Σαλβαντόρ Νταλί. Μπορούν να ειπωθούν πολλά για αυτή τη σουρεαλιστική αμφιλεγόμενη ιδιοφυΐα του 20ου αιώνα και το αξεπέραστο έργο του που δε θα σταματήσει να ρίχνει το σπέρμα του και σε ανερχόμενους ζωγράφους του υπερεαλιστικού κινήματος. Τρομερά εκκεντρική προσωπικότητα και μοναδικές σεξουαλικές προτιμήσεις και ιστορίες απ’ότι φαίνεται…
Είναι ο άνθρωπος που τα όργια -μεταξύ πολλών άλλων- κατέλαβαν μεγάλο κομμάτι της ζωής του, ενώ το σεξ συνδέθηκε άρρηκτα-για εκείνον-με τη φθορά, την αλλοίωση.
Ο πατέρας του σουρεαλισμού ήταν γνωστός για τα εξωφρενικά σχεδόν υπερβατικά έργα του και την ακατανίκητη ροπή του στο διεστραμμένο, στο μη φυσιολογικό.
Η στάση του απέναντι στο σεξ ήταν περίπλοκη – ο πατέρας του όταν ο Νταλί ήταν σε μικρή ηλικία, του είχε δείξει φωτογραφίες ανθρώπων με προχωρημένη αφροδίσια νόσο, και άρχισε να συσχετίζει το σεξ με τη σήψη και τη φθορά.
Ως ενήλικας εκείνος και η σύζυγός του φιλοξένησαν πολλές βραδιές οργίων σε εβδομαδιαία βάση σχεδόν, με το σπίτι τους να βρίθει από σεξουαλικά παιχνίδια.
Παρά το γεγονός ότι παντρεύτηκε, λέγεται ότι δεν επιθυμούσε προσωπική επαφή. Τα όργια στο σπίτι του ήταν συχνά για το Ντάλι ένα θέαμα που άξιζε να παρακολουθηθεί επίσης μαζικά, ωστόσο ο ίδιος, πιστεύεται, ότι είχε ομοφυλοφιλικές τάσεις.
Μεταξύ των μεγαλεπήβολων δηλώσεων που έκανε και των κομπασμών του δημοσίως για τις σεξουαλικές προτιμήσεις του, ο ίδιος ήταν ανίκανος.
Γεννημένος το 1904, ο Ντάλι πήρε το όνομά του από τον αδελφό του, ο οποίος είχε πεθάνει ακριβώς εννέα μήνες νωρίτερα, και μεγάλωσε πιστεύοντας ότι ήταν η μετενσάρκωση του αγοριού.
Για να τον διδάξει για το σεξ, ο πατέρας του Ντάλι του έδειξε σαφείς φωτογραφίες ανθρώπων με αφροδίσια νοσήματα σε προχωρημένο στάδιο.
Ο Ντάλι ανέπτυξε μια μανία κατά του ευνουχισμού και της ανικανότητας και φοβία για τα γυναικεία γεννητικά όργανα, αλλά και μια έλξη για το σαδομασοχισμό.
Ως παιδί, απολάμβανε να πέφτει κάτω από τις σκάλες, εξηγώντας ότι “ο πόνος ήταν ασήμαντος, η ευχαρίστηση ήταν τεράστια“.
Ο Ντάλι πήγε στην Βασιλική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ισπανίας σε ηλικία 17 ετών, αλλά αποβλήθηκε όταν αρνήθηκε να εξεταστεί προφορικά, υποστηρίζοντας: «Είμαι απείρως πιο έξυπνος από αυτούς τους καθηγητές».
Είχε ήδη μεγαλώσει το γραφικό μουστάκι του και είχε αρχίσει να ντύνεται επιδεικτικά.
Το 1929, ταξίδεψε στο Παρίσι για να εισχωρήσει στον κύκλο των Γάλλων σουρεαλιστών, όπου άρχισε να εξαπλώνεται η φήμη του. Εκείνο το καλοκαίρι συναντήθηκε με τη μελλοντική σύζυγό του και τη δια βίου μούσα του Γκάλα, 10 χρόνια μεγαλύτερη του, που εγκατέλειψε το σύζυγό της για τον Ντάλι.
Τη δεκαετία του 1970 η τραγουδίστρια της pop, Cher και ο σύζυγός της, Sonny, τηλεφώνησαν στο σπίτι του στη Νέα Υόρκη, διακόπτοντας μία από τις σεξουαλικές του συνεδρίες…Μετά από λίγο, η Cher βρήκε τον εαυτό της να καθεται στον καναπέ δίπλα σε ένα μεγάλο σεξουαλικό παιχνίδι σε σχήμα ψαριού.
Καθώς η φήμη του Νταλί μεγάλωσε, το ίδιο συνέβη και με το εγώ του, την επιθυμία του να σοκάρει και τις περίφημες δηλώσεις που προκαλούσαν.
Ο ίδιος ομολόγησε ότι ονειρεύτηκε τον Αντόλ Χίτλερ ως γυναίκα και ότι τον ερέθισε.
Ο Ντάλι σε μια διάλεξη στο Λονδίνο φορούσε κράνος κατάδυσης και σχεδόν έπαθε ασφυξία.
Αναφέρθηκε στον εαυτό του στο τρίτο άτομο ως «Ο Υπέροχος Dali» και, με την ισπανική του προφορά, κήρυξε: «Είμαι η πιο μεγάλη μεγαλοφυΐα της σύγχρονης εποχής».
Έγραψε: «Κάθε πρωί αφότου ξυπνήσω, βιώνω μια υπέρτατη ευχαρίστηση: ότι είμαι ο Σαλβαδόρ Ντάλι».
Ο ίδιος αναγνώρισε «μια καθαρή, άμεση, μυστικιστική, σχεδόν γοτθική αγάπη για τα χρήματα και μαζί με τη ζωγραφική, το θέατρο και τις ταινίες του, έφτιαχνε κοσμήματα, έπιπλα και ρούχα για να να βγάλει περισσότερα.
Δύο από τις πιο διάσημες δημιουργίες του ήταν το τηλέφωνο-αστακός (Lobster) και ένας καναπές σε σχήμα χειλιών της Mae West.
Αυτή η εμπορική λαγνεία που του είχε δημιουργηθεί, εκπυρσοκρότησε, χάνοντας σιγά σιγά τον σεβασμό των ανθρώπων του χώρου και το 1939 οι σουρεαλιστές τον «εξοστρακίζουν». Ο Ντάλι απλώς στρίβει το μουστάκι του και λέει: «Εγώ είμαι ο σουρεαλισμός».
Ο Νταλί αγαπούσε τη Γκαλά βαθιά, γι’αυτό και δημιούργησε ένα κάστρο προς τιμήν της στην Ισπανία, αλλά επιτρεπόταν να το επισκεφθεί μόνο κατόπιν πρόσκλησης. Το 1980 άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα παρόμοια με του Parkinson, που την έφθειραν πολύ, ενώ χορηγούσε στο Νταλί αμφεταμίνες, που έβλαψαν σε μεγάλο βαθμό το νευρικό του σύστημα.
Ωστόσο, όταν πέθανε το 1982, ηλικίας 87 ετών, ο Ντάλι ήταν γεμάτος θλίψη.
Οδήγησε το πτώμα της στο σπίτι από το νοσοκομείο, το τοποθέτησε στο πορτ παγκάζ μιας Cadillac και στη συνέχεια το έθαψε σε ένα θησαυροφυλάκιο στο κάστρο.
Στη συνέχεια, το 1984, το κρεβάτι του έπιασε φωτιά και ο ίδιος υπέστη σοβαρά εγκαύματα. Πέθανε στις 23 Ιανουαρίου 1989 και θάφτηκε σε μια κρύπτη κάτω από τη σκηνή του θεάτρου-μουσείου που είχε σχεδιάσει για να διαφυλάξει την κληρονομιά του.
Ο Salvador Dali, πάντως, αναγνώρισε στην αυτοβιογραφία του ότι του άρεσε να «ευχαριστεϊ» τον εαυτό του μπροστά από έναν καθρέφτη, βλέποντας τους άλλους να κάνουν σεξ. Ένας από τους πρώτους πίνακές του ονομάστηκε Voyeur και ο ένας άλλος, The Great Mastrubator (Ο Μεγάλος Αυνανιστής).
Yeah man, you are surrealism!
