Skip to main content

Το δικό του στίγμα άφησε ο Κέβιν Πρινς Μπάτενγκ στην ομιλία του για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού στα Ηνωμένα Έθνη.

Πριν λίγους μήνες ο Μπόατενγκ διέκοψε το ματς με την Προ Πάτρια καθώς ακούγονταν ρατσιστικά συνθήματα από την εξέδρα. Αυτό το εξόργισε και μαζί με τους συμπαίκτες του έφυγε από το γήπεδο.

Δείτε ακόμη: Δεν το κουνάει από τη Γιουνάιτεντ ο Ντε Χέα

Ο άσος της Μίλαν ήταν χθες(21/3) το κεντρικό πρόσωπο  στο «Παλάτι των Εθνών» της Γενεύη όπου πραγματοποιήθηκε εκδήλωση κατά του ρατσισμο. Καλεσμένος ήταν και ο Πατρίκ Βιεϊρά.

Ο Μπότενγκ μίλησε για περίπου δέκα λεπτά λέγοντας πως δεν υπάρχει εμβόλιο κατά του ρατσισμού, ενώ αναφέρθηκε και στους Ομπάμα,  Μάρτιν Λούθερ Κινγκ,  Μαντέλα και Μοχάμεντ Αλι.

Τέλος, μαζί του ήταν και η σύντροφός του, Μελίσα Σάτα.

Αρχικά ο Μπότενγκ είπε: «Είναι τιμή για μένα που έχω την ευκαιρία να μιλήσω εδώ σήμερα. Είμαστε στο 2013 και ο ρατσισμός είναι ακόμα ανάμεσά μας και αντιπροσωπευεί ένα ακόμα πρόβλημα.

Ο ρατσισμός δεν είναι μόνο ένα θέμα για το History Channel η κάτι που αναφέρεται σε ιστορίες μακρινών εποχών ή κάτι που συμβαίνει απλά σε μέρη μακριά από το δικά μας. Ο ρατσισμός είναι πραγματικός και υπάρχει εδώ και τώρα.

Ο ρατσισμός βρίσκεται στους δρόμους, στους χώρους εργασίας, ακόμα και στα στάδια. Υπήρχαν στιγμές στη ζωή μου που δεν ήθελα καν να αντιμετωπίσω το πρόβλημα».

 

Για το λόγο που διέκοψε το ματς με την Προ Πάτρια: «Προσπάθησα να αγνοήσω το ρατσισμό, σαν να ήταν πονοκέφαλος που θα περάσει αργά ή γρήγορα, αρκεί να περιμένω. Ομως, αυτό ήταν μία ψευδαίσθηση. Αποφάσισα να διακόψω το παιχνίδι και πέταξα τη μπάλα στις εξέδρες επειδή αισθανόμουν βαθιά θυμωμένος και προσβεβλημένος από τις ρατσιστικές αηδίες που μου εκτόξευαν από τις εξέδρες

Εκείνη όμως η ενέργεια από μόνη της δεν θα είχε μεγάλη απήχηση αν δεν ήταν οι συμπαίκτες μου στη Μίλαν να με ακολουθήσουν εκτός γηπέδου χωρίς τον παραμικρό δισταγμό.

Το γεγονός πως όλη η ομάδα της Μίλαν είχε δείξει μία απόλυτη και ξεκάθαρη στάση κόντρα στις ρατσιστικές συμπεριφορές ήταν αυτή που έφερε τα πρωτοσέλιδα στα μίντια όλου του κόσμου. Αυτός είναι ο λόγος της παρουσίας μου εδώ. Έχουμε την υποχρέωση να αντιμετωπίσουμε τον ρατσισμό και να τον καταπολεμήσουμε».

Για το ρατσισμό γενικότερα: «Το "λίγο ρατσιστής" δεν υφίσταται. Δεν υπάρχουν ποσότητες ρατσισμού που είναι ανεκτές. Ο ρατσισμός είναι απαράδεκτος και ανυπόφορος ανεξάρτητα από το μέρος και τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνεται. Ο ρατσισμός δεν έχει να κάνει με τους λευκούς κόντρα στους μαύρους.

Υπάρχουν πολλοί τύποι ρατσισμού που προέρχονται από άτομα διαφορετικών εθνικοτήτων και χρωμάτων. Το μεγάλο πρόβλημα του ρατσισμού είναι πως δεν υπάρχει εμβόλιο για να αντιμετωπιστεί. Δεν μπορείς να πάρεις αντιβιοτικά.

Πρόκειται για έναν εξαιρετικά επικίνδυνο και μολυσματικό ιό, που ενισχύεται από την αδιαφορία και την ακινησία μας. Όταν έπαιξα για την Εθνική Γκάνας έμαθα για την καταπολέμηση της ελονοσίας. Έμαθα πως δεν αρκεί να εμβολιάζεις τους ανθρώπους αλλά θα πρέπει να στραγγίξεις τα έλη όπου τα κουνούπια μεταφέρουν την ασθένεια και πολλαπλασιάζονται.

Πιστεύω πως η ελονοσία και ο ρατσισμός έχουν πολλά κοινά. Τα ποδοσφαιρικά στάδια, όπως και τόσα πολλά ακόμα μέρη, είναι γεμάτα από νέους ανθρώπους. Εάν δεν στραγγίξουμε τα έλη, που πολλά από αυτά είναι τώρα υγιή, κινδυνεύουμε να έχουμε εξάπλωση σε μία από τις μεγαλύτερες ασθένειες της εποχής μας.

Εμείς, που βρίσκόμαστε συνεχώς κάτω από τα μάτια της κοινής γνώμης έχουμε πολύ μεγαλύτερη ευθύνη. Δεν πρέπει να επιτρέπουμε στους εαυτούς μας να είμαστε αδιάφορο ή παθητικοί. Εμείς έχουμε τη δυνατότητα να μιλήσουμε και να αγγίξουμε την καρδιά ενός μέρους του πληθυσμού στο οποίο οι συζητήσεις σε πολιτικό επίπεδο δεν θα φτάσουν ποτέ».

Για τους Ομπάμα, ο Λούθερ Κινγκ και Μοχάμεντ Άλι: «Η ιστορία μας δείχνει πόσο σημαντική ήταν η συμβολή διάσημων αθλητών. Θα μου επιτραπεί να πω ότι το γεγονός πως ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών έχει το ίδιο χρώμα στο δέρμα με εμένα δεν έχει να κάνει μόνο με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ αλλά και με τον Μοχάμεντ Άλι.

Μία από τις πιο έντονες και συγκινητικές στιγμές της μέχρι τώρα καριέρας μου ήταν όταν συνάντησα τον Νέλσον Μαντέλα κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Νότιας Αφρικής το 2010. Τι εκπληκτικός άνδρας, τόσο στο μυαλό όσο και στο πνεύμα.

Η ζωή του μου έχει αποδείξει πως με το κάνεις τη φωνή σου να ακουστεί κατά του ρατσισμού είναι λιγότερο επικίνδυνο από την χαζή απάθεια. Παρόλα αυτά, είναι απόλυτως σημαντικό και απαραίτητο να αντιταχθούμε στον ρατσισμό σήμερα όπως και στο παρελθόν.

Θα πρέπει να εμπνευστούμε από τους ανθρώπους που έχουν θέσει τη ζωή τους σε κίνδυνο για αυτό το σκοπό. Είμαι πεπεισμένος πως θα διαπράξουμε ένα μοιραίο και πολύ επικίνδυνο σφάλμα αν πιστέψουμε πως μπορούμε να πολεμήσουμε τον ρατσισμό αγνοώντας τον και πιστεύοντας πως θα εξαφανιστεί από μόνος του σαν ένας ενοχλητικός πονοκέφαλος.

Αυτό δεν θα συμβεί. Οποιαδήποτε στιγμή οι δρόμοι μας διασταυρωθούν με αυτούς του ρατσισμού, το δικό μας καθήκον είναι να σηκωθούμε όρθιοι και να αντιδράσουμε, να τον εμποδίσουμε όσο είναι δυνατό, να στραγγίξουμε τις λίμνες από τις οποίες προέρχονται και μέσα στις οποίες έχουν πολλαπλασιαστεί».