Εδώ και τρεις δεκαετίες που ο Woody Harrelson έχει χαράξει τον δικό του μοναδικό δρόμο στο Χόλιγουντ και δεν μπορεί να μπει σε στερεότυπα. Από τον ευχάριστο μπάρμαν του Cheers, στον αντικομφορμιστή ληστή του Natural Born Killers, και από τον πρωτοπόρο εκδότη στο The People vs. Larry Flynt στον ιδιοφυή ντετέκτιβ στο True Detective, ο Harrelson έχει την ικανότητα να εκπλήσσει συνεχώς με την επιλογή των ρόλων του.
Είναι ένας τύπος που μιλάει ήρεμα, σιγανά, ζεστά, με την ευφράδεια και τη σοφία ενός ιερέα. Μιλάει για πράγματα όπως η ειρήνη, η αγάπη, η ελευθερία, οι ωμές τροφές, η εναλλακτική διακυβέρνηση. Δεν τον πειράζει που τον αποκαλούν αναρχικό, αυτό που ο ίδιος απορρίπτει είναι η κυβέρνηση, η εξουσία, η συγκέντρωση της εξουσίας κάθε μορφής, η άσκηση εξουσίας από την κεντρική κυβέρνηση. Πιστεύει ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτό.
Το νέο Ford Fiesta είναι το πιο έξυπνο μικρό
Η Marion Cotillard τα παίρνει όλα πολύ στα σοβαρά
Καθόλου αναμενόμενο για το γιο ενός επαγγελματία εκτελεστή της μαφίας και μιας αυστηρής και θρησκευόμενης μητέρας. Ο Charles Harrelson καταδικάστηκε για το φόνο ενός εμπόρου σιτηρών, ενός ομοσπονδιακού δικαστή ενώ περηφανευόταν ότι έβαλε ένα χεράκι στη δολοφονία του JF Kennedy. Αλήθεια ή ψέματα δεν έχει σημασία. Ο μικρός Woody μεγάλωσε με τη φροντίδα της μητέρας του και την ευλογία της τοπικής εκκλησίας που του έμαθε τους κανόνες της κοινωνικής ζωής.
Ο ίδιος παραδέχεται ότι δεν σκέφτεται το παρελθόν και τον παράνομο πατέρα του αλλά δεν είναι κάτι που τον απασχολεί ιδιαίτερα αφού και ο ίδιος είχε αρκετά μπλεξίματα όταν ήταν νέος. Η φήμη των βρήκε στα 24 του με Cheers και λίγο αργότερα με το Natural Born Killers. Μεγαλόσωμος και πεισματάρης, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί καλά τον εαυτό του, το έριξε στο αλκοόλ, και έκανε πράγματα για τα οποία μετανιώνει σήμερα αλλά δεν μπορεί να πάρει πίσω ή να ζητήσει συγνώμη.
Το θέμα είναι ότι από τη στιγμή που Harrelson ακολούθησε το δικό του δρόμο στη ζωή, μακριά από αυτό που η κοινωνία ορίζει παράνομο και να γίνει σήμερα μια φωνή για την ειρήνη, την προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων, την προώθηση των γραμμάτων και των τεχνών. Ιδεών που σηματοδότησαν τη θητεία του «δικού του» προέδρου του Lyndon B Johnson, του οποίου έκανε το πορτρέτο, αν φυσικά εξαιρέσει κανείς την κλιμάκωση του πολέμου του Βιετνάμ. Θέλω να πω ότι ο Harrelson βλέπει το καλό εκεί που όλοι οι άλλοι βλέπουν κακό.
Γι’ αυτό λέμε ότι έχει τραβήξει το δικό του δρόμο.
