικότητας…;
Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης… Η ελληνική κυβέρνηση απαιτεί να πληρώσουμε μόνοι μας τον «ρουφιάνο» (GPS), με τον οποίο θα καταγράφει κάθε μας κίνηση για να μας φορολογεί! Είναι να γελάει κανείς! Ή μήπως να κλαίει…;
