Hackers, ναρκωτικά και πορνό. Το λεγόμενο dark web είναι εύκολο να φιλτραριστεί και να συνδεθεί με κλισέ. Είναι ένα κακό μέρος όπου οι κακοί άνθρωποι κάνουν κακά πράγματα, συνήθως φορώντας hoodies και καταστρέφοντας την όρασή τους με το laptop σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Αλλά υπάρχει και κάτι παραπάνω στον σκοτεινό ιστό. Πρόκειται για ένα μικροσκοπικό θύλακα όπου οι πραγματικές υποσχέσεις του Διαδικτύου – ελευθερία, ανωνυμία, ιδιωτικότητα – είναι ή παραμένουν, ως επί το πλείστον, ανέγγιχτες.

“To dark web δεν είναι για ένα μόνο σκοπό”, λέει η Sarah Jamie Lewis, μια έρευνα ανωνυμίας και ιδιωτικότητας που χαρτογραφεί τον σκοτεινό ιστό, διερευνά τον τρόπο με τον οποίο συνδέονται οι ιστότοποί του με συνδέσμους, κοινές διευθύνσεις bitcoin ή άλλα αναγνωριστικά.

Για πολλούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που βρίσκονται σε περιθωριοποιημένες κοινότητες ή άνθρωποι που ζουν υπό αυταρχικά καθεστώτα, η χρήση του διαδικτύου ανώνυμα είναι ζήτημα επιβίωσης. Τους επιτρέπει να ζουν τη ζωή τους και να επικοινωνούν χωρίς τον φόβο της κυβέρνησής τους, ή οποιουδήποτε άλλου κακόβουλου παρατηρητή, διατηρώντας τις καρτέλες για το τι κάνουν.

To dark web έχει σχεδιαστεί για να επιτρέπει στους χρήστες να περιηγούνται με πλήρη ανωνυμία. Οι ιστότοποι έχουν ρυθμιστεί έτσι ώστε η θέση τους να είναι κρυμμένη και να μην εμφανίζονται στα αποτελέσματα αναζήτησης. Οποιοσδήποτε έχει τη διεύθυνση ενός dark web μπορεί να το επισκεφτεί – με την προϋπόθεση ότι χρησιμοποιεί το σωστό πρόγραμμα περιήγησης – ενώ η ταυτότητα του ιδιοκτήτη του ιστότοπου και των επισκεπτών του παραμένει κρυμμένη.

Το ανοιχτόfδιαδίκτυο είναι ένα πολύ διαφορετικό μέρος. Εδώ, ο πάροχος διαδικτύου σας μπορεί να δει ποιοι ιστότοποι επισκέπτεστε και πότε απολαμβάνετε τον δονητή που συνδέεται με το διαδίκτυο. Αν βρίσκεστε στα κράτη, επιτρέπεται να πωλούν αυτές τις πληροφορίες στον πλειοδότη. Η Google παρακολουθεί το ιστορικό περιήγησης και αναζήτησης και χρησιμοποιεί αυτά τα δεδομένα για να τα προσαρμόζει ανάλογα με την ανασφάλεια σας.

Έχουμε προχωρήσει πολύ από τις πρώτες μέρες του Διαδικτύου, λέει ο Lewis. Τώρα πληρώνουμε όλοι με τα προσωπικά μας δεδομένα, είτε το γνωρίζουμε είτε όχι. “Νομίζω ότι κάναμε ένα λάθος όταν κάναμε δωρεάν υπηρεσίες στο διαδίκτυο”, λέει. “Δεν είναι ελεύθεροι, δίνετε κάτι για να τις χρησιμοποιήσετε”.

Ο σκοτεινός ιστός προσφέρει έναν εναλλακτικό τρόπο να κάνει τα πράγματα. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να εξαναγκάζονται να πληρώνουν με τα δεδομένα τους, λέει ο Lewis. “Έχουμε μοντέλα για τη χρηματοδότηση υπηρεσιών που επιτρέπουν στους ανθρώπους να πληρώνουν και να υποστηρίζουν τους χρήστες χωρίς να τις κακοποιούν.” Βλέπει ήδη μια αλλαγή στα είδη των ανθρώπων που χρησιμοποιούν το σκοτεινό δίκτυο και άλλες υπηρεσίες, όπως οι ασφαλείς αγγελιοφόροι Ricochet και Briar, που δεν μπορούν να εντοπιστούν. “Νομίζω ότι βλέπουμε μια δημογραφική μετατόπιση”, λέει. Οι υπηρεσίες off-grid δεν είναι πλέον η διατήρηση των ανθρώπων που έχουν κάτι να κρύψουν. Για μερικούς, οι ανώνυμες εφαρμογές και οι ιστότοποι είναι ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί η ανίχνευση από καταχρηστικούς πρώην συνεργάτες. Ο Lewis έχει δει έναν αυξανόμενο αριθμό περιπτώσεων κατά τις οποίες καταζητούμενοι τεχνολογίας παρακολουθούν τα θύματά τους μέσω των online μεταδεδομένων τους.

Σταδιακά, η ηλεκτρονική ανωνυμία γίνεται πιο αποδεκτή από τους κανονικούς χρήστες, λέει ο Lewis. Στις αρχές του τρέχοντος έτους, ο όγκος της κρυπτογραφημένης διαδικτυακής κίνησης ξεπέρασε τον όγκο της μη κρυπτογραφημένης κίνησης. Τώρα, όσο περιηγείστε σε έναν ιστότοπο που χρησιμοποιεί το HTTPS (που δηλώνεται από το μικρό κλειδί δίπλα στη διεύθυνση URL), ένας πάροχος ευρυζωνικών υπηρεσιών ή άλλος παρατηρητής δεν μπορεί να δει ακριβώς τι διαβάζετε ή δημοσιεύετε στον ιστό. Μπορούν, ωστόσο, να βλέπουν ακόμα μεταδεδομένα, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σχετικά με τους ιστότοπους που επισκεφθήκατε και πότε. Η ηλεκτρονική ανωνυμία είναι ένα δίκοπο σπαθί. Η ιδιωτικότητα που προσφέρει ο σκούρος ιστός δημιουργεί την τέλεια κρυψώνα για τις εγκληματικές οργανώσεις να αγοράζουν και να πωλούν κλεμμένες πληροφορίες πιστωτικών καρτών ή να σχεδιάζουν την επόμενη επιδρομή στον κυβερνοχώρο. “Το ποσό των χρημάτων που αλλάζουν τα χέρια στο σκοτεινό ιστό είναι τεράστιο”, λέει ο Avi Kasztan, Διευθύνων Σύμβουλος της ισραηλινής εταιρείας πληροφοριών Cyber ​​SixGill.

Η SixGill ισχυρίζεται ότι παρακολουθεί κρυφά τους εγκληματίες στο σκοτεινό ιστό, ώστε να γνωρίζουν πότε και πού σκοπεύουν να χτυπήσουν οι χάκερ στη συνέχεια. Αυτές οι επιθέσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν την κλοπή βάσεων δεδομένων, την εξολόθρευση των πελατών και την κλοπή ταυτότητας, πραγματοποιούνται συνήθως από εξελιγμένα δίκτυα hackers που χρησιμοποιούν το σκοτεινό ιστό για να προγραμματίσουν επιθέσεις. “Είναι πολύ σπάνιο, σχεδόν αδύνατο, ένα άτομο να κάνει μια επίθεση εναντίον μιας σοβαρής οργάνωσης”, λέει. “Δεν μπορείτε να κάνετε τα πάντα μόνοι”.

Αλλά τo dark web δεν είναι ένα απόλυτα ασφαλές καταφύγιο για εγκληματίες σε απευθείας σύνδεση. Τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, μια κοινή επιχείρηση μεταξύ της Ευρωπόλ και της αστυνομίας των ΗΠΑ κατέστρεψε δύο από τις μεγαλύτερες αγορές σκοτεινού διαδικτυακού φαρμάκου, την AlphaBay και τη Hansa. Η Ολλανδική Εθνική Αστυνομία ανέλαβε τον έλεγχο της Χάνσας στα τέλη Ιουνίου, αλλά εγκατέλειψε σκόπιμα τον ιστότοπο online, για να εντοπίσει τους χρήστες που πλημμυρίζουν στην περιοχή μετά το κλείσιμο του AlphaBay.

Εάν οι αρχές πρόκειται να συνεχίσουν να ασκούν πίεση στις σκοτεινές αγορές, έχουν αποκοπεί οι εργασίες τους. Όταν ένα σκοτεινό site πεθαίνει, οι χρήστες κινούνται γρήγορα στους ανταγωνιστές. Την εβδομάδα που έκλεισε η Alphabay και η Hansa, ο αριθμός των καταχωρίσεων σε άλλους ιστότοπους αυξήθηκε κατά 28%. Πολλές από τις χειρότερες στροφές, συμπεριλαμβανομένων των ιστότοπων που φιλοξενούν παιδικό πορνό και εικόνες βασανιστηρίων, παραμένουν εξαιρετικά δύσκολο να τερματιστούν. Ο σκοτεινός ιστός, σε όλη του τη θλιβερή αηδία, έχει δώσει μια άσχημη ονομασία στην ηλεκτρονική ανωνυμία. Το ίδιο ισχύει και για την κρυπτογράφηση σε εφαρμογές ανταλλαγής μηνυμάτων όπως το WhatsApp. Η κρυπτογράφηση δεν είναι για τους «φυσιολογικούς ανθρώπους», υποστήριξε η γραμματέας της κυβέρνησης Amber Rudd, ωφελεί μόνο τους τρομοκράτες που μπορούν να σχεδιάσουν χωρίς να φοβούνται να ακουστούν.

Αλλά ερευνητές, όπως ο Lewis, αγωνίζονται ενάντια σε αυτή την άγνοια της άγνοιας για να μετατρέψουν την ιδιωτικότητα σε ένα κύριο θέμα. Η δημοτικότητα των κρυπτογραφημένων εφαρμογών ανταλλαγής μηνυμάτων είναι μια αρχή, αλλά προς το παρόν η συζήτηση σχετικά με την ηλεκτρονική ανωνυμία επικεντρώνεται στους κακόβουλους λίγους που κακοποιούν τα δικαιώματα αυτά και όχι στους πολλούς που χρειάζονται απεγνωσμένα την ασφάλεια και την ελευθερία που προσφέρει η ανωνυμία. Η διατήρηση της ανωνυμίας στον ιστό θα απαιτούσε μια μνημειακή αλλαγή στη σκέψη από το κοινό, τις τεχνολογικές εταιρείες και τις κυβερνήσεις, λέει ο Λιούις. “Αυτή τη στιγμή, είναι αδύνατο.”