Στις περισσότερες περιπτώσεις μάλιστα τείνει να προεξοφληθεί η οικειοθελής πια έξοδός μας, λόγω των συνθηκών και των δυσκολιών που θα ανακύψουν εξαιτίας της αδυναμίας μας να τηρήσουμε τα συμπεφωνημένα με τους εταίρους και τους δανειστές μας.

Από την πλευρά των εταίρων επίσης τα μηνύματα είναι σαφή και συγκεκριμένα. Αναγνωρίζουν τις θυσίες του ελληνικού λαού, κατανοούν το βάρος της προσπάθειας και για τούτο προσφέρονται για κάποιες λογικές διευκολύνσεις ή χρονικές μετατοπίσεις, αλλά πάντα υπό τον όρο ότι δεν θίγονται βασικές πλευρές του προγράμματος σταθεροποίησης.

Σύμφωνα με τα ίδια μηνύματα, αν αποδεχθούμε τις παραπάνω αρχές θα προσφερθούν κάποιες διευκολύνσεις και θα συνεχίσουμε την πορεία μας στην ευρωζώνη. Αν όχι, αν εμείς επιλέξουμε την σύγκρουση και την άρνηση των συμφωνηθέντων, θα μας δείξουν απλώς την πόρτα της εξόδου. Και έχουν πολλούς τρόπους να το κάνουν.

Όσο για τις επιπτώσεις από μια ελληνική αποχώρηση, μεταδίδουν σε όλους τους τόνους ότι είναι προετοιμασμένοι, ότι μπορούν να απορροφήσουν τους πιθανούς κλυδωνισμούς και πλέον η προσοχή τους είναι στραμμένη στην Ισπανία και στη διάσωση του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος.

Αυτά είναι τα μηνύματα και αυτά είναι τα σήματα των Ευρωπαίων προς πάσα κατεύθυνση στην Αθήνα.

Με άλλα λόγια, όσο κι αν ορισμένοι εδώ επιμένουν να αγνοούν ή να υποτιμούν τους κινδύνους που μας απειλούν, η συζήτηση στο εξωτερικό είναι προχωρημένη και οι κινήσεις επίσης προαποφασισμένες. Στη Γερμανία μάλιστα υπάρχουν αξιωματούχοι που δηλώνουν ότι πιο εύκολα μπορούν να πείσουν την κοινή γνώμη τους να αποδεχθεί εφάπαξ, μια κι έξω, το κόστος της ελληνικής εξόδου, παρά για μια διαρκή, αβέβαιου αποτελέσματος, βοήθεια.

Κατόπιν αυτών, στρουθοκαμηλίζουν όσοι κρύβουν ή αποσιωπούν τη συζήτηση που γίνεται διεθνώς. Και εγκληματούν όσοι εν γνώση τους καλλιεργούν την ατεκμηρίωτη άποψη ότι δεν τρέχει τίποτε και ότι οι Ευρωπαίοι θα υποχωρήσουν επειδή το κόστος μιας ελληνικής εξόδου είναι μεγάλο. Η αλήθεια δυστυχώς είναι άλλη.

Το κόστος είναι μετρημένο και διαχειρίσιμο από τους εταίρους μας.

Οι ζημιωμένοι θα είμαστε εμείς. Οι οποίοι, αιφνιδιασμένοι και απροετοίμαστοι, θα πρέπει να αναλάβουμε το δυσθεώρητο κόστος της επιστροφής σε ένα καθεστώς εθνικής περιθωριοποίησης.

tovima.gr