Αποσπάσματα από την αυτοβιογραφία του Ιμπραίμοβιτσς δημοσίευσε η ιταλική εφημερίδα Repubblica και είδαμε κάτι ενδιαφέρον μέσα σε αυτό.

Ο ίδιος ο Ζλάταν γράφει: «Το προπονητικό κέντρο στο Μάλμε ήταν 7 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου και συχνά έπρεπε να διανύω αυτή την απόσταση με τα πόδια. Μερικές φορές λοιπόν ο πειρασμός ήταν μεγάλος, ειδικά αν τύχαινε να δω ένα ωραίο ποδήλατο. Μία φορά βρήκα ένα κίτρινο που είχε ένα κουτί πάνω του και σκέφτηκα: «Γιατί όχι;» Έτσι το πήρα. Μετά από λίγο όμως άρχισα να κάνω ερωτήσεις στον εαυτό μου όπως για παράδειγμα: «τι περίεργο που έχει πάνω του κουτιά» και τότε κατάλαβα. Ήταν το ποδήλατο του ταχυδρόμου, και εγώ έκανα βόλτες με τα γράμματα της γειτονιάς (…) Μία άλλη φορά μου είχαν πάρει το τελευταίο ποδήλατο που είχα κλέψει και εγώ ήμουν εκτός γηπέδου και σκέφτηκα τι να κάνω. Να κλέψω το νέο ποδήλατο που ήταν έξω από τα αποδυτήρια (…) Τρεις ημέρες αργότερα όλη η ομάδα είχε μίτινγκ για το θέμα της κλοπής του ποδηλάτου του βοηθού προπονητή…»