Οι περισσότερες ασκήσεις από αυτές που χαρακτηρίζουμε καλές είναι οι πιο επώδυνες, οι πιο δύσκολες και σε ένα βαθμό, με την έλλειψη καλής τεχνικής, οι πιο επικίνδυνες. Μιλάμε για τις άρσεις θανάτου, τα σκουότ, τις βυθίσεις, τα σκουότ με άλμα, τις προβολές και τις προβολές με άλμα εναλλάξ. Αυτές είναι οι ασκήσεις που θεωρητικά φέρνουν το καλύτερο αποτέλεσμα.

Ωστόσο, και μόνη της η έννοια «καλύτερο αποτέλεσμα» είναι σχετική. Κάθε άσκηση έχει τη σκοπιμότητα της και προσθέτει ένα λιθαράκι σε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα προπόνησης.

Ποιο το νόημα, δηλαδή, για ένα σετ σκουότ όταν στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα δεν υπάρχουν ασκήσεις ταχύτητας όπως το γόνατα ψηλά; Αυτή η άσκηση είναι μια από τις πιο χρήσιμες ασκήσεις σε οποιοδήποτε πρόγραμμα functional εκγύμνασης.

Ένα άλλο παράδειγμα: Πως μπορεί κάποιος να κάνει προπόνηση μετά από δύο μέρες αν δεν έχει κάνει πρώτα σωστή αποθεραπεία. Και σωστή αποθεραπεία σημαίνει ασκήσεις όπως οι ραχιαίοι, οι διατατικές, ακόμα και ασκήσεις όπως οι αεροπορίες (σκουότ-άλμα-έκταση ποδιών-κάμψη) όταν εκτελούνται σε ήπιο ρυθμό και για λίγες επαναλήψεις.

Καλώς ή κακώς, αυτό είναι ένα λάθος που κάνουν πολλοί ασκούμενοι: Παραβλέπουν τις «μικρότερες» και λιγότερο εντυπωσιακές ασκήσεις για χάρη των πιο «ανδρικών» αλλά αυτό είναι αντιπαραγωγικό σε βάθος χρόνου. Ο οργανισμός δεν δυναμώνει ολοκληρωμένα, δεν αποθεραπεύεται σωστά και μακροπρόθεσμα κινδυνεύει από περισσότερους τραυματισμούς.

Η αξία των λιγότερο εντυπωσιακών αυτών ασκήσεων όπως είναι π.χ. οι ραχιαίοι και οι σανίδες, φαίνεται περισσότερο στο στους τραυματισμούς όταν και αποκαλύπτονται αδυναμίες που δεν είχαν γίνει ορατές για κάποιο χρονικό διάστημα. Η σανίδα για παράδειγμα είναι η πιο αποδοτική άσκηση για ενδυνάμωση της μέσης και του άνω κορμού, την αποθεραπεία τους μετά από μερικές άρσεις θανάτου ή ακόμα και μια προπόνηση functional ή ένα παιχνίδι τένις.

Γι’ αυτό λοιπόν είναι σημαντικό να προσθέσουμε στην προπόνηση μας ένα σετ διατατικών, μερικά push-up, εκτάσεις ραχιαίων, σανίδα, γέφυρα, ασκήσεις ταχύτητας και φυσικά κοιλιακούς.