Σήμερα  8 Μαρτίου γιορτάζεται η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, με τις ρίζες της να ξεκινούν από τις διαμαρτυρίες των γυναικών στις αρχές του 20ου αιώνα στην  Ευρώπη αλλά και στην Αμερική , οι οποίες  ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας και δικαίωμα ψήφου. Η γιορτή αυτή θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ, ο οποίος κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου να γιορτάσουν την ημέρα για τα δικαιώματα των γυναικών.

Εμείς με τον τρόπο μας, χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε κάποια ή να εξυψώσουμε κάποια άλλη, άλλωστε για ισότητα μιλά αυτή η μέρα, σας παρουσιάζουμε τις γυναίκες που η κάθε μία με τον τρόπο της επηρέασε την ιστορία των τελευταίων αιώνων.

Η Ελλάδα δείχνει την ανθρωπιά της στο Σύνταγμα!!!

Jane Austen (1775 – 1817)

Η Jane Austen  είναι μία από τις πιο δημοφιλείς και πολυδιαβασμένες μυθιστοριογράφους της αγγλικής λογοτεχνίας. Από το 1811 έως το 1815 γράφοντας τα μυθιστορήματα Λογική και ευαισθησία (1811), Περηφάνια και προκατάληψη (1813), Μάνσφιλντ Παρκ (1814) και Έμμα (1815) καθιερώθηκε ως συγγραφέας. Επίσης έγραψε τα Αββαείο του Νορθάνγκερ και την Πειθώ τα οποία δημοσιεύτηκαν μετά το θάνατό της το 1817. Τα έργα της Austen  είναι μέρος της μετάβασης προς το ρεαλισμό του δέκατου-ένατου αιώνα. Οι πλοκές των έργων της αν και κατά βάση κωμικές, υπογραμμίζουν την εξάρτηση των γυναικών από το γάμο προς εξασφάλιση κοινωνικού κύρους και οικονομικής ασφάλειας.

Emily Dickinson (1830-1886)

Η Emily Dickinson ήταν Αμερικανίδα ποιήτρια αν  και όχι τόσο διάσημη όσο ήταν εν ζωή, πλέον θεωρείται, μαζί με τον Walt Whitman, από τους πιο αναγνωρισμένους και αντιπροσωπευτικούς Αμερικανούς ποιητές του 19ου αιώνα[1]. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της μένοντας αποκλεισμένη στο σπίτι των γονιών της στο Άμερστ και ολόκληρη η εργογραφία της παρέμεινε ανέκδοτη και κρυμμένη μέχρι και το θάνατό της. Εξαίρεση αποτέλεσαν μονάχα πέντε ποιήματα, από τα οποία τρία δημοσιεύτηκαν ανώνυμα και ένα εν αγνοία της ίδιας της ποιήτριας.

Marie Curie (1867 – 1934)

Η Μαρία Σαλώμη Σκουοντόφσκα-Κιουρί (Maria Salomea Skłodowska-Curie, 7 Νοεμβρίου 1867 – 4 Ιουλίου 1934) ήταν Πολωνή φυσικός και χημικός. Σε συνεργασία με τον σύζυγό της, Πιερ Κιουρί, ανακάλυψε το ράδιο και μελέτησε τα φαινόμενα της ραδιενέργειας. Ανακάλυψε επίσης το πολώνιο και υπήρξε η πρώτη γυναίκα που έγινε Καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης, ενώ τιμήθηκε δυο φορές με το Βραβείο Νόμπελ για τη Φυσική και τη Χημεία . ‘Ηταν η πιο φημισμένη γυναίκα επιστήμων της εποχής της, ήταν γνωστή επίσης και ως Μαντάμ Κιουρί.

Helen Keller (1880 – 1968)

Αμερικανίδα συγγραφέας, λέκτορας και ακτιβίστρια. Σε ηλικία 19 μηνών έχασε την όραση και την ακοή της. Έγινε γνωστή από το θεατρικό έργο, που αναπαριστούσε τις προσπάθειες της παιδαγωγού της, να αναπτύξει μαζί της έναν κώδικα επικοινωνίας. Έμαθε τη νοηματική γλώσσα και θεωρήθηκε παιδί θαύμα. Έμαθε γερμανικά, ελληνικά και λατινικά. Ήταν το πρώτο άτομο με κώφωση και τύφλωση που αποφοίτησε από πανεπιστήμιο, το 1914. Στη Σκωτία ανακηρύχτηκε επίτιμη διδάκτορας. Είχε δηλώσει την αντίθεσή της στον πόλεμο, υπήρξε υπέρμαχος του δικαιώματος της γυναικείας ψήφου και των εργατικών δικαιωμάτων. Κυριότερα έργα της είναι “Το ημερολόγιο της Έλεν Κέλερ”, “Η ιστορία της ζωής μου”, “Απαισιοδοξία”, “Η θρησκεία μου”, “Ειρηνικό βραδινό.

Coco Chanel (1883 – 1971)

Μία από τις πιο πρωτοπόρες και επιτυχημένες σχεδιάστριες μόδας του 20ου αιώνα. Οι δημιουργίες της έγιναν συνώνυμο της ποιότητας, της κομψότητας και του αλάνθαστου στυλ. “Εφηύρε” το μικρό μαύρο φόρεμα. Το 1923 δημιούργησε το πασίγνωστο και διαχρονικό άρωμα Chanel No 5. Οι ιδέες της ήταν επαναστατικές για την εποχή της στον χώρο της μόδας. Συχνά μάλιστα, έπαιρνε κομμάτια από την ανδρική γκαρνταρόμπα και τα μετέτρεπε σε γυναικεία.

Amelia Earhart (1897 – 1937)

Αμερικανίδα πρωτοπόρος της αεροπορίας, συγγραφέας και υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών. Η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με τον Σταυρό Διακεκριμένης Πτήσης, ως η πρώτη γυναίκα που διέσχισε μόνη της τον Ατλαντικό Ωκεανό. Έκανε πολλά ρεκόρ, έγραψε βιβλία για τις εμπειρίες της και συνέβαλε στη δημιουργία της οργάνωσης The Ninety-Nines, για τις γυναίκες πιλότους. Εξαφανίστηκε πάνω από τον κεντρικό Ειρηνικό ωκεανό, κατά την προσπάθειά της να κάνει τον γύρο της Γης, το 1937.

Mother Teresa (1910 – 1997)

Η Μητέρα Τερέζα ήταν αλβανικής καταγωγής Καθολική μοναχή, ιδρύτρια του τάγματος «Ιεραπόστολοι της Φιλανθρωπίας», που ανέπτυξε πολυετή ανθρωπιστική δράση και ιεραποστολικό έργο, ειδικότερα στην Ινδία. Mετά τον θάνατό της ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ ξεκίνησε τη διαδικασία αγιοποίησής της και στις 19 Οκτωβρίου 2003 οσιοποιήθηκε φτάνοντας το τρίτο από τα τέσσερα στάδια της διαδικασίας αγιοποίησης. Για τη δράση της έλαβε πολλές διακρίσεις, μεταξύ αυτών και το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης του 1979 «σε αναγνώριση της βοήθειας που προσέφερε στoυς δυστυχισμένους ανθρώπους,  τα παιδιά και τους πρόσφυγες, για τους οποίους εργάστηκε ανιδιοτελώς τόσο πολλά χρόνια». Συγχρόνως θεωρείται αμφιλεγόμενη προσωπικότητα και έχει ασκηθεί κριτική για αρκετές πτυχές της δράσης της, ειδικότερα για την υποστήριξη ακραίων απόψεων κατά των αμβλώσεων ή της αντισύλληψης, για ζητήματα οικονομικής διαχείρισης, καθώς και για τις πραγματικές υπηρεσίες φροντίδας των ιδρυμάτων της.

Rosa Parks (1913 – 2005)

Η Ρόζα Παρκς  ήταν μια έγχρωμη μοδίστρα, που έμελλε να μείνει στην ιστορία όταν, στις 1 Δεκεμβρίου 1955, στο Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα, αρνήθηκε να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σε έναν λευκό, αντιστεκόμενη στην τότε πολιτική φυλετικού διαχωρισμού των ΗΠΑ που απαιτούσε από τους έγχρωμους πολίτες να κάθονται στο πίσω μέρος του λεωφορείου και να παραχωρούν τη θέση τους στους λευκούς. Η πράξη αυτή πολιτικής ανυπακοής γέννησε ένα κίνημα κατά του φυλετικού διαχωρισμού στην πόλη αυτή, που άμεσα εκφράστηκε με μποϊκοτάζ των λεωφορείων από τους έγχρωμους επί 381 ημέρες, και βοήθησε έναν από τους διοργανωτές του κινήματος αυτού, ονόματι Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, να ξεκινήσει μια διαδρομή που θα οδηγούσε στην ανάδειξή του σε κεντρική πολιτική φιγούρα στην Αμερική. Για τους λόγους αυτούς, η Ρόζα Παρκς σήμερα αναφέρεται ως «Μητέρα του σύγχρονου κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων».

Indira Gandhi (1917 – 1984)

Η πρώτη και μόνη μέχρι σήμερα γυναίκα πρωθυπουργός της Ινδίας. Παρέμεινε στο αξίωμά της για τρεις συνεχόμενες θητείες (1966-1977) και με την τέταρτη θητεία, από το 1980 μέχρι την δολοφονία της από σωματοφύλακές της το 1984, συνολικά 15 χρόνια. Το 1999 ψηφίστηκε σε δημοσκόπηση του BBC ως η σημαντικότερη γυναίκα της τελευταίας χιλιετηρίδας, ανάμεσα σε άλλες γυναικείες προσωπικότητες όπως η βασίλισσα Ελισάβετ Α’ της Αγγλίας, η Μαρί Κιουρί και η Μητέρα Τερέζα

Eva Perón  (1919 – 1952)

Η δεύτερη σύζυγος του προέδρου της Αργεντινής, Χουάν Ντομίνγκο Περόν έγινε η πρώτη κυρία της χώρας, από το 1946 έως τον θάνατό της και αντικείμενο λατρείας από τους πολίτες της. Συχνά την αναφέρουν ως Εύα Περόν ή Εβίτα. Δούλεψε σκληρά για τα δικαιώματα των φτωχών και των γυναικών. Η δημοφιλία και η ικανότητά της να μαγεύει τα πλήθη προκαλούσαν φόβο, ακόμη και στους πιο ισχυρούς άνδρες της εποχής. Της ασκήθηκε έντονη κριτική, γιατί δεν δεχόταν κριτική, ενώ με τον σύζυγό της έκλεισαν πολλές ανεξάρτητες εφημερίδες.

Anne Frank (1929 – 1945)

Γερμανίδα Εβραία, έγραψε ένα ημερολόγιο ενώ κρυβόταν, με την οικογένειά της σε σπίτι στο Άμστερνταμ κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Μεταφέρθηκε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το “Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ” έμεινε σε εκείνη τη σοφίτα. Γραμμένο στα Ολλανδικά, είναι ένα από τα πλέον πολυδιαβασμένα βιβλία στον κόσμο.

Valentina Tereshkova ( 1937- )

Η πρώτη γυναίκα που ταξίδεψε στο διάστημα, τον Ιούνιο του 1963. Επιλέχθηκε μεταξύ 400 και πλέον υποψηφίων. Κατά τη διάρκεια της αποστολής της πραγματοποίησε δοκιμές και συνέλεξε στοιχεία για τις αντιδράσεις του γυναικείου σώματος στη διαστημική πτήση. Έγινε μέλος του Σοβιετικού Κομμουνιστικού Κόμματος και κατέλαβε διάφορες πολιτικές θέσεις. –

Benazir Bhutto (1953 – 2007)

Η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός μουσουλμανικής χώρας, κόρη του πρωθυπουργού της χώρας Ζουλφικάρ Αλί Μπούτο, συνέβαλε στην μετάβαση του Πακιστάν από τη δικτατορία στη δημοκρατία. Ασχολήθηκε με την πολιτική μετά τη σύλληψη και την εκτέλεση του πατέρα της, το 1977. Συνελήφθη και η ίδια και κρατήθηκε φυλακισμένη σε απομόνωση. Όταν αφέθηκε ελεύθερη κατέφυγε στην Αγγλία όπου έγινε ηγέτης εν εξορία του Λαϊκού Κόμματος του Πακιστάν (το κόμμα που είχε ιδρύσει ο πατέρας της). Δολοφονήθηκε το 2007. Αφιέρωσε τη ζωή της στον αγώνα για τα δικαιώματα των φτωχών και των γυναικών.

Η δικαστική απόφαση που εξοργίζει – Κι αν ο μικρός Αϊλάν ήταν δικός σου γιος;