Ρονάλντο τον Μιραλλάς και ζωντανό «θεό» το Νικοπολίδη, χαρακτήρισε ο τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, Ούρκο Πάρντο. Ο Βέλγος παραχώρησε συνέντευξη σε ιστοσελίδα της πατρίδας του και μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τους δυο παραπάνω συμπαίκτες του, βάζοντας ωστόσο και μια δόση υπερβολής μέσα σε αυτή.
Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη του:
Το να είσαι ο διάδοχος ενός "μνημείου" στην Ελλάδα, όπως είναι ο Αντώνης Νικοπολίδης, δεν είναι μικρό πράγμα. Πώς έγινε η διαδοχή;
"Αρκετά φυσιολογικά τελικά. Ο Νικοπολίδης γνωρίζει πολύ καλά ότι διανύει την τελευταία του σεζόν ως παίκτης. Ο κύριος Βαλβέρδε και οι συμπαίκτες μου, μου έδειξαν εμπιστοσύνη από την αρχή. Υπό τέτοιες συνθήκες έχω μόνο μία επιθυμία: να επιτύχω".
Ποια είναι η σχέση σου με τον Νικοπολίδη;
"Σταματάει την επαγγελματική του πορεία, αλλά είναι εξαιρετικός. Καθημερινά μαθαίνω πολλά στο πλευρό του. Οι συμβουλές του σε λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, όπως η τοποθέτηση, η υπομονή ή οι έξοδοι, κοστίζουν το βάρος του σε χρυσάφι. Όπως και να το κάνουμε, είμαι προνομιούχος. Νωρίτερα στη σεζόν, η ομάδα αναζητούσε έναν καινούργιο τερματοφύλακα και διαρκώς ρωτούσε τον Νικοπολίδη τη γνώμη του. Αυτός έλεγε: "Υπάρχει ο Πάρντο στην ομάδα". Ο Ικέρ Κασίγιας είναι "μνημείο" στην Ισπανία, ο Νικοπολίδης είναι ένας ζωντανός θεός στην Ελλάδα. Ζυγίζω τα λόγια μου. Ο προπονητής τερματοφυλάκων του Ολυμπιακού επίσης πιστεύει πολύ σε μένα".
Ο Ολυμπιακός είναι από τις ομάδες με τους πιο ένθερμους οπαδούς στην Ευρώπη. Μίλησέ μας γι' αυτή τη θέρμη.
"Είναι πραγματικά ένα κοινό παθιασμένων, μακράν το καλύτερο στην Ελλάδα. Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση της αντίπαλης ομάδας. Αν και είναι αλήθεια ότι οι οπαδοί είναι ένθερμοι και ότι δεν διστάζουν να ασκήσουν πίεση σε περίπτωση ήττας, γνωρίζουν κάποια πράγματα. Όταν χάσαμε το ντέρμπι από τον Παναθηναϊκό, ήταν υποδειγματικοί, παρά την ήττα. Είδαν ότι ήμασταν η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο, αλλά η αποβολή του Παπαδόπουλου άλλαξε τα δεδομένα".
Πώς ακριβώς προετοιμαστήκατε για το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό;
"Είναι αρκετά παράδοξο, αλλά σπάνια έχω υπάρξει τόσο χαλαρός. Ανυπομονούσα να παίξω σε ένα τέτοιο παιχνίδι, να δώσω τα πάντα για τον Ολυμπιακό, που το κίνητρό μου υπερνίκησε την πίεση. Αλλά μπορώ να πω πως η υποδοχή ήταν εχθρική. Ήδη στην προθέρμανση είχα δεχθεί σφυρίχτρες, κροτίδες, βεγγαλικά. Τη μέρα του αγώνα, η ατμόσφαιρα που επικρατεί στην Αθήνα είναι απίστευτη. Σταματούσε η κυκλοφορία στους δρόμους κατά τη διάρκεια της μεταφοράς μας μέχρι το στάδιο. Η πόλη είχε παραλύσει. Αντίθετα από την περσινή χρονιά, στο λεωφορείο μας δεν εκτοξεύθηκαν πέτρες. Ξέρετε, εδώ στην Ελλάδα, οι οπαδοί μπορούν να σκοτωθούν για ένα τέτοιο παιχνίδι. Αυτός είναι ο λόγος που δεν υπάρχουν ποτέ οπαδοί των φιλοξενούμενων σε μεγάλα παιχνίδια κόντρα στον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ ή τον ΠΑΟΚ".
Έχει αλλάξει η ζωή σου από τη στιγμή που πήρες φανέλα βασικού στον Ολυμπιακό;
"Όχι πολύ. Μπορώ να πω ότι με αναγνωρίζουν λίγο περισσότερο στο δρόμο. Οι άνθρωποι είναι πολύ καλοί μαζί μου. Όταν πάω για ψώνια, μου ζητούν αυτόγραφα, φωτογραφίες και πάντα με εμψυχώνουν".
Μία κουβέντα για τον Μιραλάς, που εντυπωσιάζει στον Ολυμπιακό αυτή τη σεζόν.
"Ο Κέβιν; Είναι ο Ρονάλντο. Κάνει απίστευτα πράγματα μέσα στο γήπεδο. Ντριμπλάρει δύο, τρεις, τέσσερις παίκτες και σκοράρει αμέσως μετά. Είναι ένας σούπερ παίκτης. Από τη στιγμή που μόνο ο Μοδέστο κι εγώ μιλάμε γαλλικά στην ομάδα, ήρθαμε πολύ γρήγορα κοντά. Επίσης, οι γυναίκες μας βλέπονται συχνά".
Το κεφάλαιο Ραπίντ Βουκουρεστίου έχει κλείσει οριστικά;
"Από την ώρα που έφτασα στη Ρουμανία, αισθανόμουν ότι δεν ήμουν καλοδεχούμενος. Δεν ξέρω γιατί. Δεν ήθελαν ούτε να με βάζουν να παίζω, ούτε να με αφήσουν να φύγω. Ήμουν σε αδιέξοδο. Από την άλλη, έμαθα να ελέγχω την πίεση κατά την παραμονή μου στη Ραπίντ Βουκουρεστίου. Γι' αυτό το λόγο, τους ευχαριστώ. Επίσης, προπονούμουν πάρα πολύ σκληρά, περίπου 4 με 5 ώρες την ημέρα. Είχα ακόμα την ευκαιρία να αγωνιστώ στο κύπελλο UEFA".
Τι σχέση έχεις με το Βέλγιο;
"Πρέπει να πηγαίνω, μία, δύο, τρεις φορές το χρόνο. Εξαρτάται από το πρόγραμμά μου. Οι γονείς μου ζουν ακόμα στις Βρυξέλλες. Το να βλέπω τους δικούς μου και να γυρίζω στο σπίτι όπου μεγάλωσα, με ξετρελαίνει. Παρ' ότι έχω ισπανικές ρίζες, το Βέλγιο είναι η χώρα που γεννήθηκα, που πήγα σχολείο και που έκανα τα πρώτα μου βήματα στο ποδόσφαιρο. Δεν ξεχνιούνται έτσι 16 χρόνια ζωής".
Παρακολουθείς το βελγικό πρωτάθλημα;
"Στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμία απολύτως πληροφόρηση για το βελγικό πρωτάθλημα. Αλλά οι γονείς μου και ο αδερφός μου με ενημερώνουν για τα αποτελέσματα στα μεγάλα παιχνίδια, όπως Σταντάρ-Άντερλεχτ για παράδειγμα".
Σκέφτεσαι καθόλου την εθνική Βελγίου;
"Θα ήταν τιμή για μένα, αλλά πρώτο μέλημά μου είναι ο Ολυμπιακός. Και δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη να μπορώ να διεκδικήσω το ένα ή το άλλο. Αν ο Αλμούνια γίνει εν μια νυκτί ο τερματοφύλακας της εθνικής Αγγλίας, δεν θα σοκάρει κανέναν. Εμένα όμως με γνωρίζουν ελάχιστα στο Βέλγιο. Για τον απλό λόγο ότι δεν έχω παίξει ποτέ στην 1η κατηγορία του Βελγίου. Πρέπει να αφήσω τα πράγματα να πάρουν το δρόμο τους, ακόμα και αν παραμένει ένας από τους μεσοπρόθεσμους στόχους μου".
