Από τις μεγαλύτερες ασθένειες που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, το Alzheimer παραμένει ένα από τα πιο αδίστακτα: περισσότερο από έναν αιώνα μετά την ανακάλυψή του, δεν υπάρχει αποτελεσματική πρόληψη ή θεραπεία για αυτή την προοδευτική επιδείνωση του εγκεφαλικού ιστού, της μνήμης και της ταυτότητας.
Το πρόβλημα είναι ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι φτάνουν σε μεγάλες ηλικίες και υπάρχει αυξανόμενη ανάγκη να αποσαφηνιστούν οι παράγοντες κινδύνου και οι μηχανισμοί της νόσου του Alzheimer και να χρησιμοποιηθούν αυτές τις πληροφορίες για να βρείτε νέους τρόπους αντιμετώπισης και πρόληψής τους.
Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Neuron, εντόπισε έναν άλλο “υπαίτιο” για τη νόσο του Alzheimer: την παρουσία ιού στον εγκέφαλο.
Οι συγγραφείς, με επικεφαλής τον Ben Readhead, χρησιμοποίησαν μεγάλα σύνολα δεδομένων από εγκεφάλους (από δότες με Alzheimer και 322 που δεν είχαν την ασθένεια), καθώς και εξελιγμένα εργαλεία ανάλυσης μεγάλων δεδομένων για να κατανοήσουν τόσο τα γονίδια που κληρονομούνται όσο και αυτά που ενεργοποιούνται ή απενεργοποιούνται στον εγκέφαλο των ατόμων που έχουν διαγνωσθεί με νόσο του Alzheimer.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ορισμένα είδη ιού του έρπητα συμβάλλουν στην ανάπτυξη αυτής της διαταραχής. Αν και η μελέτη βρήκε έναν αριθμό κοινών ιών σε φυσιολογικούς ηλικιωμένους εγκεφάλους, η ιογενής αφθονία δύο βασικών ιών (HHV, ανθρώπινος ιός βοοειδών, 6Α και 7) ήταν μεγαλύτερη στους εγκεφάλους που επλήγησαν τελικά από τη νόσο του Alzheimer.
