Συμβαίνει κάθε τέσσερα χρόνια και συγκεντρώνει το βλέμμα θαυμασμού όλου του πλανήτη. Ο λόγος για την τελετή αφής της Ολυμπιακής φλόγας που σε ένα θαυμάσιο τελετουργικό στην Αρχαία Ολυμπία ξεκινά σήμερα το ταξίδι της για την μακρινή Βραζιλία, που φιλοξενεί την νέα Ολυμπιάδα. Στον Ιερό χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας, έστω και μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια, ακουμπά η ελπίδα ότι η ανθρωπότητα θα επαναπροσδιορίσει τις προτεραιότητές της εμπνευσμένη από παναθρώπινες αξίες και αρχές.

Η Ολυμπιακή Φλόγα ξεκινά σήμερα το ταξίδι της με τελικό προορισμό το μακρινό Ρίο ντ Τζανέιρο της Βραζιλίας, όπου θα φιλοξενηθούν οι 31οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Προηγουμένως η φλόγα θα ταξιδέψει επί επτά ημέρες στην Ελλάδα και θα φτάσει στις 27 Απριλίου στο Παναθηναϊκό Στάδιο όπου σε ειδική τελετή θα παραδοθεί στην αντιπροσωπεία της διοργανώτριας χώρας.

“Πύλη” υπερ-υψηλών ταχυτήτων διαδικτύου για την Ευρώπη έγινε η Ελλάδα

Τι συμβολίζει η φλόγα

Η Ολυμπιακή Φλόγα θεωρείται σύμβολο του ανθρώπινου πνεύματος και της εφευρετικότητας. Μια ιερή φλόγα αναβόταν από τις ακτίνες του ηλίου στην Ολυμπία και κρατούνταν αναμμένη καθ’ όλη την διάρκεια των Αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων.

Σύμφωνα με τον αρχαίο μύθο του Προμηθέα, που έκλεψε την φωτιά από τον Δία, η φωτιά είναι σύμβολο της ζωής και της ελευθερίας. Ωστόσο στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε ακριβώς αυτή η τελετή της Αφής ούτε η διαδικασία με τους λαμπαδηδρόμους, όπως την ξέρουμε σήμερα. Απλώς, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων, υπήρχε στο Πρυτανείο της Αρχαίας Ολυμπίας πάντα αναμμένος ένας βωμός αφιερωμένος στην θεά Εστία με την Ιερή Φλόγα που είχε ανάψει από τις ακτίνες του ήλιου με τη βοήθεια ενός κοίλου κατόπτρου.

Η φλόγα αντιπροσώπευε την «προσπάθεια για τη νίκη». Ο Πιερ ντε Κουμπερτέν -ο άνθρωπος που αναβίωσε τους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες-  είχε υποστηρίξει ότι η Ολυμπιακή Φλόγα είναι συνδετικό σημείο μεταξύ των παλαιών και των σύγχρονων αγώνων και συνιστά την ανανέωση των Ολυμπιακών Αγώνων που αντλούν τη δύναμη από τους αρχαίους.

Δείτε την επίκληση της Πρωθιέρειας στην τελετή αφής

Διαβάστε ακόμη:

Περί ΦΠΑ και … άλλων δαιμονίων – Γιατί η Ευρώπη ευημερεί κι εμείς … αναστενάζουμε