Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον σχεδίασαν ένα φυσικό προϊόν που χρησιμοποιεί πρωτεΐνες για την αναδόμηση του σμάλτου των δοντιών και τη θεραπεία των οδοντικών κοιλοτήτων.
Το εύρημα της έρευνας δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην ACS Biomaterials Science and Engineering.
“Η αφαλάτωση που καθοδηγείται από τα πεπτίδια είναι μια υγιεινή εναλλακτική λύση έναντι της τρέχουσας οδοντιατρικής περίθαλψης”, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Mehmet Sarikaya, καθηγητής επιστήμης και τεχνολογίας υλικών και βοηθός καθηγητής στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών και Τμήμα Επιστήμης της Στοματικής Υγείας.
Τα νέα βιογενή οδοντικά προϊόντα μπορούν – θεωρητικά – να ανοικοδομήσουν τα δόντια και να θεραπεύσουν τις κοιλότητες χωρίς τις σημερινές δαπανηρές και ανήσυχες θεραπείες.
“Τα σκευάσματα με πεπτίδια θα είναι απλά και θα εφαρμόζονται σε over-the-counter ή κλινικά προϊόντα”, δήλωσε ο Sarikaya.
Οι κοιλότητες είναι κάτι περισσότερο από μια ενόχληση. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, οι οδοντικές κοιλότητες επηρεάζουν σχεδόν κάθε ηλικιακή ομάδα και συνοδεύονται από σοβαρές ανησυχίες για την υγεία. Επιπλέον, το άμεσο και έμμεσο κόστος θεραπείας των οδοντικών κοιλοτήτων και των σχετικών ασθενειών αποτελεί τεράστιο οικονομικό βάρος για τα άτομα και τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης.
“Τα βακτήρια μεταβολίζουν τη ζάχαρη και τους άλλους ζυμώσιμους υδατάνθρακες σε στοματικά περιβάλλοντα και το οξύ, ως παραπροϊόν, θα απομεταλλώσει το οδοντικό σμάλτο”, δήλωσε ο Sami Dogan, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Επανορθωτικής Οδοντιατρικής στο UW School of Dentistry.
Αν και η φθορά των δοντιών είναι σχετικά αβλαβής στα αρχικά στάδια, όταν η κοιλότητα προχωρήσει μέσω του σμάλτου των δοντιών, προκύπτουν σοβαρές ανησυχίες για την υγεία. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η τερηδόνα μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια των δοντιών. Αυτό μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για τα υπόλοιπα δόντια και τους ιστούς στήριξης και για τη γενική υγεία του ασθενούς, συμπεριλαμβανομένων και των απειλητικών για τη ζωή συνθηκών.
Η καλή στοματική υγιεινή είναι η καλύτερη πρόληψη και κατά τη διάρκεια του τελευταίου μισού αιώνα, το βούρτσισμα και η χρήση του νήματος έχουν μειώσει σημαντικά την επίδραση των κοιλοτήτων για πολλούς Αμερικανούς. Ωστόσο, ορισμένες κοινωνικοοικονομικές ομάδες υποφέρουν δυσανάλογα από αυτή την ασθένεια, ανέφεραν οι ερευνητές. Και, σύμφωνα με πρόσφατες εκθέσεις των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, ο επιπολασμός των οδοντικών κοιλοτήτων στους Αμερικανούς αυξάνεται και πάλι, υποδηλώνοντας μια υποχώρηση στην πρόοδο της καταπολέμησης αυτής της νόσου.
Εμπνεόμενοι από τις φυσικές πρωτεΐνες που σχηματίζουν δόντια του σώματος, η ομάδα UW έχει βρει έναν τρόπο να επισκευάσει το σμάλτο των δοντιών. Οι ερευνητές κατέληξαν σε αυτό με τη σύλληψη της ουσίας της αμλογενίνης – μια πρωτεΐνη ζωτικής σημασίας για το σχηματισμό του σκληρού σμάλτου – για να σχεδιάσουν πεπτίδια που προέρχονται από την αμλογενίνη, τα οποία βιολογικοποιούνται και αποτελούν το βασικό ενεργό συστατικό της νέας τεχνολογίας. Η βιοσυσσωρευμένη διαδικασία επισκευής αποκαθιστά τη δομή ορυκτών που βρίσκεται στο φυσικό σμάλτο των δοντιών.
“Αυτά τα πεπτίδια αποδεικνύονται ότι δεσμεύονται στις επιφάνειες των δοντιών και προσλαμβάνουν ιόντα ασβεστίου και φωσφορικών”, δήλωσε ο Deniz Yucesoy, ένας συν-συγγραφέας και ένας διδακτορικός φοιτητής στο UW.
Η τεχνολογία με δυνατότητα πεπτιδίων επιτρέπει την απόθεση 10 έως 50 μικρομέτρων νέου σμάλτου στα δόντια μετά από κάθε χρήση. Μόλις αναπτυχθεί πλήρως, η τεχνολογία μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο σε ιδιωτικές όσο και σε δημόσιες εγκαταστάσεις υγείας, σε βιομιμητικές οδοντόκρεμες, πηκτές, διαλύματα και σύνθετα υλικά ως ασφαλή εναλλακτική λύση στις υπάρχουσες οδοντικές διαδικασίες και θεραπείες. Η τεχνολογία επιτρέπει στους ανθρώπους να ανοικοδομούν και να ενισχύουν το σμάλτο των δοντιών σε καθημερινή βάση ως μέρος μιας προληπτικής ρουτίνας οδοντικής φροντίδας. Αναμένεται να είναι ασφαλής για χρήση από ενήλικες και παιδιά.
H θεραπεία επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας μηχανικές πρωτεΐνες που ονομάζονται πεπτίδια, τα οποία προσθέτουν νέα στρώματα στο σμάλτο των δοντιών. Το προϊόν αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο σε οδοντόκρεμες, αλλά και σε άλλες μορφές, όπως στοματικό διάλυμα.
Συν-συγγραφείς είναι ο H. Fong, ερευνητής στο Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας Υλικών του UW, και ο Greg Huang, καθηγητής και πρόεδρος της Ορθοδοντικής στην Οδοντιατρική Σχολή. Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Washington State Life Sciences Discovery Fund και το UW Department of Restorative Dentistry’s Spencer Fund .
