Όταν εχθές έγραφα ότι αυτό το ντέρμπι θα κρίνει πολλά ή ίσως και τίποτα, ασφαλώς αναφερόμουν στη βαθμολογία: ή θα κέρδιζε ο Ολυμπιακός, οπότε ουσιαστικά θα επιβεβαιωνόμασταν για τον φετινό πρωταθλητή ή θα κέρδιζε ο Παναθηναϊκός, οπότε το πρωτάθλημα θα έπαιρνε φωτιά και το -4 θα άφηνε όλα τα ενδεχόμενα ανοικτά (η πιθανότητα του Χ ήταν μικρή, αλλά ακόμη και έτσι περιλαμβάνεται στην πρώτο "ή"). Ο Ολυμπιακός κέρδισε -όπως, τελοσπάντων, κέρδισε- επομένως σύμφωνα με την προηγούμενη λογική το χθεσινό ντέρμπι δεν έκρινε τίποτα. Έλα, όμως, που τελικά έκρινε περισσότερα από όσα υπολογίζαμε… Σήμερα, όλοι διαβάσαμε τα πάντα γύρω από το παιχνίδι (μεροληπτικά άρθρα, αντικειμενικά άρθρα, τρίτα ημίχρονα, δηλώσεις κ.λπ.) και ο καθένας από εμάς έχει ήδη βγάλει τα συμπεράσματά του. Όμως, δεν υπάρχει αμφιβολία: Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός ξύπνησαν μέσα μας το ζώο. Οπαδοί, παίκτες και ποδοσφαιριστές απέδειξαν για μια ακόμη φορά ότι τα "πέτρινα χρόνια" δεν έχουν παρέλθει. Και ερωτώ:

1) Ο Κόκκαλης δεν φαίνεται άγιος μπροστά στον Μαρινάκη;

2) Γιατί τα βάζουν όλοι με τον Σισέ, σαν να δήλωσε πριν το ντέρμπι "θα σας γ……ω;"

3) Ο κόσμος προκαλεί τους παίκτες ή το αντίστροφο;

4) Αδίκως ο φίλαθλος κόσμος της Ελλάδας δεν πιστεύει σε καθαρά πρωταθλήματα;

5) Μήπως σε όλα τα γήπεδα πρέπει να μπουν κάγκελα μέχρι τον ουρανό;

6) Γιατί επιτρέπεται να περνάνε τόσα καπνογόνα;

7) Εγώ γιατί όταν πάω γήπεδο με ψάχνουν εξονυχιστικά και ανοίγουν την τσάντα μου;

8) Τι ευθύνες θα αποδοθούν και τι ποινές θα εκτίσουν και οι δύο πλευρές;

9) Πόσο αξίζει να βλέπω, να πληρώνω και να στηρίζω το ελληνικό ποδόσφαιρο;

10)Σε τελική ανάλυση, για πόσο ακόμα θα υποκύπτουμε σε αυτά τα βίτσια;