Το 1968 ο Jean-Luc Godard ήταν προγραμματισμένο να εμφανιστεί ως ομιλητής σε ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ που διοργάνωσε το British Film Institute στο Λονδίνο. Ο Godard ήταν ο μοντέρνος σκηνοθέτης του οποίου οι ταινίες, η ριζοσπαστική κομψότητα και η μαρξιστική πολιτική ταίριαζαν με την αναταραχή και την αβεβαιότητα της εποχής!
Το “Καλοκαίρι της Αγάπης” τελείωσε. Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούντε δολοφονήθηκε. Ο Eldridge Cleaver οδήγησε μια ομάδα από του Μαύρους Πάνθηρες σε μια ενέδρα της αστυνομίας στο Όκλαντ. Οι μαθητές διαδήλωσαν στους δρόμους του Παρισιού, ενάντια στον πόλεμο στο Βιετνάμ έξω από την αμερικανική πρεσβεία στο Λονδίνο. Η βία και η επανάσταση αντικατέστησαν το σύνθημα των hippies, “ειρήνη και αγάπη”- peace and love.
Ο Godard φάνηκε κατάλληλος. Κλήθηκε για να μιλήσει για τις ταινίες, την πολιτική του και τις σκέψεις του στον κινηματογράφο, για να ξεκινήσει το John Player Lectures του BFI στο Εθνικό Θέατρο Κινηματογράφου. Είχε μόλις ολοκληρώσει τo Week End, την περίφημη αντι-αστική ταινία του με το οκτάλεπτο πλάνο της κυκλοφοριακής συμφόρησης και την τελευταία σκηνή, όπου ο σκηνοθέτης απορρίπτει τον αφηγηματικό κινηματογράφο με μια λεζάντα που έγραφε “Τέλος του Κινηματογράφου.” Συμφώνησε να εμφανιστεί. Τα μεταφορικά και οι κρατήσεις του ξενοδοχείου έγιναν. Τα εισιτήρια για τη διάλεξη πωλούσαν καλά. Όλα φαίνονταν έτοιμα.
Λίγες μέρες πριν από την προγραμματισμένη εμφάνισή του, ο Godard έστειλε ένα τηλεγράφημα στο οποίο ανέφερε ότι μπορεί να μην τα καταφέρει, ενώ πρότεινε να βάλουν στη θέση του έναν τυχαίο από το δρόμο “το φτωχότερο εάν είναι δυνατόν” για να δώσει τη διάλεξη στη θέση του :
“Αν δεν έρθω, πάρ’τε έναν οποιονδήποτε από το δρόμο, τον φτωχότερο ει δυνατόν, δώσ’τε του 100 δολάρια και μιλήστε μαζί του για image και sound (sic). Θα μάθετε από αυτόν περισσότερα απ’ότι από μένα γιατί οι φτωχοί άνθρωποι πραγματικά επινοούν τη γλώσσα…”Οι ταινίες δεν σχετίζονται με τα τσιγάρα και η πραγματικότητα με τον καπνό”.
Τη βραδιά της μη εμφάνισης (no show) του Godard, η αίθουσα στο NFT στη νότια όχθη του Λονδίνου ήταν γεμάτη. Ένας άτυχος διαχειριστής έπρεπε να ανακοινώσει στο ακροατήριο ότι ο Godard δεν επρόκειτο να έρθει. Τα υπόλοιπα προβλήθηκαν στην ταινία του, Vivre sa vie.
Τον Μάιο, ο Godard εγκατέλειψε τη Γαλλία και εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο για να ξεκινήσει δουλειά του με τους Rolling Stones, το One Plus One (γνωστός και ως Sympathy for the Devil).
