Η Ελληνική γλώσσα έχει μία ανεπανάληπτη … μουσικότητα. Ακόμη κι όταν πρωτομαθαίνεις το Ελληνικό αλφάβητο, την κατανοείς με το ένστικτο. Και καθώς σε όλους μας αρέσει η ιδέα ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο, κάποιοι βρήκαν μία όμορφη εξήγηση για την … ποιητικότητα της Ελληνικής Αλφαβήτου ! Το πιθανότερο είναι πως δεν ευσταθεί επιστημονικά αλλά τουλάχιστον είναι μία εκδοχή που μοιάζει χαριτωμένη.

Ορίζει ότι τα γράμματα δεν έχουν τυχαία συνάρτηση και στα βάθη των αιώνων χάθηκε η “πλήρης” ονομασία τους. Οι υποστηρικτές της εκδοχής αυτής λένε ότι αν βάλεις στη σειρά τα γράμματα και τα ερμηνεύσεις σωστά, συνθέτουν μία όμορφη προσευχή, έναν ύμνο στο Φως και στην Ψυχή.

Όταν οι Έλληνες διαφημιστές έχουν κέφια – Το βίντεο που μας συγκίνησε!!!

Αλλά ας το δοκιμάσουμε πρακτικά με την γνωστή μας εκφώνηση:

ΑΛΦΑ-ΒΗΤΑ-ΓΑΜΑ-ΔΕΛΤΑ-ΕΨΙΛΟΝ-ΣΤΙΓΜΑ(επιβάλλεται)

ΖΗΤΑ-ΗΤΑ-ΘΗΤΑ-ΙΩΤΑ-ΚΑΠΠΑ-ΛΑΜΒΔΑ-ΜΙ-ΝΙ-ΞΙ-

ΟΜΙΚΡΟΝ-ΠΙ-ΡΟ-ΣΙΓΜΑ-ΤΑΥ-ΥΨΙΛΟΝ-ΦΙ-ΧΙ-ΨΙ-ΩΜΕΓΑ.

Αποκωδικοποιώντας την γνωστή αυτή διάταξη, που έγινε σύμφωνα με τις αρχές της Ερμητικής φιλοσοφίας, έχουμε τα ακόλουθα:

ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ, ΣΤ(Η)

ΙΓΜΑ, ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ, ΔΑ,

ΜΗ ΝΥΞ Η, Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΥ (Ε)Ψ ΙΛΩΝ, ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ.

Ποια … διεθνής συνωμοσία συμφερόντων βρίσκει πάντα έδαφος να εξαπλώνεται;

Εν συνεχεία, με λίγη “φαντασία” και προσθέτοντας ρήματα όπου είναι αναγκαίο, προκύπτει το εξής:

ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ! ΑΜΑ ΔΕ ΕΛ ΤΑ ΕΨΙΛΩΝ,

ΣΤΗ ΙΓΜΑ ΚΑΤΑ ΠΑΛΛΑΝ ΔΑ (ΙΝΑ) ΜΗ ΝΥΞΗ, Ο ΜΙΚΡΟΝ (ΕΣΤΙ)

ΠΥΡΟΣ (ΔΕ) ΙΓΜΑ ΤΑΦΗ ΕΨΙΛΩΝ, ΦΥ(ΟΙ) ΨΥΧΗ, Ο ΜΕΓΑ (ΕΣΤΙ).

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ:

Αλ=Ο νοητός ήλιος

Φα-ος=Το φως

Βη=προστακτική του ρήματος βαίνω (βαδίζω, έρχομαι)

Τα=Δοτική άρθρου δωρικού τύπου τη, εις την

Γα=Γη (δωρικός τύπος)

Aμα=(επιρρ.) συγχρόνως

Έλ= ο ορατός Ήλιος, ο Ερχόμενος

Έψ=ρήμα έψομαι, εψ-ημένος, ψημένος.

Ιλών=Ιλύς (ουσιαστικό), λάσπη, πηλός

Στή=προστακτική ρήματος ίστημι.

Ίγμα=καταστάλαγμα, απόσταγμα.

Ζή=προστακτική ρήματος ζω

Η=υποτακτική ρήματος ειμί, είμαι

Θη=προστακτική ρήματος θέτω.

Ιώτα=τα ίωγα, τα Εγώ

Παλάν=Ρήμα πάλλω (δονούμαι, περιστρέφομαι)

επίθετο παλλάς-πάλλουσι,περιστρεφόμενη

Δά=άλλος τύπος της Γα, Γης

Δημήτηρ, Δήμητρα=Μητέρα γη).

Νύξ=νύκτα.

Ο=το οποίο, που

Φυ(οι)=ευκτική ρήματος φύω (φυτρώνω, αναπτύσσομαι).

Ψυχή

Ω Μέγα

Γιατί ο Καραγκιόζης και τα κατορθώματά του μας συγκινούν όλους; Η ιστορία του και οι … εκδοχές της

Τελικό αποτέλεσμα:

Νοητέ Ήλιε, εσύ που είσαι το φως, έλα στη γη. Και εσύ Ορατέ Ήλιε, ρίξε τις ακτίνες σου στην λάσπη (πηλός) που ψήνεται (που βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού).

Κι ας γίνει ένα καταστάλαγμα (μία ξηρά) για να μπορέσουμε εμείς να ζήσουμε, να υπάρξουμε και να σταθούμε πάνω στη γη. Ας μην επικρατήσει το σκότος, που είναι το μικρόν (η συρρίκνωσή μας) και κινδυνεύσει να ταφεί (να σβήσει, να χαθεί) το καταστάλαγμα του πυρός μέσα στην αναβράζουσα λάσπη και ας αναπτυχθεί τελικά η ψυχή, που είναι το μέγιστο (η απεραντοσύνη μας), το σημαντικότερο όλων!

Αν ο κόσμος ήταν μόλις 100 άνθρωποι; Το σκέφτηκες; -Ένα απίθανο βίντεο!!!

** Υποσημείωση: Πρόκειται για μία χαριτωμένη εκδοχή, που δεν έχει κανένα επιστημονικό τεκμήριο. Δεν εμπίπτει όμως στις “επικίνδυνες” εκδοχές περί γλώσσας και ελληνικού αλφαβήτου.