Οι γενετικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο δεν είναι μεγαλύτερες από τις διαφορές μεταξύ αυτές των περιστεριών!
«Σε μια εποχή που οι άνθρωποι δίνουν μεγάλη έμφαση στις ατομικές και ομαδικές διαφορές, ίσως πρέπει να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο στους τρόπους με τους οποίους μοιάζουμε ο ένας με τον άλλον και το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο».
Όσον αφορά τη γενετική, η διαφορά μεταξύ οποιωνδήποτε δύο ανθρώπων είναι περίπου η ίδια με τη διαφορά μεταξύ δύο περιστεριών. Αυτά τα αποτελέσματα από μια τεράστια μελέτη “DNA barcoding” θα αποτελέσουν έκπληξη για όποιον σκέφτεται τον εαυτό του ως πραγματικά μοναδικό ή που αποδίδει μεγάλη διαφορά στις διαφορές μεταξύ των ομάδων.
Οι τυπικές γενετικές διακρίσεις μέσα σε ένα είδος, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, είναι ένα στα 1.000 από τα “γράμματα” που συνθέτουν μια ακολουθία DNA. “Ο πολιτισμός, η εμπειρία ζωής και άλλα πράγματα μπορούν να κάνουν τους ανθρώπους πολύ διαφορετικούς, αλλά από την άποψη της βασικής βιολογίας, είμαστε σαν τα πουλιά”, δήλωσε ο Δρ Mark Stoeckle από το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, που ηγήθηκε της μελέτης.
“Με τον προσδιορισμό της γενετικής ποικιλίας εντός των ειδών του ζωικού βασιλείου, που έγιναν δυνατά μόνο πρόσφατα από τον αυξανόμενο αριθμό ακολουθιών DNA, τεκμηριώσαμε την απουσία ανθρώπινης εξαίρεσης”. Ο Δρ Stoeckle και οι συνάδελφοί του χρησιμοποίησαν μια βάση δεδομένων που περιείχε πάνω από πέντε εκατομμύρια γενετικούς γραμμωτούς κώδικες από περισσότερα από 100.000 είδη ζώων, συγκεντρωμένους από επιστήμονες παγκοσμίως τα τελευταία 15 χρόνια.
Εξετάστηκαν συγκεκριμένα οι μιτοχονδριακές ακολουθίες – κομμάτια DNA που βρίσκονται στα μιτοχόνδρια, τα οποία είναι μικροσκοπικές δομές που παρέχουν κύτταρα με ισχύ. “Αν ένας Άρη που προσγειώθηκε στη Γη και συναντούσε ένα κοπάδι περιστεριών και ένα πλήθος ανθρώπων, δεν θα φαινόταν πιο διαφορετική από την άλλη σύμφωνα με το βασικό μέτρο του μιτοχονδριακού DNA”, δήλωσε ο Jesse Ausubel, διευθυντής του προγράμματος για το ανθρώπινο περιβάλλον στο Πανεπιστήμιο Rockefeller.
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Human Evolution, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι στην πραγματικότητα υπάρχει πολύ μικρή γενετική ποικιλομορφία στα περισσότερα ζωικά είδη και πολύ σαφείς γενετικές διακρίσεις μεταξύ των ειδών.
“Κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι, λόγω του μεγάλου αριθμού πληθυσμών και της ευρείας γεωγραφικής τους κατανομής, οι άνθρωποι θα μπορούσαν να έχουν οδηγήσει σε μεγαλύτερη γενετική ποικιλομορφία από άλλα ζωικά είδη”, δήλωσε ο Δρ David Thaler του Πανεπιστημίου της Βασιλείας.
“Τουλάχιστον για το μιτοχονδριακό DNA, οι άνθρωποι αποδεικνύονται χαμηλοί ως μέσοι σε γενετική ποικιλότητα“.
Οι επιστήμονες έχουν προτείνει ότι η χαμηλή γενετική ποικιλομορφία μέσα στον άνθρωπο είναι αποτέλεσμα όλων μας που προκύπτει από μια σχετικά πρόσφατη επέκταση από ένα μικρό πληθυσμό που εξαπλώθηκε γρήγορα σε όλο τον κόσμο.
Οι νέες έρευνες υποδηλώνουν ότι παρατηρείται επίσης ομοίως χαμηλή διαφοροποίηση στα περισσότερα άλλα ζώα, γεγονός που υποδηλώνει ότι το ίδιο είδος φαινομένου έχει πιθανώς διαμορφώσει τη γενετική άλλων ειδών. Τα περισσότερα πλάσματα, λένε οι επιστήμονες, είναι σχετικά «νέοι».
Περίπου το 99% των ζώων που δεν έχουν ζήσει ποτέ, είναι τώρα υπό εξαφάνιση και οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτός ο ραγδαίος ρυθμός εξαφάνισης διατηρεί τα είδη εκτροφής, ενώ η εξέλιξη οδηγεί σε συνεχή αλλαγή.
“Η ζωή είναι εύθραυστη, ευαίσθητη στη μείωση του πληθυσμού από τις παγετώδεις ηλικίες και άλλες μορφές περιβαλλοντικής αλλαγής, λοιμώξεις, θήρευση, ανταγωνισμό από άλλα είδη και περιορισμένους πόρους και αλληλεπιδράσεις μεταξύ αυτών των δυνάμεων”, δήλωσε ο Δρ Thaler.
“Η παρόμοια παραλλαγή αλληλουχίας σε πολλά είδη υποδηλώνει ότι όλα τα ζώα βιώνουν παλμούς ανάπτυξης και στάσης ή σχεδόν εξαφάνισης σε παρόμοιες χρονικές κλίμακες”.
“Σε μια εποχή που οι άνθρωποι δίνουν μεγάλη έμφαση στις ατομικές και ομαδικές διαφορές, ίσως πρέπει να αφιερώσουμε περισσότερο χρόνο στους τρόπους με τους οποίους μοιάζουμε ο ένας με τον άλλον και το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο”, δήλωσε ο κ. Ausubel.
