Ενώ μεγάλο μέρος της σημερινής συζήτησης σχετικά με τα παιδιά και την τεχνολογία περιστρέφεται γύρω από το γεγονός ότι πολλά (νεαρά) άτομα είναι “κολλημένα” με τα smartphone και τα tablet τους, αποδεικνύεται ότι οι γονείς που χρησιμοποιούν τεχνολογία κατά τη διάρκεια οικογενειακών δραστηριοτήτων, μπορεί να επηρεάσουν δυσμενώς τη συμπεριφορά των παιδιών τους και τη συνολική σχέση τους με αυτούς.
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, οι γονείς που είναι κολλημένοι στα τηλέφωνά τους ή παρακολουθούν τηλεόραση κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων όπως τα γεύματα, οι εκδρομές, οι εξορμήσεις, μπορούν να προκαλέσουν τη μετακίνηση των παιδιών τους σε λειτουργία Angelica Pickles και δεν πρέπει να κατηγορήσουμε τα παιδιά γι’ αυτό.
Η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από τον Brandon T. McDaniel του Illinois State University και τη Jenny S. Radsky από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Michigan και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Pediatric Research, εξέτασε τι εννοούν οι ερευνητές με τον όρο “technoference”- συνδυασμός των λέξεων technology και conference, όπου η τεχνολογία διακόπτει/διαρρηγνύει σχέσεις, σύμφωνα με μια έκθεση σχετικά με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Science Daily.
Συγκεκριμένα, οι ερευνητές περιγράφουν την τεχνογνωσία ως “καθημερινές διακοπές στις προσωπικές αλληλεπιδράσεις λόγω συσκευών τεχνολογίας”, είτε αυτό είναι κάποιος που βρίσκεται στο τηλέφωνο συνεχώς κατά τη διάρκεια του δείπνου, φοιτητής που χρησιμοποιεί το φορητό υπολογιστή τους για να αναπηδήσει στο διαδίκτυο κατά τη διάρκεια διάλεξης καθηγητή , ή κάποιος παίκτης, ενώ ο σύντροφός του προσπαθεί να έχει συνομιλία.
Βλέπουμε μικρές περιπτώσεις τεχνολογίας γύρω μας, αλλά με τις σχέσεις γονέων- παιδιών συγκεκριμένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι “η χρήση ηλεκτρονικής συσκευής πιθανόν στερεί από τους γονείς την ευκαιρία να παράσχουν ουσιαστική συναισθηματική υποστήριξη και θετική ανατροφοδότηση στα παιδιά τους, να επανέλθουμε σε ακόμα πιο προβληματική συμπεριφορά”, σύμφωνα με την έκθεση της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Science Daily.
Για να ερευνήσουν το λεγόμενο technoference, οι ερευνητές συνεργάστηκαν με 172 οικογένειες με δύο γονείς που είχαν τουλάχιστον ένα παιδί ηλικίας πέντε ετών ή μικρότερης ηλικίας. Κάθε γονέας απάντησε σε ερωτηματολόγια online το 2014 έως το 2016, αναφέροντας “πόσο συχνά ανά ημέρα διακόπηκαν οι διάφορες συσκευές οι συνομιλίες ή οι δραστηριότητες τους με τα παιδιά τους”.
Οι γονείς κλήθηκαν επίσης να αξιολογήσουν και αυτό που οι ερευνητές ονόμαζαν «συμπεριφορά εσωτερικοποίησης» των παιδιών, γνωστές και ως συμπεριφορές όπως θορυβώδη ή προφανώς βλάπτοντας τα συναισθήματά τους, και την «εξωτερική συμπεριφορά τους», γνωστός και ως «εκβιασμός» ή «ρίψη». Τέλος, οι γονείς κλήθηκαν να αναφέρουν πώς αισθάνθηκαν βαθμολογώντας τα επίπεδα στρες και κατάθλιψής τους, καθώς και πώς ένιωθαν σχετικά με την υποστήριξη ή την έλλειψη υποστήριξης που έλαβαν από τους γονείς τους, σύμφωνα με την έκθεση της μελέτης.
Ο συχνότητα χρήσης της τεχνολογίας ήταν άμεσα εμφανής στα αποτελέσματα: “Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, μία ή περισσότερες συσκευές παρεμβαίνουν σε αλληλεπιδράσεις γονέα- παιδιού σε κάποιο στάδιο κατά τη διάρκεια της ημέρας”, σύμφωνα με τους ερευνητές. Παρατήρησαν στην έκθεση της μελέτης ότι οι γονείς που αγωνίζονται με τη συμπεριφορά των παιδιών τους μπορεί να χρησιμοποιήσουν την τεχνολογία ως «καταφύγιο», αλλά δήλωσαν ότι «η τακτική αυτή έχει τα μειονεκτήματά της».
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όταν η τεχνολογία προκάλεσε κακή συμπεριφορά από τα παιδιά, θα μπορούσε να ωθήσει τους γονείς που αναζητούν τεχνολογικό καταφύγιο σε έναν φαύλο κύκλο.
“Αυτά τα αποτελέσματα υποστηρίζουν την άποψη ότι οι σχέσεις μεταξύ της γονικής τεχνολογίας και της συμπεριφοράς εκτροφής των παιδιών είναι συναλλακτικές και αλληλεπιδρούν με τον καιρό”, ανέφερε ο McDaniel στην έκθεση της μελέτης. “Με άλλα λόγια, οι γονείς που έχουν παιδιά με περισσότερα προβλήματα εξωραϊσμού καθίστανται πιο άγχος, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πιο έντονη ώθηση στην τεχνολογία, κάτι που με τη σειρά του μπορεί να συμβάλει σε περισσότερα προβλήματα εξωτερίκευσης των παιδιών”.
Το 2016, η ψυχολόγος, Marie Hartwell-Walker ενθάρρυνε τους γονείς να αφήσουν στην άκρη τα smartphone τους και να ασχοληθούν περισσότερο με τα παιδιά τους επειδή οι αλληλεπιδράσεις γονέων- παιδιών είναι ζωτικής σημασίας.
Η ίδια θεωρεί ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, τα παιδιά που ζητούν προσοχή – σαν να φωνάζουν “κοίταξε με!” – σημαίνει ότι “τα παιδιά σας ζητούν την έγκριση και την ενθάρρυνσή σας. Όταν τα κοιτάξετε πραγματικά και αληθινά, τους χαμογελάσετε και γνέψετε, τα παιδιά θα το απολαύσουν!”.
