Παρατηρώ πως πυκνώνουν οι συναντήσεις μου με άντρες στο Super Market. Αίφνης δεν είναι διόλου περίεργο να είναι και περισσότεροι από τις γυναίκες, που συναντά καθένας μας στους διαδρόμους. Η εποχή που τα ψώνια για τις ανάγκες του σπιτιού ήταν γυναικείο άβατο έχει βέβαια περάσει προ πολλού αλλά για κάποιο δυσνόητο λόγο οι άνδρες ξαφνικά … συχνάζουν και στο super market. Και παρ’ ότι είναι πολλοί και διαφορετικοί υπάρχουν σχετικά εύκολοι τρόποι να τους … κατηγοριοποιήσεις.

Ο άντρας με το … χαρτάκι στο χέρι

Συχνή κι απλή κατηγορία που αριθμεί αρκετούς … οπαδούς. Σ’ αυτήν ανήκει ο τύπος του άντρα που του άφησε το πρωί η σύζυγος ή η συμβία τη λίστα με τα ψώνια καρφιτσωμένη σε μαγνητάκι του ψυγείου. Τον συναντάς να περιφέρεται στους διαδρόμους με το ερωτηματικό ζωγραφισμένο στο πρόσωπο, που αντικατοπτρίζει τη σκέψη “τι δουλειά έχω εγώ εδώ”.  Πειθήνια όμως υποτάσσεται στη μοίρα του κι είναι φορές που μπορεί να βρει μέχρι κι ενδιαφέρουσα τη βόλτα στο super market.

O άνδρας με το … άδειο καλάθι

Το φορά στο δεξί … σαν κόσμημα (που έλεγε και η πάλαι ποτέ διαφήμιση) και βολτάρει με την προσοχή στραμμένη όχι στα ράφια με τα προϊόντα αλλά στις ενδιαφέρουσες παρουσίες που συναντά μπροστά τους. Είναι συνήθως ο single ή ο μη single που ελπίζει ότι “αν βρεθείς στη λίμνη με τα ψάρια, κάποιο θα μπλέξει στ’ αγκίστρι σου”. Και φυσικά ρίχνει το … αγκίστρι παντού. Ακόμη και στην χαριτωμένη κοπελίτσα που φορτώνει το ράφι με απορρυπαντικά, ρωτώντας το αμίμητο “εσείς με ποιό μου συνιστάται να πλένω”.

Ο συνειδητοποιημένος εργένης 

Τον ξεχωρίζεις εύκολα γιατί κινείται στο χώρο σαν να τον ξέρει καλά. Κι έτσι είναι. Ζει μόνος του, ψωνίζει μόνος του, είναι αυτόχθονας και αυτάρκης. Δεν κρατάει χαρτάκι γιατί ξέρει ακριβώς τι του λείπει. Στο σπίτι μόνο. Γιατί στη ζωή έχει κάνει συνειδητές επιλογές και τις απολαμβάνει. Το πιθανότερο είναι ότι μαγειρεύει κιόλας, αφού συνήθως οι άνδρες αποδεικνύονται καλύτεροι στην μαγειρική από τις γυναίκες.

Ο τύπος με το παιδί στους ώμους 

Κυκλοφορεί με τα … οικογενειακά βάρη στους ώμους του και συνήθως το πιτσιρίκι του, πειθαρχεί απόλυτα παρατηρώντας ράφια και εμπορεύματα αφ’ υψηλού. Ο ίδιος προσεγγίζει στοχευμένα τα προϊόντα, παίρνει τα απαραίτητα, προσέχει ταυτόχρονα να μην “βρει” το παιδί σε καμία ταμπέλα και χαμογελά αμήχανα και απολογητικά σε υπαλλήλους και πελάτες, σαν να λέει διαρκώς “η μαμά του εργάζεται και δεν είχα που να το αφήσω”.

Ο τύπος “οργανώνω ανδροπαρέα για το ματς”

Είναι σαν ψάρι έξω απ’ τα νερά του και τον ξεχωρίζεις εύκολα με μία ματιά στο καλάθι του: περιέχει σνάκς, αναψυκτικά, μπύρες, πίτσα και ό,τι εύκολο και γρήγορα για μία ανδροπαρέα που αποφάσισε να απολαύσει το ματς σε … κατ’ οίκον περιορισμό. Ρωτάει διαρκώς τις υπαλλήλους που θα βρει τι και μέσα του μετανιώνει που δεν διάλεξε καλύτερα ένα delivery της τελευταίας στιγμής.

Ο κατά συνείδηση οικογενειάρχης

Συναντάται συνήθως συνοδευόμενος από σύζυγο ή κόρη που αναλαμβάνει τον πρώτο λόγο στις αγορές και η παρουσία του είναι σαφές ότι θα καταστεί χρήσιμη σε ένα και μοναδικό στιγμιότυπο: στην ώρα που η ταμίας θα ανακοινώσει τον τελικό λογαριασμό. Άλλοτε απολαμβάνει την έλλειψη άλλων ευθυνών και γεμίζει το καλάθι χαζολογώντας ανέμελα στα ράφια κι άλλοτε στέκει βλοσυρός και παρακολουθεί το περιεχόμενο να αυξάνεται στο καρότσι με την απορία σφινωμένη στον εγκέφαλο: “τι διάβολο χρησιμεύουν όλα αυτά τα μαραφέτια”.

Ο “ναι, στο δικό μας σπίτι ψωνίζω εγώ”

Επιλογές είναι αυτές και κάποιοι τις έχουν κάνει από χρόνια. Και ναι, πράγματι υπάρχουν άνδρες που χαίρονται αληθινά τα ψώνια στο super market. Για κάποιους μάλιστα λειτουργεί ως τρόπος αποφόρτισης σε μία κοπιώδη μέρα ή ικανοποιεί (τρόπον τινά) την ανάγκη τους για shopping therapy. Όπως και να ‘χει, πάει καιρός που τα στερεότυπα έχουν ξεπεραστεί κι ευτυχώς κάποιοι απολαμβάνουν το …. αναπόφευκτο. Μπορεί το super market να είναι αναγκαιότητα αλλά μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί και μία διασκεδαστική ανάπαυλα. Οι άνδρες αυτής της κατηγορίας είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι: είτε φορούν ακουστικά και σιγομουρμουράνε κάποιο τραγούδι χαμογελώντας, είτε κοιτάζουν με ενδιαφέρον τις συσκευασίες και βεβαιώνονται για τιμές και ποιότητα. Πάντως, σου δίνουν αμέσως την εντύπωση πως δεν κάνουν αγγαρεία. 

Μ.Κ.