Skip to main content

“Το Twitter μου τρώει το μυαλό!”. Νέα έρευνα από το Pew διαπίστωσε ότι 77 % των Αμερικανών βρίσκονται σε απευθείας σύνδεση καθημερινά, αλλά μόλις το 26 % ισχυρίζεται ότι είναι σε απευθείας σύνδεση “σχεδόν συνέχεια.”

 

 

“Το Twitter λειτουργεί σαν ένας γιγαντιαίος, καταθλιπτικός εγκέφαλος”, σημειώνει ο σχεδιαστής ιστοσελίδων Mike Monteiro. “Δεν μπορεί να διαχωρίσει το σωστό από το λάθος (hello it’s IT) και δεν μπορεί να καταλάβει πολλά από τα λίγα.

 

 

Κάθε θέμα, είτε πρόκειται για πολιτικό σκάνδαλο, είτε για κουτσομπολιά διασημοτήτων, είτε για έναν φυσιολογικό άνθρωπο που κανείς δεν έχει ακούσει ποτέ να μιλάει εσφαλμένα ή να γράφει, είναι το ίδιο και το αυτό.

 

292728-tweet.jpg

 

 

Ναι τα social media μας έχουν “βγάλει” ένα άκρατο ναρκισσισμό, μια απίστευτη κοινωνιοπάθεια, μία ακαταμάχητη όρεξη να ψέγουμε, να κάνουμε comments σαν να μην υπάρχει αύριο, να ελέγχουμε τις ζωές, τη φήμη, την ακεραιότητα, τι συνήθειες και τα quotes (δηλώσεις) των άλλων, είτε είναι γνωστοί, είτε όχι, και το χειρότερο απ’όλα…παρ’ ότι είμαστε εμποτισμένοι μέσα σε αυτή τη θάλασσα πληροφορίας κι ενώ 24 ώρες το 24ωρο έχουμε πρόσβαση στην τεχνολογία, σε πηγές, σε ηλεκτρονικά βιβλία, σε δημοσιεύματα, η μνήμη μας ολοένα κι ολισθαίνει. Τυχαίο;

 

 

Μετά από ένα συνεχές και πολύωρο scrolling και στο Twitter και στο Facebook, υποσυνείδητα μπαίνουμε σε μια άλλη διάσταση από την πραγματική, ο χρόνος κυλάει διαφορετικά, αυτό που αντικρίζουμε στην οθόνη, τα αξιολογούμε όχι ως ο εαυτός μας αλλά ως ένα άλλο ζευγάρι μάτια που είναι έτοιμα να κρίνουν ή να “θαυμάσουν” πληροφορίες και στοιχεία που τροφοδοτούν τέτοιες πλατφόρμες (οι χρήστες το κάνουν στην πραγματικότητα).

 

 

Στην πραγματικότητα, το κινητό που έχετε στην τσέπη σας δεν είναι τόσο ένας τρόπος σύνδεσης με τον κόσμο, αλλά μια συσκευή αυτοκαταστροφής. Πληκτρολογήστε τον σωστό κώδικα και μπορεί να καταστρέψετε τη ζωή σας. Αλλά αν είστε τυχεροί και έχετε καλούς φίλους, θα μπορούσαν να σας πουν τι γίνεται και στον πραγματικό κόσμο. Μέχρι τότε, μπλοκάρουμε τις αισθήσεις μας, τα ερεθίσματα μας, τις σκέψεις μας (παρ’ότι ψευδεπίγραφα νομίζουμε ότι είναι φουλ ενεργοποιημένες και σε ετοιμότητα) για να (κατά)γράψουμε ένα τιτίβισμα, μια όμορφη εικόνα, μια θέα, ένα ωραίο και γραφικό ηλικιωμένο ζευγάρι και ούτω κάθ’εξής.

 

 

Ναι δεν μας επέβαλλε κάποιος αυτήν την τάση, εμείς ευθυνόμαστε, βέβαια οι εμπνευστές τέτοιων μέσω κοινωνικής δικτύωσης, όλο και κάτι θα είχαν στο μυαλό τους παρόμοιο με αυτό που συμβαίνει ότι θα συνέβαινε, ας μη γελιόμαστε.