Η Taschen κυκλοφορεί ένα νέο λεύκωμα με εικόνες του φωτογράφου Blake Wood
Για την Amy Winehouse, το 2008 ήταν ένα έτος στα high του, με τη δουλειά να πηγαίνει καλά και ακόμα περισσότερο.
Η κατάσταση έφτασε στο ζενίθ τον Φεβρουάριο, όταν η 24χρονη τραγουδίστρια επικράτησε στα βραβεία Grammy με πέντε νίκες, ένα ρεκόρ για τη βρετανίδα καλλιτέχνη. Δεν θα μπορούσε να είναι στις ΗΠΑ, λόγω των επιπλοκών της Visa, αλλά όταν ο Tony Bennett, ένας από τους ήρωες της, ανακοίνωσε το Rehab ως το άλμπουμ της χρονιάς – ξεπερνώντας τη Beyoncé, τους Foo Fighters, τη Rihanna και Jay-Z, και τον Justin Timberlake – προβλήθηκε, μέσω δορυφορικής σύνδεσης με το Λονδίνο, κοιτάζοντας ευθεία στόμα ορθάνοιχτο, άφωνη.
Παράλληλα συνέβησαν αρκετά δυσάρεστα επεισόδια. Καθ ‘όλη τη διάρκεια του χρόνου, η Winehouse αντιμετώπισε τον εθισμό της στο αλκοόλ, το crack και την ηρωίνη, ενώ κάθε της κίνηση καταγραφόταν από τον κίτρινο τύπο.
Ο Blake Wood, τότε 22χρονος παλιός πρωτο-φωτογράφος από το Βερμόντ, προσφάτως αφιχθείς στο Λονδίνο, συναντήθηκε με τον Winehouse στις αρχές Ιανουαρίου 2008. Τους σύστησε ο κοινός τους φίλος Kelly Osbourne και γρήγορα έγιναν αχώριστοι “, σε αντίθεση με τον σύζυγο της Winehouse, Blake Fielder-Civil, ο οποίος δεν είχε φυλακιστεί πολύ για την προσπάθεια να διαστρεβλώσει την πορεία της δικαιοσύνης. Φυσικά η σχέση της Amy με το Wood ήταν πάντοτε πλατωνική ( ο ίδιος αναγκάστηκε να λάβει νομικά μέτρα για να διορθώσει ψευδείς αναφορές).
«Δεν με ενδιέφερε να τη φωτογραφίζω όταν είχε κρίσεις ή όταν έκανε ναρκωτικά» εξηγεί ο φωτογράφος. «Το θεωρούσα άδικο, είχε ήδη γίνει και είναι ασεβές να τη θυμούνται όλοι έτσι. Ως επαγγελματίας φωτογράφος, ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό. Για δέκα χρόνια δεν είχα καταφέρει ούτε καν να κοιτάξω αυτές τις εικόνες, ήταν πολύ οδυνηρό. Όμως τώρα θέλω το κοινό να δει την Amy που ήξερα εγώ, τη γλυκιά Amy, τη γεμάτη αγάπη και ευαισθησία».
Η ιστορία αυτής της βαθιάς και ουσιαστικής συνεργασίας περιγράφεται μέσα 85 έγχρωμες και ασπρόμαυρες φωτογραφίες, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν αδημοσίευτες μέχρι πρότινος. Οι εικόνες αυτές αποκαλύπτουν την αμοιβαία αγάπη, την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό που χαρακτήριζαν τη σχέση τους.
Με συνοδευτικά κείμενα από τη γνωστή κριτικό Nancy Jo Sales, αυτό το λεύκωμα φανερώνει μια σπάνια και ανέμελη πλευρά του αξέχαστου ειδώλου, τις στιγμές που αφηνόταν εντελώς μπροστά στην κάμερα του φίλου της: μια καθημερινή νεαρή Λονδρέζα που απολάμβανε τη ζωή στο μέγιστο, δεν είναι γνωστή, δεν έχει κατάθλιψη, δεν είναι εθισμένη, δεν είναι idol, είναι άνθρωπος!
