Το Αγκίστρι παρά το λιλιπούτειο μέγεθός του έχει αρκετές παραλίες και αρκετές γωνιές για να γεμίσει μοναδικές καλοκαιρινές στιγμές. Ετοιμαστείτε!
Εδω θα κάνετε τις βουτιές σας:
Ξεκινήστε από τη μικρούλα, βοτσαλωτή Σκληρή, δέκα λεπτά με τα πόδια από το λιμάνι: πεντακάθαρα νερά και πράσινη πευκόδασος πίσω της.
Μετά, είναι η παραλία-σταρ του νησιού, η Χαλικιάδα, η οποία απέχει άλλα 5-10 λεπτά από την Σκληρή.
Η κατάβαση -καταρρίχηση, επί το ορθότερο- θα σας δυσκολέψει, αλλά το τοπίο θα σας αποζημιώσει: Λευκά βότσαλα, βαθιά, καταγάλανα νερά, απόκρημνα βράχια σκεπασμένα με πεύκα να την προστατεύουν.
Όπως μας ενημερώνει η μαύρη μπογιά στον πρώτο βράχο που αντικρίζουμε μόλις κατεβαίνουμε, η Χαλικιάδα είναι παραλία γυμνιστών.
Στο νότιο τμήμα του νησιού, οι δεινοί ποδηλάτες και πεζοπόροι φτάνουν νωρίς το πρωί για να βουτήξουν στα εξωτικά νερά της Μικρής και της Μεγάλης Δραγονέρας. Οι υπόλοιποι… νοικιάζουμε μηχανάκι -γιατί ο ήλιος δεν αστειεύεται. Όσο για το ποια από τις δύο θα επιλέξετε; Η Μεγάλη Δραγονέρα είναι αμμουδερή και οργανωμένη, με beach bar για τις απαραίτητες προμήθειες, ενώ η Μικρή, βοτσαλωτή, προσφέρεται για ρομαντικότερες, πιο prive βουτιές. Τα πεύκα φτάνουν και στις δύο σχεδόν μέχρι το κύμα.
Εξωτικότερη των εξωτικών η «μυστική» παραλία του νησιού, η Απόνησος, δεν είναι ακριβώς παραλία: είναι πεύκα, ατελείωτα πεύκα, που καταλήγουν σε βράχια που καταλήγουν σε θάλασσα, τα χρώματα της οποίας φέρνουν στο μυαλό το τιρκουάζ του Ιονίου. Μια βουτιά εδώ και ξεχνάς ότι υπάρχει το υπόλοιπο νησί -αρχίζεις να καταστρώνεις σχέδια για να μείνεις να κολυμπάς σε αυτά τα νερά για το υπόλοιπο της ημέρας. Οι φήμες θέλουν το ηλιοβασίλεμα που φαίνεται από εδώ να είναι το καλύτερο του Σαρωνικού.
Και οι βόλτες…
Προφανώς, στριμώχνονται κάπου ανάμεσα στο ηλιοβασίλεμα και τις βραδινές ουζοκατανύξεις στα ταβερνάκια του νησιού -αφού οι παραλίες του δε μας αφήνουν και πολύ χρόνο ελεύθερο. Η ενδοχώρα, όμως, του λιλιπούτειου νησιού αξίζει όλον τον χρόνο που θα καταφέρετε να της αφιερώσετε.
Τα μονοπάτια που διατρέχουν τα δεκατέσσερα τετραγωνικά χιλιόμετρά του ενώνουν μεταξύ τους χωριουδάκια και παραλίες, περνώντας μέσα από ευωδιαστά -και σκιερά- πευκοδάση. Ακόμη κι αν δεν είστε φαν της πεζοπορίας, αξίζει να ανεβείτε στο Μετόχι, το λιλιπούτειο χωριουδάκι ανάμεσα στη Σκάλα και το Μύλο, για να θαυμάσετε την πανοραμική θέα από την πλαγιά του λόφου στην οποία είναι σκαρφαλωμένο, και να βολτάρετε στα γαλήνια Λιμενάρια, το μικρότερο εκ των τριών χωριών του νησιού.
Στο μεγαλύτερο και γραφικότερο χωριό του νησιού, το Μεγαλοχώρι, ή Μύλο, αξίζει σίγουρα να αφιερώσετε ένα απόγευμα από τον χρόνο σας, για να περπατήσετε στα γραφικά, πλακόστρωτα δρομάκια του, να θαυμάσετε τα παραδοσιακά σπίτια, πολλά εκ των οποίων θα σας φέρουν στο νου Κυκλάδες, με τα ασβεστωμένα πεζούλια και τις ολάνθιστες αυλές, και να ανεβείτε στον ένα και μοναδικό ανεμόμυλο του νησιού. Εδώ θα βρείτε και την ομώνυμη παραλία, με βότσαλο και άμμο, αλλά και ουζερί πλάι στο κύμα.
Συμπέρασμα: το Αγκίστρι είναι ένας προορισμός που αξίζει να επισκεφθείτε φέτος το καλοκαίρι!
