Είναι αργά εχθές το βράδυ , ο Μουρίνιο κάθεται σιωπηλός στο γραφείο του με ελάχιστο φως και καπνίζοντας σκίζει το χαρτί που έχει στα χέρια του. Εδώ και τρεις ώρες προσπαθεί να αποφασίσει το όνομα του νέου επιθετικού . Δύσκολη υπόθεση , τα πιθανά πρόσωπα μετρημένα στα δάχτυλα , ο εκλεκτός όμως μόνο ένας . Ο πρόεδρος του το ξεκαθάρισε , ένας και καλός , ένας για βασικός , όποιον εσύ αποφασίσεις. Τα λόγια του ήταν ακριβώς έτσι. Έχεις τα κλειδιά της ομάδας ( κλεμμένο απο συνάδελφο πρόεδρο ελληνικής ομάδας) . Οι μέρες όμως πέρασαν και ο κόουτς δεν είχε κατασταλάξει . Η διορία έληξε , παράταση μόνο μέχρι σήμερα το πρωί μπορούσε να πάρει. Και ξαφνικά το θαύμα . Αυτό ήταν , βρέθηκε , ο νέος σούπερ σταρ , το μεγάλο κανόνι . Ο Τζιμπρίλ Σισέ , αυτός είναι . Γρήγορα ανάβει άλλο ένα τσιγάρο , το τελευταίο και γράφει με μεγάλα γράμματα το όνομα. Αρπάζει το τηλέφωνο και φωνάζει τη γραμματέα του. Τσακίσου έλα στο γραφείο μου , ο κύβος ερρίφθει .

Έντρομη η γραμματέας πετάγεται όρθια , μονομιάς . Ανοίγει τη πόρτα και με δισταγμό μόλις που καταφέρνει να αρθρώσει ,

-Σας ακούω μίστερ.

-Αυτό το χαρτί πρέπει να σταλεί με φαξ στο γραφείο του προέδρου , προσοχή όμως απο τη κόκκινη γραμμή και χωρίς άλλα διακριτικά , μόνο το όνομα. Αν διαρεύσει χαθήκαμε όλη η Ευρώπη θα τρέξει να μας προλάβει . Μην καθυστερείς καθόλου , εδώ κρίνεται το μέλλον της ομάδας μας.

Τρέχοντας σχεδόν , διασχίζει τα άδεια σκοτεινά γραφεία και φτάνει στα τηλέφωνα. Τη σιωπή γεμίζει ξαφνικά ο ήχος του τηλεφώνου που αμέσως αναγνωρίζει. Δεν είναι το τραγούδι που συνήθως ακούγεται σε κάθε κλήση της , είναι η σειρήνα . Αυτή που για προφανής λόγους αντηχεί σε κάθε τηλεφώνημα του Πέντρο . Τρείς μέρες έχει να την ακούσει. Απο τότε που της είπε τηλεφωνικά πως την παρατάει για να ζήσει με τη κολλητή της φίλη , αυτή την οχιά την Σίλια . Σαστίζει , οι διαταγές του κόουτς ήταν σαφής μην το χάσεις απο τα μάτια σου το χαρτί αυτό. Όμως τώρα δεν μπορούσε , έπρεπε να τρέξει στο γραφείο της να απαντήσει στον Πέντρο. Τα φαξ καθυστερούσε , είχε μόνο το μισό περάσει . Η σειρήνα σχεδόν έσβηνε στα αυτιά της . Δεν άντεξε άλλο , τρέχει στο γραφείο της…

Η Μόνικα έσερνε αργά τα βήματα της . Ήταν πλέον 55 χρονών . Δεν μπορούσε άλλο , τριάντα χρόνια , απο τότε που ο άντρας της έφυγε να ζήσει με τον Ντιέγκο τον παράνομο έρωτα τους, καθάριζε γραφεία για να μεγαλώσει τα 3 παιδιά που είχε . Όμως δεν μπορούσε να τα παρατήσει , ειδικά τώρα που η μικρή της κόρη έπρεπε να κάνει την επέμβαση αλλαγής φύλλου , καταραμένα γονίδια . Είχε ακούσει λίγο πρίν τον κόουτς να φωνάζει και αμέσως κατάλαβε την λύση των προβλημάτων της. Ο δημοσιογράφος της το είχε υποσχεθεί. Βρες στοιχεία για το όνομα του νέου σέντερ φορ και ξέχασε την επέμβαση. Ξέχασε και τη δουλειά σου , φύγε για μόνιμες διακοπές στην Ίμπιζα . Για μιά στιγμή το μυαλό της αφαιρέθηκε. Ίμπιζα , ηλιοκαμμένα κορμιά, παραλίες , έρωτας . Γρήγορα όμως συνήλθε, πετάχτηκε μονομιάς και χώθηκε στην αίθουσα των τηλεφώνων . Το φαξ είχε τελειώσει , δίπλα ακριβώς το φωτοτυπικό έμοιαζε σαν να περίμενε τη Μόνικα. Σε 10 δευτερόλεπτα η καθαρίστρια έβγαινε απο τα γραφεία της Ρεάλ πετώντας την άσπρη ρόμπα με τα μπλε διακριτικά της ομάδας.

Ξημερώματα πλέον ο Λεών στα γραφεία της ηλεκτρονικής έκδωσης της AS , πασχίζει να κλείσει το άρθρο του . Πάλι τα ίδια , τίποτα το σημαντικό , κανένα νέο για το μεγάλο όνομα. Έγραφε ότι μπορούσε να φανταστεί. Πιο πρίν , το βράδυ είχε τηλεφωνήσει σε όλους τους γνωστούς του ρουφιάνους . Ακόμη και σε δύο παίκτες που του χρωστούσαν απο παλιά , όταν προσπαθούσαν να κρύψουν λάθη του παρελθόντος και να πάρουν μεταγραφή στη Ρεάλ. Τότε είχε καθαρίσει αυτός , τώρα όμως του το 'παίζαν άσχετοι και ανήξεροι . Έτσι είναι η ζωή . Κλείνοντας το άρθρο ήταν έτοιμος να πατήσει delete όταν το τηλέφωνο τον διέκοψε. Θα το σβήσω μετά σκέφτηκε , δεν γράφω βλακείες , σηκώνοντας το ακουστικό.

Μόνικα δεν σε πιστεύω , έχεις το ιδιόχειρο σημείωμα του Μουρίνιο. Ρώτησε γεμάτος έκπληξη. Επιτέλους , τώρα η τύχη του χαμογέλασε. Έβλεπε ήδη μπροστά του τον εκδότη να του αναγγέλει πως αποφάσισαν να του δώσουν το Πούλιντζερ οι Αμερικάνοι όταν ο γραφολόγος τους διαβεβαίωσε για το γνήσιο του σημειώματος. Με τα μάτια της φαντασίας του , έφτανε στην τελετή με τη κόκκινη Φεράρι συνοδευόμενος απο τη καυτή κοκκινομάλα αθλητικογράφο , που τώρα δυστυχώς πηδάει ο διευθυντής του!

-Τα λεφτά Λεών , αλλιώς ξεχασέ το …

-Εντάξει σε μία ώρα σπίτι σου.

-Σε περιμένω

Μετά απο δύο ώρες , ένα γρήγορο πήδημα στη Μόνικα , έτσι για να φτιάξει ατμόσφαιρα  και το χαρτί στο χέρι , ο Λεών χτυπούσε τη πόρτα του διευθυντή του που όπως πάντα ήταν απο τους πρώτους το πρωί στο γραφείο .

-Εύρηκα , φώναξε , Τζιμπρίλης Σισίνιο

-Ποίος ρε ο πεθαμένος , αυτός είχε δυό χρόνια να πιάσει τόπι στα πόδια του.

-Ναι αλλά πέρσι , ανέστησε τον Παναθηνάαικος.

-Τον ποιό ?

-Παναθηνάαικος ή κάπως έτσι. Ελληνική ομάδα είναι

-Τι παίζουν και άλλοι εκεί εκτός απο την ομάδα του αφρατούλη εκείνου κυρίου , που είχε έρθει πριν λίγο καιρό και έψαχνε για κόουτς ?

-Ναι έχασε πέρσι το πρωτάθλημα απο τον Τζιμπρίλη , 29 γκολ λένε ότι έβαλε.

-Πω πω πω γρήγορα φτιάξε το άρθρο.

Μετά από 10 λεπτά το τηλέφωνο του εκδότη πήρε φωτιά. Ήταν ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας . Ούρλιαζε , ηλίθιοι , άχρηστοι , θα με καταστρέψετε . Πως θα το γράψετε , που το βρήκατε , τι θα πείτε ?

Ο εκδότης κοντοστάθηκε , ήταν πολύ έμπειρος για να καταλάβει αμέσως τι έπρεπε να κάνει.

-Γράψτε κι άλλους , βάλτε πρώτα τον Τζιμπρίλλη και μετά άλλους 3-4 . Μην ονομάσετε πηγές και στοιχεία μόνο εκτιμήσεις του Λεών .

Αυτό έγινε εχθές και σήμερα το πρωί αγαπητοί μου φίλοι . Λυπάμαι αν σας κούρασα , μα δεν μπορώ να μην γράψω την αλήθεια , όπως ο φίλος μου Λεών μου τη περιέγραψε.

Το καλό της υπόθεσης είναι πως ο φίλος μου θα ξαναπάει στο σπίτι της Μόνικα της καθαρίστριας γιατί του άρεσε , και έτσι στο μέλλον θα έχω κι άλλες αποκλειστικότητες να μοιραστώ μαζί σας …