Ο νέος «πυρετός του χρυσού» έχει οδηγήσει σε σημαντική αύξηση της αποψίλωσης των τροπικών δασών της Νοτίου Αμερικής, απειλώντας τα τοπικά οικοσυστήματα, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Πουέρτο Ρίκο.

Η ερευνητική ομάδα αποκάλυψε πως από το 2001 έως το 2013, περίπου 1680 τ.χ. τροπικού δάσους στη Νότια Αμερική χάθηκαν ως αποτέλεσμα εξόρυξης χρυσού, με τη μεγαλύτερη αύξηση να γίνεται το 2007, όταν ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση.

Η μελέτη κάλυψε τα τροπικά και υποτροπικά δάση που καλύπτουν την Κολομβία, τη Βενεζουέλα, τη Γουιάνα, το Σουρινάμ, τη Γαλλική Γουιάνα, τη Βραζιλία, το Εκουαδόρ, το Περού και τη Βολιβία.

Το 90% των απωλειών των δασικών εκτάσεων έλαβε χώρα μόλις σε τέσσερις περιοχές, κάποιες εκ των οποίων βρίσκονται κοντά σε προστατευόμενες περιοχές των τροπικών δασών, όπως στο νοτιοδυτικό Αμαζόνιο.

«Παρά το γεγονός ότι η απώλεια δασικών εκτάσεων λόγω εξόρυξης χρυσού είναι μικρότερη σε σχέση με την αποψίλωση που προκαλείται από άλλους παράγοντες, όπως η γεωργία και η κτηνοτροφία, είναι ανησυχητικό ότι λαμβάνει χώρα σε ορισμένες από τις περιοχές με τη μεγαλύτερη βιοποικιλότητα στον κόσμο», δήλωσε η Νόρα Λ. Άλβαρεζ-Μπέρριος, επικεφαλής της μελέτης.

Η αβεβαιότητα των αγορών έχει οδηγήσει σε αύξηση της ζήτησης και κατά συνέπεια της παραγωγής του χρυσού από 2445 τόνους το 2000 σε περίπου 2770 το 2013. Η αυξημένη ζήτηση συνοδεύτηκε από δραματική αύξηση της τιμής του χρυσού, από 250 δολάρια την ουγκιά το 2000 σε 1300 δολάρια το 2013.

Η αύξηση των τιμών με τη σειρά της οδήγησε στην εκμετάλλευση περιοχών σε τροπικά δάση η οποία προηγουμένως δε θα ήταν κερδοφόρα, προκαλώντας εκτεταμένες απώλειες δασικών εκτάσεων και σοβαρές περιβαλλοντικές και οικολογικές ζημιές.