Ο καφές είναι προσωπική υπόθεση, αν και φαντάζομαι πως η πλειοψηφία τον πίνει με ζάχαρη. Ή έστω με ζαχαρίνη. Ή έστω με Stevia. Δεν είναι εκεί το θέμα. Το θέμα είναι ότι σε όσους λέω ότι τον πίνω σκέτο απορούν πως το κάνω. Πως αντέχω την πικρίλα. Δεν είναι κάτι που θέλω να δικαιολογήσω, αλλά ο σκέτος καφές και ειδικά ο εσπρέσο έχει διαφορά. Είναι καφές. Απολαμβάνεις τη γεύση του καφέ.
Φραπέ vs Freddo Espresso: Ποιος είναι ο πιο επικίνδυνος καφές για την υγεία σου;
Ανήκω σε εκείνη τη γενιά που πρόλαβε όλες τις μόδες του καφέ, τον φραπέ, τον γαλλικό, τον Ελληνικό στα καλοκαίρια στο χωριό και τα τελευταία χρόνια τον εσπρέσο. Στο σπίτι μου έχω μια μηχανή με κάψουλες, πίνω τουλάχιστον δύο τρεις την ημέρα, έχω ένα κουτί ζαχαρίνες αλλά είναι ακόμα γεμάτο, και ένα μπρίκι για εσπρέσο. Αυτό το τελευταίο είναι το καλύτερο. Με το μπρίκι μπορώ και κρυώνω τον καφέ βάζοντας το σε ένα αυτοσχέδιο μπεν μαρί. Είναι εύκολο. Χρειάζεται μόνο, ένα μπολ με κρύο νερό, και τοποθετείς το μπρίκι μέσα. Δεν θέλω να βάλω νερό ή παγάκια για να μην αραιώσω τη γεύση. Θέλω να πω, στον σκέτο καφέ είναι που αισθάνεσαι την πραγματική γεύση. Ο καφές είναι το δημιούργημα ενός φυτού, περιλαμβάνει όλες τις γεύσεις της γης, τα μοναδικά φυτικά αρώματα και φυσικά την έξαψη που σου δίνει η καφεΐνη, που σε ξυπνάει το πρωί και βγάζεις την ημέρα. Είναι ένα υπέροχο πράγμα που σε κάνει να αισθάνεσαι υπέροχα.
Για να καταλάβεις, θυμάμαι σε μια εταιρεία ο καφές ήταν απαράδεκτος. Τον ζήτησα έτσι… τίποτα. Τον ζήτησα αλλιώς… τίποτα. Στο τέλος, πήγα εγώ ο ίδιος να δω πως τον κάνουν και να «εκπαιδεύσω» την μπαρίστα. Της ζήτησα να μου κάνει έναν εσπρέσο, μετά έναν ριστρέτο, μετρήσαμε τα νερά, τα παγάκια, τα πάντα. Της ζήτησα να αλλάξει παγάκια, να μην τα χτυπάει τόσο πολύ στο σέικερ. Γιατί στο τέλος πίνεις εσπρέσο όχι φραπέ. Το χτύπημα είναι για να παγώσει ο καφές, όχι για να κάνεις αφρό.
Το θέμα είναι, ωστόσο, ότι αν ο καφές σου δεν καλός χωρίς ζάχαρη κάτι κάνεις λάθος. Αν η γεύση και το άρωμα δεν είναι ευχάριστα, τότε ισχύει ένα από τα παρακάτω:
Ο καφές είναι καμένος
Δεν θα μιλήσω τεχνικά αλλά ο καφές εκχυλίζεται με συγκεκριμένη πίεση και θερμοκρασία. Επίσης χρειάζεται συγκεκριμένος χρόνος. Το λάθος που έκανα όταν ξεκίνησα να φτιάχνω μόνος μου τον καφέ μου σε μπρίκι εσπρέσο, ήταν να προσπαθώ να εξαντλήσω και να πάρω όσο το δυνατόν περισσότερο καφέ. Απληστία και πλεονεξία. Έβγαζα περισσότερο καφέ, μεν, έχανα την ουσία και τη γεύση.
Τα παγάκια δεν είναι αυτά που πρέπει
Είναι άλλο να βάζεις παγάκια σε ένα αναψυκτικό και άλλο πράγμα να βάζεις παγάκια στον εσπρέσο. Δεν έχει κανένα νόημα να αγοράσεις πρωτοκλασάτο εσπρέσο και να τον κρυώσεις με τριτοτέταρτα παγάκια. Όταν λιώσουν θα διαλύσουν τον καφέ και θα μεταφέρουν δυσάρεστες οσμές.
Το νερό δεν είναι αυτό που πρέπει
Το ίδιο ισχύει και το νερό. Αν το δίκτυο ύδρευσης δεν έχει καλό νερό, δεν πρέπει να το χρησιμοποιήσεις. Καλύτερα βάλε μεταλλικό νερό. Για την ακρίβεια βάλε μεταλλικό νερό για να ξενοιάσεις. Ο καφές σου αξίζει το καλύτερο νερό. Αλλιώς όπως και τα παγάκια, το νερό θα μεταφέρει ουσίες στον καφέ.
Η συμπίεση του καφέ είναι υπερβολική
Αυτό είναι το πιο δύσκολο γιατί θέλει έμπειρο χέρι. Έχω δει πολλούς μπαρίστα να χτυπάνε δυνατά τον καφέ και να τον συμπιέζουν υπερβολικά. Όχι! Μη! Ο καφές θέλει μια ήπια συμπίεση ώστε το ζεστό νερό να έρθει σε επαφή με τον καφέ. Ούτε πολύ χαλαρά και να περνάει ανάμεσα από τα σωματίδια του καφέ, ούτε πολύ σφιχτά και να περνάει από μέσα. Τόσο όσο.
